Decennia geleden, toen ik op de middelbare school zat, maakte ik deel uit van de DDF (Drama, Debate and Forensics) van mijn school en besteedde ik mijn tijd aan het schrijven en uitvoeren van originele toespraken. Mijn favoriete en meest populaire toespraak was getiteld “Waarom ik vind dat mannen rokken moeten dragen”. Het is nu 2020 en de wereld staat in brand, dus ik dacht waarom niet nog eens op dit idee terugkomen. De oorspronkelijke toespraak is al lang verloren gegaan, maar ik herinner me nog enkele van de belangrijkste argumenten.
- Kleding heeft geen geslacht.
Genderschap en patriarchale onderdrukking hebben ertoe geleid dat mannen worden beschaamd en bespot als ze een rok of jurk durven te dragen. Kijk maar eens naar sociale-mediapagina’s van mensen die niet in het mannelijke of vrouwelijke hokje passen. De commentaren staan vol boze mensen die roepen dat “mannen eruit moeten zien als mannen” “Je ziet er walgelijk uit in die jurk, draag een broek als een man”. Dat zijn natuurlijk de leukere van de kritische opmerkingen. Sommige mensen raken zo verdomd beledigd als anderen er niet uitzien of zich niet gedragen zoals zij denken dat ze zouden moeten. Als meer hetero mannen rokken droegen en het werd genormaliseerd, zou een deel van dit alles stoppen.
Ik begrijp niet waarom wij als samenleving geslachtslabels op kleding plakken. Het is stof, het heeft geen geslacht, daarom bestaat er niet zoiets als jongens- of meisjeskleding.
Laten we eens kijken naar broeken. Terwijl er een tijd was dat vrouwen in de westerse beschaving niet sociaal geaccepteerd werden als ze een broek droegen, knippert vandaag de dag niemand meer met zijn ogen als een vrouw over straat loopt met een broek aan. Broeken waren in andere culturen al eeuwenlang een gebruikelijk kledingstuk voor vrouwen, maar een groot deel van de westerse samenleving, vooral hier in de VS, droeg lange rokken en jurken, tenzij ze aan sport deden of werk deden waarvoor een broek nodig was, maar die werden meestal buiten het zicht van het publiek gedragen en niet op straat als men terloops zijn dag doorbracht. De broek als alledaagse kledingoptie kwam pas in het midden van de 20e eeuw.
In de Verenigde Staten ontwierp Elizabeth Smith Miller rond 1851 een vroege versie van broekachtige kleding voor vrouwen, die wij kennen als “bloomers”. Pas in de jaren ’60/’70 van de vorige eeuw werd de vrouwenbeweging voor vrouwenrechten de broek echt geaccepteerd. Dus in principe zijn zowel broeken als rokken door alle geslachten gedragen in verschillende tijden en is het dom en zinloos om te proberen kleding te genderiseren en zoals de beroemde Eddie Izzard zei: “Het zijn geen vrouwenkleren. Het zijn mijn kleren. Ik heb ze gekocht”.
2. Geschiedenis, man, geschiedenis.
Archeologisch bewijs toont aan dat de eerste soorten kleding wikkelrokken of schorten waren, ongeacht het geslacht. De domesticatie van paarden was grotendeels verantwoordelijk voor deze verschuiving naar broeken. Als iemand die is opgegroeid als ruiter, kan ik u vertellen dat het logisch is om een broek te dragen tijdens het paardrijden. Rokken beschermen je benen niet tijdens het paardrijden en het is gewoon niet erg comfortabel om dat te doen. Dus wanneer is dat gebeurd? De vroegst bestaande broek komt uit China en dateert van rond 1000 v. Chr.
Scythische krijgers, zowel mannen als vrouwen, uit Centraal Eurazië, worden afgebeeld met nauwsluitende broeken in Griekse kunst uit de 6e eeuw v. Chr. Dus zelfs toen broeken werden geïntroduceerd, had dat oorspronkelijk niet te maken met het geslacht, maar meer met functie en status.
In Europa droegen mannen tot ongeveer de 8e eeuw nog geen broeken. Na de val van het monolithische Romeinse Rijk viel Europa onder de heerschappij van ridders te paard, die een broek droegen omdat het bijna onmogelijk was om in een robe/rok paard te rijden, en omdat zij de heerschappij hadden, werd een broek een hoog statussymbool onder mannen. Het duurde wel even voordat deze overstap naar broeken voor sommige culturen, Schotse krijgers droeg kilts in de strijd tot aan de 20e eeuw.
Het feit is, mannen historisch hebben gedragen rokken sinds het begin van de tijd en tenzij je rijdt een paard in de strijd, is er geen reden om niet te dragen een rok.
3. Visuele aantrekkingskracht.
We zijn erin geslaagd om seksualiseren vrouwen en hun kleding voor eeuwen, waarom niet mannen? Ik ben helemaal voor gelijkheid, dus laten we wat benen zien heren! Ik zie graag een mooi gespierde kuit onder een rok uitkomen en vele anderen ook. Denk eens aan die films met rondrennende krijgers in kilt. Zouden Braveheart (1995) en Rob Roy (1995) net zo populair zijn geweest als de acteurs geen benen hadden laten zien? Wie weet, maar ik denk wel dat het hielp om mooi beenvlees op het scherm te zien. Google maar eens op “mannenrokken” of bekijk wat modeshows om te zien hoe prachtig mannen er in deze kledingstukken uit kunnen zien. Serieus, het is behoorlijk sexy spul!
4. Comfort, zoveel comfort.
Rokken en jurken kunnen hella comfortabel zijn. Bewegingsvrijheid en je benen voelen niet opgesloten als worstjes in een stoffen omhulsel. Er is niets beter dan het dragen van een rok op warme zomerdagen, kun je een lekker briesje dat koelt je benen naar beneden als je geluk hebt. Ik weet niet hoe broeken comfortabel zijn voor mannen. Je moet je hele lichaam in een kleine ruimte proppen of het moet langs een van je broekspijpen lopen. Eerlijk gezegd lijkt me dat een recept voor een ramp en ik zou denken dat mannen van het comfort van een vrij zwaaiend lid zouden houden. Ik heb geen penis, dus ik kan niet met zekerheid zeggen of het comfortabeler is voor mensen met een zwaaiend aanhangsel, maar ik vermoed van wel. Het gaat allemaal om luchtstroom en vrijheid van beperkende beweging.
In conclusie, kleding heeft geen geslacht, historisch gezien droegen mannen rokken, het is visueel aantrekkelijk en zeer comfortabel. Laten we gewoon alle onzin weggooien en mensen laten dragen waar ze zich goed in voelen, ongeacht het kledingstuk of hun geslacht, want kleren zijn gewoon kleren.