Free Press

De US-dollar heeft een laagste stand in twee jaar bereikt nu de markten stevig in de “risk-on” modus gaan. De Amerikaanse dollarindex, die de waarde van de greenback meet ten opzichte van een mandje van zes belangrijke valuta’s van handelspartners, piekte tijdens de crisis in maart toen beleggers zich haastten naar de traditionele veilige haven van dollaractiva. Massale steun van de centrale banken en het vooruitzicht van een vaccin hebben de trend sindsdien echter doen keren; de index is sinds 20 maart met 11% gedaald. Voor het jaar tot nu toe is de munt met meer dan 4% gedaald en deze week bereikte het zijn laagste niveau sinds april 2018. Een pond koopt momenteel ongeveer $ 1,33.

Ondanks de recente dip is het de aanhoudende kracht van de dollar die “een van de meer monotone motieven” van de afgelopen jaren is geweest, zegt Buttonwood in The Economist. Analisten hebben herhaaldelijk een op handen zijnde ommekeer voorspeld, alleen bleef de greenback hoog en machtig. Een aanhoudend zwakkere dollar zou goed nieuws zijn voor de opkomende markten, waar veel schulden in die valuta worden aangegaan. Dat zou het aflossen van die leningen in lokale valuta goedkoper maken, wat een “inhaalrally” in lokale aandelen zou aanwakkeren.

Vaccins veranderen de trend

De bescheiden terugval van de dollar is eenvoudig te verklaren, zeggen Eva Szalay en Colby Smith in de Financial Times. “Een vaccin verandert alles.” Vaccins zullen een algemene economische opleving bespoedigen, waardoor beleggers worden aangemoedigd om geld uit hun Amerikaanse comfortzone te halen en naar andere wereldmarkten te verplaatsen. Gemiddeld voorspellen traders dat de dollar eind 2021 3% zal dalen ten opzichte van het huidige niveau, maar sommigen gaan nog veel verder. Calvin Tse van Citi denkt dat de munt volgend jaar met 20% zou kunnen dalen. Bewegingen van die omvang zijn uiterst zeldzaam op de valutamarkten.

Voor alle chaos van 2020 zijn de valutamarkten “griezelig kalm” gebleven, schrijft Kenneth Rogoff op Project Syndicate. De bewegingen van dit jaar zijn niets vergeleken met de “wilde gyrations” die volgden op 2008. Dat komt misschien omdat de pandemie overal heeft toegeslagen en regeringen en centrale banken ertoe heeft aangezet een in grote lijnen vergelijkbaar beleid te voeren – de begrotingskranen zijn opengedraaid en de rentetarieven zijn in een “cryogene bevriezing” in de buurt van nul gebracht. Toch kan de huidige trend, die een “steeds stijgend aandeel van de VS-schuld op de wereldmarkten” paart aan een “steeds kleiner” aandeel van de VS in het mondiale BBP, niet eeuwig duren. Wij bevinden ons in de “stilte voor de wisselkoersstorm”. Er is nog een reden om te denken dat de dollar op de langere termijn zal dalen, zegt Buttonwood. Gedurende een groot deel van de jaren 2010 heeft de munt geprofiteerd van een renteverschil, maar dat is niet langer het geval.

Vóór de crisis bedroeg de Amerikaanse rente ongeveer 1,75%, een veel aantrekkelijker rendement voor beleggers dan de nul- of negatieve rentetarieven in de meeste andere ontwikkelde markten. Toch heeft Amerika zich dit jaar bij zijn gelijken gevoegd in bijna-nulland: vandaag staat de Fed Funds-rente op 0-0,25%. Kijk hieronder.