Woedebeheersing voor ouders: Turn Down the HeatThe Center for Parenting Education

Er zijn veel redenen voor dit gezegde, maar één ervan is de manier waarop je kinderen weten hoe ze op je knoppen moeten drukken. Ondanks de onvoorstelbare diepte van je liefde voor hen, of misschien juist daardoor, ben je misschien niet voorbereid op de intensiteit van de woede die je ook kunt ervaren.

Hoezeer het ook verontrustend en vaak verrassend is, het is normaal dat u aan het eind van uw Latijn bent. Frustratie kan zich opstapelen als je 24 uur per dag, 7 dagen per week, jaar in jaar uit ouder bent.

Niemand geeft meer om uw kinderen dan u en dat betekent dat de inzet hoog is, net als de emoties.

Iedereen heeft wel eens momenten dat hij gewoon ontploft. Maar door meer te leren over boosheid en gezondere manieren om het te uiten, kunt u de frequentie verminderen waarmee u “het verliest.” Het kan tijd kosten, maar u kunt manieren oefenen om uw woede te uiten die uw relatie met uw kinderen daadwerkelijk in stand houden en, in sommige gevallen, versterken.

Boosheid begrijpen

Boosheid is een sterke emotie die veel mensen proberen te vermijden. In de loop van uw leven hebt u misschien veel negatieve boodschappen gekregen over uw boosheid.

Misschien is u verteld dat het ongepast is om boos te zijn of dat u van de mensen om u heen geen betere behandeling mag verwachten.
Of dat boosheid relaties alleen maar schaadt en u het gevoel geeft dat u alleen staat of in de steek gelaten wordt.
Misschien hebt u wel eens de woede van iemand anders over u uitgestort gekregen en was dat onaangenaam of zelfs beangstigend.

U hebt misschien uit ervaring gemerkt dat uw woede het vuurtje met uw kinderen alleen maar aanwakkert. Het uiten van boosheid heeft u en anderen in uw omgeving misschien alleen maar pijn gedaan.

Door boosheid te begrijpen, kunt u echter een positievere kijk op deze emotie ontwikkelen. Wanneer woede op de juiste manier wordt geuit, kan het een situatie en een relatie zelfs verbeteren.

Een gevoel

Woede is een gevoel zoals vreugde, verveling of opwinding. Het geeft u een idee van uw emotionele toestand en vertelt u wat u ervaart.

Niet goed of slecht

Op zichzelf is boosheid niet goed of slecht. Het is er gewoon. Wat het verschil uitmaakt, is wat je met het gevoel doet en hoe je ermee omgaat.

Boos inzicht

Vaak zeggen mensen: “Ik ben boos.” En ze kunnen zich heel gerechtvaardigd voelen in hun boosheid. Maar het is nuttiger als je onder de oppervlakte krabt. Vaak is wat doorgaat voor boosheid eigenlijk een andere emotie, zoals verdriet, jaloezie, hopeloosheid, het gevoel genegeerd, overwerkt, over het hoofd gezien, teleurgesteld of uitgeput te zijn.

Boosheid uiten

Zoals eerder gezegd, is het de manier waarop u uw boosheid uit, die maakt of deze goed of slecht is, constructief of destructief. U moet er zeker van zijn dat u uw gevoelens op een juiste manier aan de juiste persoon overbrengt, zonder uw eigen gevoelens te verdoezelen of uit de hand te laten lopen. In het volgende hoofdstuk komen gezondere manieren om boosheid te uiten aan de orde.

Boosheid loslaten

Het is belangrijk dat u manieren vindt om uw boosheid los te laten, anders kan deze zich ophopen. Dan kunt u ontploffen, vaak op ongezonde manieren die uw relatie met de mensen om u heen schaadt.

Als dat niet effectief gebeurt, hebben mensen de neiging om het verhaal opnieuw te vertellen (afreageren) en opnieuw boos te worden en soms met een grotere intensiteit. In dit geval bent u uw woede aan het repeteren en niet aan het loslaten.

Om verder te komen, moet u vaardigheden oefenen die u in staat stellen uw woede te ontladen op manieren die de druk in u verlichten en om effectief te communiceren met de mensen op wie u boos bent.

De woedeboom: hoe woede groeit

Net als een boom heeft woede:

wortels (de onderliggende oorzaken),
een stam (uw uiting van woede),
vruchten (de resultaten van uw woede die een nieuwe woedeboom kunnen doen ontstaan).

De wortels

De wortels zijn alle handelingen die je ertoe brengen om negatief te reageren. En kinderen opvoeden geeft je genoeg aanleiding. Zelfs onder de beste omstandigheden, is opvoeden hard en moeilijk werk. Sommige gedragingen van je kinderen die je boos maken, kunnen in feite heel normale onderdelen van de ontwikkeling van kinderen zijn, maar desondanks een uitdaging om mee om te gaan.

