Free Press

Gegroet!

Ik krijg altijd de vraag wat “Onafhankelijke film” eigenlijk is, en ik moet zeggen dat het hele concept van een onafhankelijke film een volkomen vreemd concept is.

In feite is alle kunst onafhankelijk; alleen al het bestempelen van een kunstvorm als “onafhankelijk” is overbodig. Onafhankelijkheid is de enige ware staat van kunst, en als film een kunstvorm is, dan zijn zeker alle films onafhankelijk. Daarom hebben we het ook niet over onafhankelijke operagezelschappen, of onafhankelijke ballerina’s. We discussiëren er niet over of een museum of kunstgalerie, een schrijver of beeldhouwer onafhankelijk is of niet: we nemen gewoon aan dat ze dat zijn, en als ze dat niet waren zouden we ze snel negeren.

Het is alleen de corporatieve aard van het filmmaken in Amerika die onafhankelijkheid ongewoon heeft doen lijken.

Hollywood heeft deze krankzinnige situatie geschapen waarin zakenlieden in feite de meerderheid van de films maken als een manier om hun miljoenen dollars kostende zakendeals te realiseren – zozeer zelfs dat elke film die buiten deze krankzinnige fabriek wordt gemaakt zichzelf een “onafhankelijke” film moet noemen om zich te onderscheiden van de pakken.

Dus creëren we deze speciale categorie kunst die “onafhankelijke film” wordt genoemd. De grote filmfestivals en zogenaamde culturele instellingen kunnen mislukte studiobendes uitnodigen om dure lezingen te geven over de voors en tegens van onafhankelijkheid. Hoe belachelijk! Laten we nooit vergeten dat de onafhankelijke kunstenaars niet de buitenbeentjes zijn in de geschiedenis van de kunst – dat zijn de zakenlui.

In dit tijdperk van sociale media hebben we natuurlijk modewoorden nodig. Een modewoord is een modewoord, en Hollywood Amerika erkent de waarde van dit woord, dus is onafhankelijkheid veranderd in een handelsmerk voor massamarketing.

Als het eenmaal in handen van de reclamemensen komt, sijpelt de betekenis er natuurlijk uit. Iedereen is een onafhankelijke, zolang het maar kaartjes verkoopt. In Miramax’s definitie van het concept is Tim Burton niet meer te onderscheiden van Shane Meadows.

Veel mensen bellen Raindance voor filmmakersadvies, en een paar weken geleden begon ik deze mensen te vragen wat een onafhankelijke film was. Wow! Kreeg ik een scala aan antwoorden. Sommigen zeiden dat het films waren die buiten het studiosysteem om waren gemaakt, anderen zeiden dat het een film was die onder een bepaald budget was gemaakt, één probeerde me ervan te overtuigen dat Harry Potter een onafhankelijke film was, anderen zeiden dat het elke film was die door een onbekende regisseur was gemaakt, weer anderen zeiden dat het een film was die op filmliefhebbers was gericht. Een sharpie zei dat het een film was gemaakt met slechte belichting en een wankele camera.

Ik vertel iedereen die ik ontmoet dat onafhankelijke film meer gaat over een gemoedstoestand of de staat van je ziel, dan de staat van je budget.

Een onafhankelijke film is elke film die compromisloos een unieke, persoonlijke visie uitdrukt.

En dat is waar Raindance om draait

Ik heb deze A-Z lijst van definities samengesteld om je de buzz words te geven die gebruikt worden door kunstenaars die in de filmindustrie werken: de onafhankelijke filmindustrie.

Nu ga van het internet af en ga terug naar je scenario. Misschien zie ik je op het Independent Filmmaker’s Ball.