Emoji zijn onze sneltoetsen geworden voor dingen die we willen zeggen. Daarom is het best cool dat het toetsenbord (dat altijd al de go-to place was voor drie, ja DRIE verschillende variaties van kabelbaan) nu ook mensen van kleur bevat.
Echter, sommige mensen zijn niet blij met de nieuwe update. Gingers. Ze zijn zo boos over hun gebrek aan vertegenwoordiging (FYI als ik echt niet kan omgaan met de vinger naar beneden om mij te betekenen, gebruik ik de pompoen emoji om mij te vertegenwoordigen) dat de Amerikaanse ginger-advocate site Ginger Parrot een petitie heeft opgezet met het verzoek aan Apple om een ginger emoji te introduceren; het heeft tot nu toe 4.000 handtekeningen.
Als vrouw met blond haar heb ik het gevoel dat het onbehouwen is om dit ‘gingerisme’ te noemen; racisme is zo reëel en bestaat op geïnstitutionaliseerde niveaus waar gingers nooit mee te maken zouden krijgen. Ja, rooien worden verguisd, maar terwijl wij, als grote massa van rooien, sociaal worden tegengehouden – sommigen op een vreselijke manier – hebben gekleurde mensen te maken met institutionele onderdrukking door de machtigen der aarde. Gingers kunnen zich opwerken in de maatschappij, maar gekleurde mensen worden gewoon niet toegelaten in bepaalde ruimtes, carrières of gebieden, dus ik begrijp waarom het ontbreken van hun gezichten in emoji een beetje meer pijn doet.
Dus emoji kunnen of zullen geen rooie mensen vertegenwoordigen, ondanks het feit dat wij ongeveer 1-2% van de wereldbevolking uitmaken, en persoonlijk zit ik daar niet zo mee. Maar hier zijn de dingen die ik wel merk aan het feit dat je een rooie bent…
Je hebt een ingebouwd idioot filter
Meisjes met grote borsten vertellen me dat ze eigenlijk een geweldig hulpmiddel zijn om eikels te detecteren. Als een vent ze eerder aanspreekt dan zij, gaat haar oog dicht en verspilt ze geen tijd meer aan hem. Het is net als dit als je rossig bent, maar dan beter, want je haar komt veel eerder dan je borsten, dus je hebt nog langer om je idiotenfilter aan te scherpen. Van pestkoppen op school tot een man met een schaapskotelet in de vorm van een ton met zo’n lage slappe paardenstaart die ‘Oi! Ed Sheeran!’ tegen me riep, tot een stel voetbalfans die ‘Paul Scholes’ tegen me riepen na weer een schamele wereldbekerprestatie van Engeland. Als iemand niet met me wil praten omdat ik rood ben? Prima. Dat betekent dat ik niet met ze hoef te praten of te praten. En er is ook een veiligheidsbarrière op zijn plaats. Omdat ik rood ben is dat het eerste waar mensen over vloeken. Toen ik jonger was, was ik best dik, maar daar werd ik zelden om gepest, want het eerste wat ze dachten was ‘OI, GINGER!’
Je krijgt een beter idee van hoe sommige mannen tegen vrouwen aankijken
Ja, een paar meisjes zijn gemeen geweest over mijn haar, maar de meesten die me beledigden, waren mannen. Het heeft me zeker geholpen te beseffen dat sommige vreselijke kerels vrouwen alleen bekijken in een ‘wil ik wel/niet met ze neuken’-prisma. Het ‘grappige’ is? Op het moment dat ik 18 werd, begonnen dezelfde mannen die me vroeger uitschelden, me te versieren. Bewijs, misschien, dat precies dezelfde dingen waarvoor je gepest wordt als je jonger bent (een beetje anders zijn) precies zijn wat mannen leuk aan je vinden als je ouder bent.