Voorbeelden zijn:

Een peuter die op elke vraag “nee!” zegt – zelfs op “Wil je iets lekkers?”

Een 10-jarige die luidruchtig is – hij praat luid, zingt luid, en klaagt vooral luid.

Een ooit spraakzame tiener, die nu nauwelijks je vragen beantwoordt met een grom voordat hij zich terugtrekt in zijn slaapkamer achter een gesloten deur.

Een 18-maand oude die zich aan je vastklampt wanneer je eten moet koken en er over 10 minuten bezoek komt.

Een tweejarige die een driftbui uitbarst net als jij vooraan in de rij bij de kassa staat.

Een kind dat niet in haar bed wil blijven liggen omdat ze zeker weet dat er “monsters” onder verstopt zitten.

Een middelbare scholier die zich herinnert zijn e-mail te checken, maar voortdurend vergeet de post binnen te brengen als hij het huis binnenkomt.

Soms heb je misschien meer geduld voor je kinderen dan andere keren. Wanneer niet aan uw behoeften wordt voldaan, kunt u ongeduldiger, gefrustreerder en bozer zijn. Als ouders ga je vaak op de automatische piloot en neem je niet de tijd om te stoppen en na te gaan hoe je je voelt.

Wanneer uw middelen laag zijn, hoeven uw kinderen niet veel te doen om u te triggeren. Op deze momenten, of idealiter eerder, kun je jezelf afvragen: “Wat heb ik nodig?”

Als u:

moe bent, hebt u misschien slaap nodig.
zich geïsoleerd voelt, hebt u misschien behoefte aan contact met een vriend.
verveeld bent, hebt u misschien tijd nodig om u op te laden door uw favoriete activiteiten te doen.

Wanneer je leegloopt, wanneer er niet aan je behoeften wordt voldaan, of wanneer je kinderen een bijzonder moeilijke tijd doormaken, kunnen de wortels op hun plaats zijn voor je woede om te groeien.

De stam

De stam staat in dit geval voor alle manieren waarop je je woede kunt uiten. De vecht- of vluchtreactie wordt meestal geactiveerd.

overspoeld door sterke emoties, kunt u:

schreeuwen,
schreeuwen,
deuren dichtslaan,
ruw omgaan met bezittingen of uw kinderen,
sarcastische antwoorden geven,
uw kinderen verwijten maken of beschimpen.

Even schadelijk is dat u afstand neemt, niet meer met uw kinderen omgaat en zich uit de relatie terugtrekt. Hoewel u uzelf misschien een time-out moet gunnen om af te koelen, is alles langer dan een paar minuten voor een jonger kind tot een uur of zo voor een ouder kind niet bevorderlijk voor de situatie.

De vrucht

Als u uw woede uit, krijgen de mensen om u heen de vrucht van uw ontevredenheid.

Voor uw kinderen

Geconfronteerd met uw boosheid, kunnen uw kinderen:

zich afsluiten,
nerig worden,
terugschreeuwen,
agressief worden tegenover anderen, zoals een jonger broertje of zusje of een huisdier,
zich op school misdragen,
depressief worden en zich terugtrekken.

Deze acties kunnen opnieuw je woede triggeren, die op zijn beurt de cyclus van woede voortzet. Dus uw boosheid lokt reacties uit die meer wangedrag veroorzaken, wat resulteert in meer boosheid……

Daarnaast kan het zijn dat uw woorden en uw lichaamstaal niet overeenkomen. Als je met opeengeklemde tanden tegen je kinderen zegt: “Het is goed, ik ben niet boos”, dan weten de kinderen niet of het echt goed is of niet. Kunnen ze je woorden vertrouwen of hun eigen reactie op jou? Ze zullen gaan twijfelen aan hun eigen instincten en gevoelens en aan hun vermogen om emoties van anderen te ‘lezen’.

Voor jou

Vaak melden ouders dat ze zich gewoon vreselijk voelen over hoe ze met hun boosheid omgaan.

Als u ontploft, kunt u zich zorgen maken over de schade die u toebrengt aan het gevoel van eigenwaarde van uw kinderen. Aan het eind van de dag kun je in bed gaan liggen met een schuldgevoel en je afvragen waarom je je hebt laten gaan om iets dat achteraf zo onbeduidend lijkt.
Wanneer je je niet uitspreekt, kun je je ook slecht voelen en je afvragen of je je gedraagt als een deurmat of dat je verwende kinderen creëert die niet leren hoe ze een relatie van geven en nemen met anderen moeten hebben.

