NVC pleit voor radicale zelfverantwoordelijkheid voor wat we op elk moment ervaren. Het biedt een eenvoudig maar effectief kader om ons bewust te worden van wat we denken, zeggen, doen, en hoe we luisteren, zodat we met meer helderheid en compassie kunnen verbinden en communiceren. In plaats van te oordelen, te beschuldigen of te bekritiseren, beginnen we op een neutrale gemeenschappelijke basis om te delen wat belangrijk voor ons is, en verbinden we ons op een empathisch niveau met anderen door ons af te stemmen op wat zij willen en wat belangrijk voor hen is. Het integreren van NVC-gereedschappen en -principes vereist intentie en aandacht, vooral om gebruikelijke manieren van denken en communiceren te doorbreken en te transformeren in compassievolle verbinding.
NVC-oefeningen
Het toepassen van deze oefeningen in onze dagelijkse relaties en omstandigheden kan ons helpen in harmonie te zijn met onze waarden en ons hart te openen om ieders menselijkheid te zien. Deze oefeningen gaan niet over het veranderen van andere mensen. Het gaat erom te delen wat waar is voor ons en te ontdekken wat waar is voor de ander. De bedoeling van dit proces is om te komen tot strategieën die voor iedereen werken.
NVC richt zich op drie aspecten van bewustzijn en communicatie:
1. Zelf-empathie: Een diep en compassievol bewustzijn van iemands innerlijke ervaring.
Om zelfempathie te ervaren, identificeer en verbind je je met je lichaamssensaties, gevoelens/emoties, en behoeften/waarden in een bepaalde situatie, waarbij het doel is om oude gewoonten van oordelen, beschuldigen, of bekritiseren van jezelf te vervangen. Probeer verschillende woorden voor gevoelens en behoeften uit totdat je er een ontdekt die met je resoneert. U kunt een gevoel van ontspanning ervaren wanneer u zich met uw lichaam, gevoelens en behoeften verbonden hebt.
2. Empathie voor anderen: Met mededogen luisteren naar de gevoelens en behoeften van anderen.
Luisteren met je hele wezen en aanwezigheid; met je aandacht op wat je hoort verwoorden. Ontspan je lichaam en neem de tijd. Adem, pauzeer en vertrouw op wat zich aandient. Zeg terug tegen de persoon wat u hem hoort zeggen (reflectief luisteren) zonder uw gedachten, ideeën of oplossingen toe te voegen. Gok (in stilte of hardop) naar iemands gevoelens en behoeften (wat voor hen het belangrijkst is) in plaats van uiting te geven aan uw oude gewoonten om te oordelen, te corrigeren of te bekritiseren. Integreer je gissingen in de stroom van het gesprek. De spreker zal het meestal eens zijn met uw gissingen of ze verduidelijken, en daardoor zal hij ervaren dat hij begrepen wordt. Wanneer u een langzaam tempo aanhoudt, kunt u merken dat de andere persoon meer ontspannen raakt en zich meer verbonden voelt met zichzelf. Op dit punt zijn ze vaak klaar om verder te gaan met strategieën, acties of verzoeken. Of dit kan voor u het moment zijn om uzelf te uiten.
3. Eerlijke Zelf-Expressie: Jezelf authentiek uitdrukken door verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen ervaring.
We vermijden vaak onze eerlijkheid met iemand te delen, omdat we bang zijn hem te beledigen of gezien te worden als beschuldigend. Het NVC-proces leidt ons om te delen:
– Wat we waarnemen
– De gevoelens/sensaties die we in ons lichaam ervaren
– Wat we willen of nodig hebben (waar we om geven, wat belangrijk voor ons is)
– Een verzoek dat we zouden kunnen hebben om te helpen onze behoeften te vervullen
Vier componenten van NVC
NVC bevat vier basiscomponenten: Observaties, Gevoelens, Behoeften/Waarden, en Verzoeken (aangeduid als OFNR). Ze worden gebruikt wanneer we ons inleven in onszelf en anderen, of wanneer we onze eerlijke zelfexpressie delen.
