De voorkant van een munt verwijst naar de voorkant, de hoofdzijde, de bovenkant, of de kopzijde van een munt, waarop meestal een mythologisch, allegorisch of reëel portret van een persoon staat afgebeeld. Deze term wordt ook vaak gebruikt om te verwijzen naar de voorzijde van tweezijdig papiergeld, medaillons, vlaggen, zegels en tekeningen. Buiten het vakgebied van de numismatiek wordt dit vaker de voorzijde genoemd. In de uitgeverij worden “recto” en “verso” gewoonlijk gebruikt om respectievelijk de voor- en achterzijde van pagina’s aan te duiden.
Numismaten gebruiken een verscheidenheid van termen om munten aan andere verzamelaars en handelaars te beschrijven. Het is van essentieel belang dat u deze termen begrijpt wanneer u begint met het verzamelen van munten. Doet u dit niet, dan kan dit ertoe leiden dat u een munt koopt die niet aan uw verwachtingen voldoet.
Geschiedenis van de muntenproductie
In vroeger tijden werden munten gemaakt door stukken metaal te harden waarin insnijdingen waren gegraveerd om de munt te maken. Deze zijn bekend als muntstempels. Eén matrijs werd op een groot stevig oppervlak zoals een rots of een steen bevestigd, terwijl de andere muntmatrijs door een muntwerker werd vastgehouden. De onderste matrijs werd de aambeeldmatrijs genoemd, en de matrijs die door de muntwerker werd vastgehouden, werd de hamermatrijs genoemd. De muntwerker nam dan een stuk metaal en plaatste het op de aambeeldmatrijs, legde de hamermatrijs er bovenop en sloeg er met een grote zware hamer op om het muntontwerp op het metaal te zetten.
Omdat de aambeeldmatrijs het ontwerp op de achterkant van de munt zette, werd dit de keerzijde van de munt genoemd. De bovenkant van de munt die door de hamermatrijs werd geproduceerd, staat bekend als de voorzijde van de munt. In de loop der tijd werden machines uitgevonden om de productie van munten te vergemakkelijken. Vroege muntpersen werden met de hand bediend of aangedreven door werkdieren.
Een alternatieve energiebron drijft nu moderne muntpersen aan. De meeste maken gebruik van hydraulische druk om een enorme kracht uit te oefenen bij het slaan van munten. Hoewel de meeste muntpersen nog steeds een hamermatrijs en een aambeeldmatrijs gebruiken die verticaal in de pers zijn gemonteerd, produceren sommige moderne persen tot vijf munten tegelijk met de muntmatrijzen die horizontaal in de pers zijn gemonteerd.
Fun Facts
Historisch gezien zijn de meeste munten voorzien van een portret van een fictief personage (zoals een god of godheid), een regerend vorst (zoals een koning of koningin), een symbolisch portret (zoals Lady Liberty) of een persoon die op een munt wordt vereeuwigd. Aanvankelijk gebruikten de Verenigde Staten het symbolische portret van Lady Liberty op al onze munten. In 1892 werden het portret van koningin Isabella en Christoffel Columbus op de munten van de Verenigde Staten afgebeeld ter herdenking van de 400e verjaardag van de ontdekking van Amerika door Christoffel Columbus. In 1909 werd president Abraham Lincoln afgebeeld op de munt van één cent. Zijn portret is nog steeds het belangrijkste element op alle Amerikaanse pennies.
Wat als er twee hoofden zijn?
Van oudsher geldt als vuistregel dat de zijde van de munt met het portret van een persoon wordt beschouwd als de voorzijde. Maar hoe weet je welke kant de voorkant is als er op beide kanten van de munt een portret staat? Bijvoorbeeld, de gouden herdenkingsmunt van 1 dollar van de Expositie van Lewis en Clark van 1904 heeft Meriwether Lewis op de ene zijde en William Clark op de andere.
Je zult zien dat op de ene zijde van de munt het opschrift Verenigde Staten van Amerika staat en de denominatie “één dollar”. Op de andere zijde van de munt staat de herdenkingstitel “Lewis Clark Exposition Portland Ore.” en het jaar van uitgifte. Deskundige numismaten zijn het er nog steeds niet over eens welke zijde de voorzijde en welke de keerzijde is. De meeste mensen zijn het er echter over eens dat de zijde van de munt met het jaar waarin hij geslagen is, de voorkant is. De andere zijde is dus de keerzijde.
Geen harde en snelle regels
Er is geen harde en snelle regel die voorschrijft welke zijde van de munt de voorzijde en welke zijde de keerzijde is. Soms zal de uitgevende Munt de voorzijde en de keerzijde aanwijzen. In andere gevallen spelen de tijd en de geschiedenis meestal een rol, en neemt de traditie het over. Naarmate artikelen worden geschreven, boeken worden gepubliceerd en numismaten discussies voeren, zal uiteindelijk de ene of de andere zijde als keerzijde naar voren komen.
Geredigeerd door: James Bucki