Tuesday, December 14, 2004 3:32 AM by CalifJim
Het is waarschijnlijk onderdeel van een bepaalde manier van leesonderwijs. Ik zou me er niet te druk over maken.
Strikt genomen kunnen we klinkers nooit zien, dus die “W” die daar op de bladzijde staat is geen klinker en deze “A” ook niet. We kunnen alleen klinkers horen. Klinkers zijn klanken. De klinkers A, E, I, O, en U worden vaak klinkers genoemd. “Y” en “W” kunnen al dan niet tot de klinkers worden gerekend, afhankelijk van de onderwijsmethode.
De typische klank die we (in het Engels) maken als we de letter “W” zien, wordt ofwel een semi-klinker, een semi-consonant, of een glide genoemd. Dezelfde terminologie kan worden gebruikt om de klank van de “Y” in het woord “Ja” te beschrijven. De klank van de “Y” is een voorste glijder die verband houdt met de klank “EE” (bee) en de klank van de “W” is een achterste glijder die verband houdt met de klank “OO” (boo).
Een goede reden om Y en W als klinkers (klinkerletters, eigenlijk) op te nemen is dat ze samen met andere klinkerletters bigrammen vormen die karakteristieke klanken hebben. “AY’, ‘EY’, ‘OY’, ‘AW’, ‘EW’, ‘OW’. Maar als ze niet aan het eind van een woord staan, zijn het “AI”, “EI”, “OI”, “AU”, “EU”, “OU”. (Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zo is het Engels nu eenmaal!) Omdat Y en I een paar vormen dat elkaar vervangt, en W en U ook, is het niet zo’n slecht idee om ze allebei te gebruiken als je het concept aan kinderen introduceert.
Hoop dat het helpt! 