Maar je boosheid kan, als je die erkent en er op een constructieve manier mee omgaat, deze uitkomsten of “vruchten van onze boosheid” voorkomen door je te laten weten wanneer iets je dwars zit. Het delen van deze inzichten kan in feite je relatie met anderen versterken omdat je onthult wat belangrijk voor je is. De truc is om dit te doen zonder anderen de schuld te geven en te beschuldigen.

Woedebeheersing voor ouders

Zoals eerder gezegd, is het niet de woede zelf die slecht is, maar uw uiting ervan die schadelijk kan zijn. Je hoeft niet gevangen te zitten in de vecht- of vluchtreactie. Er zijn manieren om constructief met uw boosheid om te gaan, waarbij ieders zelfrespect intact blijft.

Opmerken wanneer u boos wordt

Het eerste wat u moet doen is u bewust worden van hoe uw lichaam reageert wanneer u boos wordt. Vaak registreren gedachten zich in uw lichaam voordat u zich zelfs maar bewust bent van uw overeenkomstige gevoelens.

Klemt u uw tanden op elkaar?

praat u snel?

voelt u uw hart sneller kloppen?

wordt rood?

zweet?

voelt u zich warm of koud?

Noteer waar in uw lichaam u uw boosheid toont. Met wat oefening zult u in staat zijn op te merken wanneer uw irritatie de kop opsteekt, voordat u uitbarst. Als u uw woede betrapt terwijl ze nog klein is en gemakkelijker te beheersen, zult u meer succes hebben bij het opvolgen van de rest van de aanbevelingen zonder te ontploffen.

Kalmeer

Dit concept, vergelijkbaar met tellen tot 10, geeft u de tijd om weer zuurstof in uw hersenen te brengen en het denkgedeelte van uw hersenen te reactiveren, zodat u meer kunt doen dan “rood zien”.

Door uw kalmte te herwinnen, kunt u kiezen hoe u wilt handelen, in plaats van automatisch te reageren op bekende, maar mogelijk niet zo behulpzame, manieren op de situatie.

Hoewel gemakkelijker gezegd dan gedaan, kunt u mettertijd leren:

langzamer te ademen,
klem uw kaak niet opeen,
langzamer en rustiger te spreken,
of uw hand te ontspannen.

Misschien moet u:

5 nemen,
een lichamelijke activiteit ondernemen,
een rustig beeld visualiseren, zoals een wolk of een regenboog,
of een mantra herhalen, zoals “Ik kan dit aan,” of “Ook dit gaat voorbij,” of “Ik kan boos zijn en toch denken.”

Hierdoor zult u rustiger zijn en in een betere positie om te reageren.

Bedenk wat u boos maakt

In het heetst van de strijd bent u zich er misschien niet eens van bewust wat u dwarszit. Het kan een groot verschil maken om die onderliggende gevoelens en de redenen erachter te doorgronden.

Uw onvervulde behoeften

Als u ontdekt dat een van uw onvervulde behoeften de problemen veroorzaakt, kunt u manieren zoeken om te krijgen wat u nodig hebt, zoals een pauze of tijd met een vriend(in).

Het gedrag van uw kinderen

Als het gedrag van uw kinderen het probleem is, kunt u meer te weten komen over de typische ontwikkeling van kinderen, zodat u weet of uw verwachtingen van hen realistisch zijn. Veel van de woede van ouders komt voort uit de gedachte dat hun kinderen opzettelijk proberen hen “gek te maken”.

Wanneer u leert het gedrag minder persoonlijk op te vatten, kunt u misschien een deel van de boosheid loslaten en met minder irritatie en met meer medeleven reageren. Bovendien is de kans groter dat u met effectievere en creatievere oplossingen komt om de interactie te veranderen.

Bijv. als u weet dat een 9-jarige rusteloos is, kunt u zich realiseren dat het moeilijk voor hem is om een lang diner met het gezin uit te zitten. U merkt misschien dat hij na 30 minuten ruzie begint te maken met zijn jongere broertje. In plaats van hem te bekritiseren en een gevecht aan tafel te beginnen, kunt u begrijpen dat dit gedrag bij het 9-zijn hoort en hem laten opstaan om glazen bij te vullen of de tafel af te ruimen.

Onderliggende emoties

Nadat u over uw ervaring nadenkt, gaat u na of “boos” echt het beste woord is om uw emotie te beschrijven. Is er een onderliggend gevoel dat moet worden aangepakt dat uw reactie nauwkeuriger omschrijft?

Hoe duidelijker u bent over uw emoties, hoe beter u in staat zult zijn uw gevoelens te delen en oplossingen voor de problemen te vinden. Het is ook nuttig om uw emoties op een continuüm te plaatsen.

Bent u:

gemelijkerd?-> geïrriteerd?-> gefrustreerd?-> geïrriteerd?->uitgeput?-> woedend?-> woedend?