Veel mensen vallen op rooien
En het zijn niet alleen fetisjisten. Van het meisje dat op iedereen valt, maar dat naar prerafaëlitische prentenboeken wil kijken voor ze met je naar bed gaat, tot de man die je vertelt hoe stralend je haar in de zonsondergang zit (en dan pas klikt dat hij je al drie jaar ziet zitten), het heeft iets opwindends om iemand alleen door je haarkleur aan te trekken. Er zijn echter genoeg engerds die je ‘roodharig’ noemen omdat dat de term is die het meest wordt gebruikt als ze naar rooien in porno zoeken.
Je ziet mensen zoals jij overal in de pers en dat is echt geruststellend.
Het is veelzeggend over het gebrek aan diversiteit bij bijvoorbeeld de Oscars, dat er meer rooien dan zwarte genomineerden waren. Dat is niet geweldig, maar ik zou liegen als ik zei dat ik dat voordeel niet voelde. Ik weet niet precies waarom roodharige acteertypes als Eddie Redmayne, Julianne Moore, Jessica Chastain, Tilda Swinton en Emma Stone het in hun vakgebied moeten winnen van brunette of blonde collega’s, maar in de muziek gebeurt het ook: Florence Welch en Ed Sheeran doen het allebei behoorlijk goed. Zelfs de aanwezigheid van Lindsay Lohan in de media helpt me om me meer geaccepteerd te voelen. Denk er eens zo over; de ene zwarte Spice Girl werd ‘Scary’ genoemd, de mijne ‘Ginger’, en dat is een enorm voorrecht.
Al het andere haar is een probleem, dan is het dat gewoon niet
Een veel voorkomende plaagstoot is ofwel nep-goedbedoelende mensen die me vragen naar mijn pubes ‘welke kleur hebben ze?’ of eikels (zie hierboven) die me gewoon zeggen ‘OI, TANGO BOLLOCKS’. Dank god voor de druk van het meisje-zijn, want op de eerste vraag kan ik gewoon ‘geen’ zeggen als ik dat wil. Ik heb bijna medelijden met de roodharige jongens die dezelfde beschimpingen moeten ondergaan zonder de mogelijkheid van een seksueel getint antwoord.
Maar serieus, lichaamshaar is gewoon geen probleem
Mijn snor en armharen bleken op natuurlijke wijze in de zon tot helder blond, ik kan in de zomer (oh, de zomer) het huis uitgaan met drie dagen lang stoppels op mijn benen en niemand die het merkt. En als ik naaktfoto’s verstuur op Snapchat, kan degene naar wie ik ze stuur er echt niet achter komen dat ik niet de ontharing heb gedaan die nodig is voor een echte IRL bunk-up. Mits er geen licht op valt om ze te laten glimmen, gaan ze gewoon op in mijn huid.
Je verbrandt niet altijd in de zon
Ik heb in zekere zin geluk; ik heb niet de astma die de meeste rooien hebben, mijn vroege rooie eczeem is grotendeels verdwenen en mijn huid is een soort van super bleek, maar niet het albast van sommige rooien. Misschien heeft het iets te maken met mijn bruine ogen. Dat betekent dat ik wel een beetje bruin word, maar dan soms ook een beetje verwaand, zoals die keer dat ik me ’s morgens om 11 uur op een ligstoel in Indonesië wierp, onder direct zonlicht. Mijn huid verbrandde tot een pijnlijke zoekende blaar en het is eerlijk (sorry) om te zeggen dat ik dat nooit meer doe. En ik heb absoluut geen behoefte om ooit Australië te bezoeken. En zolang ze gembermensen daar nog ‘ranga’s’ noemen, zie ik dat niet als een slechte zaak.
Vond je dit leuk? Misschien bent u ook geïnteresseerd in:
Redheads Can’t Wear Red Lipstick. Oh, echt waar?
Een toevallige Ginger worden. Lijdend aan kapper scheidingsangst. And Other Things Only Blondes Know
Things You Only Know If You’re An Identical Twin
Volg Sophie op Twitter @sophwilkinson
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op The Debrief.