De volgende belangrijke verschillen worden gemaakt bij het beoefenen van NVC:
1. Waarnemingen zijn te onderscheiden van Evaluaties, Oordelen, Labels, Analyse, Interpretaties. Doe neutrale uitspraken over wat u werkelijk/objectief ziet of hoort; objectieve feiten zonder subjectieve filters.
2. Gevoelens zijn te onderscheiden van percepties, “slachtofferwerkwoorden”. Druk pure emoties en/of lichaamssensaties uit in plaats van wat u denkt/perceert dat iemand u aandoet. Slachtoffer werkwoorden zijn gedachten vermomd als gevoelens die vaak schuld bevatten, zoals: (Ik voel me) beledigd, aangevallen, beschuldigd, niet gewaardeerd, niet gerespecteerd, genegeerd of onbegrepen.
3. Behoeften/Waarden zijn te onderscheiden van Strategieën, Beschuldigen, “Moeten Denken.” Behoeften/Waarden worden beschouwd als onze universele levensenergie, dat wat ons motiveert en onderhoudt. Ze zijn ongrijpbaar, zonder verwijzing naar specifieke mensen, handelingen of dingen.
4. Verzoeken zijn te onderscheiden van Eisen die gebruik maken van angst, schuld, schaamte, manipulatie, of beloning. Verzoeken worden gedaan in het heden, en zijn uitvoerbare, concrete, specifieke, en bevestigende acties (een “willen doen,” in plaats van een “niet willen”).
Twee soorten verzoeken:
– Verbindingsverzoeken om te reflecteren op wat je zojuist hebt geuit, om te zien of wat je hebt gezegd bij je luisteraar is overgekomen. Bijvoorbeeld: “Wil je me vertellen wat je me hoort zeggen?” En: “Wat vind je van wat ik net heb gezegd?”
– Actie-/oplossingsverzoeken om strategieën om in behoeften te voorzien: “Wil je de boodschappen uit de auto naar binnen brengen? Ik kan wel wat hulp gebruiken.”
Wanneer je een verzoek doet, is het belangrijk dat je bereid bent om een “nee” te horen. Vraag jezelf af voordat je een verzoek doet of je gehecht bent aan een bepaald resultaat of actie, want als dat zo is, zal je verzoek waarschijnlijk een vermomde eis of verwachting zijn. (Gezondheids- en veiligheidskwesties vormen hierop een uitzondering.)
Voorbeelden van de vier componenten
(Deze kunnen in elke volgorde worden gebruikt – elk voorbeeld toont een andere volgorde van de OFNR-componenten.)
Observatie: “Ik hoor u zeggen dat u het rapport pas volgende week af zult hebben…
Gevoel: …en ik voel enige frustratie en bezorgdheid.
Behoeften/waarden: Het is belangrijk voor mij dat ons team op tijd is met rapporten, zodat het productieteam efficiënt kan zijn.
Vraag: Kunt u mij vertellen wat u verhindert het rapport af te maken, en wat ons team zou kunnen doen om het morgen om 16.00 uur af te krijgen?”
Gevoel: “Ik voel me geïrriteerd…
Observatie: …als ik zie dat je mijn auto met een lege benzinetank hebt teruggebracht.
Vraag: Wilt u hem vanavond bijvullen?
Behoeften/waarden: Ik wil erop vertrouwen dat ik morgen op mijn werk kan geraken.”
Vraag: “Zou je me vanmiddag naar het vliegveld willen brengen?
Gevoel: Ik voel me wat angstig…
Behoeften/waarden: …en ik kan wel wat steun en hulp gebruiken.
Observatie: Mijn auto heeft deze week niet goed gelopen en ik kan hem pas na mijn reis laten maken.”
Behoeften/waarden: “Omdat ik het delen van verantwoordelijkheid belangrijk vind in ons gezin…
Vraag: …wil jij de tafel dekken terwijl ik het eten klaarmaak?
Gevoel: Ik ben blij…
Observatie: …als ik zie wat je deze week al gedaan hebt om thuis te helpen: je hebt de hond eten gegeven, je vuile kleren naar de wasserij gebracht, en elke ochtend je bed opgemaakt. Wow!”