Ook hier geldt: hoe beter u uw ervaring kunt beschrijven, hoe gemakkelijker het is om uw reacties te beheersen.

Gebruik een ‘ik’-boodschap om uw gevoelens te delen

Als u eenmaal weet wat u dwars zit, kunt u een ‘ik’-boodschap gebruiken om uw ongenoegen kenbaar te maken. Het doel van een “ik-boodschap” is om uw ervaring te onthullen zonder anderen de schuld te geven of te beschuldigen.

U neemt de verantwoordelijkheid voor uw reactie, waardoor u spijt aan het eind van de dag voorkomt.

De drie delen van een “ik-boodschap”

Ik voel me… (u hebt dit in de vorige stap vastgesteld) verdrietig
Wanneer ik zie/hoor… (wees beschrijvend) dat u uw zusje gemeen uitscheldt,
Omdat… het belangrijk voor me is dat jullie lief voor elkaar zijn.

Na het gebruik van een “ik-boodschap” kunt u uw kinderen laten weten wat ze moeten doen om de situatie te verhelpen.

Veel kinderen voelen zich ongemakkelijk als ze geconfronteerd worden met het ongenoegen van hun ouders. Door ze te laten zien hoe ze de situatie kunnen rechtzetten, laat u hun gevoel van eigenwaarde intact.

Voorbeelden van effectieve ‘ik-boodschappen’

“Ik vind het verdrietig als ik hoor dat je je zusje gemeen uitscheldt, want ik vind het belangrijk dat jullie aardig tegen elkaar zijn. Je kunt je excuses aanbieden en dan kunnen we praten over wat je nog meer tegen haar kunt zeggen als je het niet leuk vindt wat ze doet.”

“Ik ben woedend als ik zie dat je nieuwe fiets in de regen staat, want we hebben hem net gekocht en ik wil niet dat hij gaat roesten. Ga je fiets nu maar in de schuur zetten.”

Bedenk: je wilt het bij het huidige onderwerp houden en niet over wandaden uit het verleden beginnen.

Ideeën om over na te denken:

Accepteer boosheid als een normaal, menselijk, onvermijdelijk gevoel.
Parenten raken nu eenmaal geïrriteerd door hun kinderen; veroordeel jezelf niet hard omdat je boos bent.
Zoek naar onderliggende problemen.
Op die manier kun je vaststellen wat de oorzaak van de boosheid kan zijn. Pak het aan voordat het uit de hand loopt.
Richt de boosheid op de juiste bron.
Onderzoek uw verwachtingen van uw kind.
Focus op het essentiële.
Beslis welke regels echt belangrijk zijn; laat sommige dingen los.
Ga weg of wacht.
Overstel een kind niet met te veel intensiteit. Loop weg of tel tot tien.
Doe niet alsof je niet boos bent terwijl je dat wel bent.
Plan hoe je je gevoelens kunt uiten.
Bedenk dat je tegelijkertijd kunt denken en voelen.
Gebruik kalmerende technieken.
Gebruik ‘ik’ boodschappen.
Het doel is ‘boosheid zonder belediging.’
Blijf kort, to the point en in het heden.
Mijd fysiek geweld, dreigementen en uitspraken die aanvallen of beschuldigen.
Gebruik humor en herstel goede gevoelens.
Creëer een signaalsysteem.
Dit kan gebruikt worden zodat uw kinderen weten dat u steeds bozer wordt. Op een bepaald moment kunnen ze weten dat ze je “ruimte” moeten geven.
Je kunt je verontschuldigen.
Als je merkt dat je op een te harde manier reageert, kun je zeggen dat het je spijt en je kind vertellen wat je had willen zeggen of hoe je had willen reageren.
Neem tijd voor jezelf.

Een afscheidsgedachte

Omdat je boos wordt, wil nog niet zeggen dat je niet van je kinderen houdt. Het feit dat je dit artikel leest, betekent dat je om je kinderen geeft en dat je ze ten goede wilt veranderen.

U kunt uw kinderen laten zien hoe je boosheid op een constructieve manier kunt uiten en tegelijkertijd hoe je jezelf kunt verplichten om te groeien en jezelf te verbeteren. Het is geen gemakkelijke taak.

Zoals ouderschapsexperts Faber en Mazlish opmerken: “Het vinden van een manier om met boosheid om te gaan is het werk van je leven.” Wij wensen u veel geduld op uw reis.

____________________________________________________________

Voor meer informatie over het omgaan met woede, bekijk de volgende boeken. Kopen bij Amazon.com via onze website ondersteunt het werk dat we doen om ouders te helpen het beste werk te doen dat ze kunnen om hun kinderen op te voeden.