Verschil tussen toonhoogte en toon
De kwaliteit van de geluiden die wij voortbrengen wordt bepaald door factoren als toonhoogte, toonhoogte en intensiteit. In dit artikel kijken we naar de twee auditieve elementen toonhoogte en toonhoogte. Het belangrijkste verschil tussen toonhoogte en toon is dat toonhoogte verwijst naar de mate van hoogheid of laagheid van een toon, terwijl toon verwijst naar een muzikaal of vocaal geluid met betrekking tot de toonhoogte, kwaliteit en sterkte ervan.
Wat is toonhoogte
Toonhoogte verwijst naar de mate van hoogheid of laagheid van een toon. De toonhoogte wordt bepaald door de frequentie van de trillingen die de toon voortbrengen. Een hoge toonhoogte heeft een hoge frequentie terwijl een lage toonhoogte een lage frequentie heeft. De frequentie geeft aan hoe vaak de trillingen optreden.
Pitch kan ook verwijzen naar de mate van hoogheid of laagheid waarmee iemand spreekt. Sommige mensen spreken bijvoorbeeld van nature met een hoge stem. Bovendien kunnen emoties ook van invloed zijn op de toonhoogte van iemands stem. Plotselinge emoties zoals woede, vreugde en verrassing kunnen er bijvoorbeeld voor zorgen dat iemand op een hogere toon spreekt dan normaal. Evenzo kan iemand op een lagere toon spreken wanneer hij moe is.
Pitch is ook een belangrijk auditief element in muzikale tonen, samen met timbre, duur, en luidheid. Het begrip van hogere en lagere tonen in muzikale melodieën kan worden beoordeeld aan de hand van de toonhoogte. De toonhoogte kan echter alleen worden bepaald als de klanken een frequentie hebben die duidelijk en stabiel genoeg is om van ruis te onderscheiden.
Pitch notation
Wat is toon
Toon verwijst naar een muzikaal of vocaal geluid met betrekking tot de toonhoogte, de kwaliteit en de sterkte ervan. Het kan verwijzen naar de kwaliteit van het geluid van een muziekinstrument of zangstem. We kunnen bijvoorbeeld de stem van een zanger beschrijven door te zeggen dat hij een rijke en zijdeachtige toon heeft. Toon kan ook verwijzen naar significante contrasten tussen woorden die worden aangeduid door toonhoogteverschillen. Deze contrasten kunnen semantisch, constrastief, fonemisch of lexicaal zijn.
Toon kan ook verwijzen naar de emoties die in de stem worden overgebracht. Wanneer we boos of geërgerd zijn, komt onze gemoedstoestand duidelijk tot uiting in onze stem. Een boos persoon zal bijvoorbeeld een harde toon hebben.
Verschil tussen toonhoogte en toon
Definitie
Toonhoogte verwijst naar de mate van hoogheid of laagheid van een toon.
Toon verwijst naar een muzikaal of vocaal geluid met betrekking tot de toonhoogte, kwaliteit en sterkte ervan.
Gerelateerde elementen
Pitch is gerelateerd aan de frequentie.
Toon is gerelateerd aan toonhoogte, kwaliteit, en sterkte.
Lexicale en grammaticale betekenis
Pitch wordt niet gebruikt om lexicale of grammaticale betekenis te onderscheiden.
Toon kan worden gebruikt om lexicale of grammaticale betekenis te onderscheiden.
Image Courtesy:
“Toonhoogte notatie” Door User:Angr – Eigen werk (Public Domain) via Commons Wikimedia
“Hele toonladder op C” (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia
