Vier maanden in Myanmar, drie maanden in Jemen en dan vijf maanden in Turkije. Hoewel de meeste van deze bestemmingen klinken als de ergste nachtmerrie van veel mensen, is er een bepaald type persoon voor wie deze bestemmingen ideaal klinken: internationale hulpverleners.
Stelt u zich eens voor dat u in de bush in Afrika ten zuiden van de Sahara woont en dagen van 10 tot 12 uur werkt, honderden kilometers verwijderd van alles wat op een stad lijkt, dat u hulppakketten voor oorlogsvluchtelingen op minder veilige locaties coördineert, of dat u de eerste bemanning ter plaatse bent na een internationale ramp zoals een tsunami. Vriendschappen ontstaan snel als je met je collega’s samenwoont en de weekenden doorbrengt om je nieuwe thuisbasis samen te verkennen. Strooi er wat R & R naar exotische locaties met werkvrienden in, een paar weken terug naar huis om te bezoeken waar je bent opgegroeid, en je hebt de levensstijl onder de knie. Hoewel iemand ervoor zou kunnen kiezen om zich langer in een bepaald land of een bepaalde regio te investeren, is het leven en werk van een humanitair enorm verschillend van het typische 9 tot 5-rooster.
Angelina Jolie, Goodwill Ambassador, United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR), Genève, vastgelegd tijdens een persconferentie op de jaarlijkse bijeenkomst 2005 van het World Economic Forum in Davos, Zwitserland, 29 januari 2005. Copyright World Economic Forum (www.weforum.org) swiss-image.ch/Photo by Remy Steinegger (Foto krediet: Wikipedia)
Hoewel, ondanks de lange uren en voorliefde voor gevaar, blijft werken “in het veld” voor een NGO een van de moeilijkste carrières om te strikken post-college.
“Het is geen gemakkelijke sector om in terecht te komen,” zegt Martha Reggiori-Wilkes, een millennial die zowel in Zuid-Soedan als in Libanon voor een internationale NGO heeft gewerkt. “Het klinkt soms heel romantisch om te doen. En er zijn heel veel, heel goede mensen die het willen doen.”
1.
1. Educate Yourself
Niettegenstaande je uitgebreide vrijwilligerservaring hebt, is een masterdiploma een ‘must’ voor de NGO-wereld. Als ze naar haar eigen carrièrepad kijkt, zegt Reggiori-Wilkes: “Ik zou waarschijnlijk niet in staat zijn geweest om mijn stage te krijgen, vooral omdat ik, in termen van ervaring, slechts twee maanden vrijwilligerswerk in Azië had gedaan.”
Hoewel een masterdiploma niet volledig gericht hoeft te zijn op een humanitaire crisisvaardigheid zoals voedselzekerheid, moet het wel aan iets toepasselijks werken, hetzij door middel van een studie of een proefschrift.
“Mijn master was in Global Citizenship Identity and Human Rights, dus het was niet specifiek over het werken voor humanitaire crises of iets dergelijks, maar mijn proefschrift richtte zich op kinderen geassocieerd met gewapende groepen,” legt Reggiori-Wilkes uit.
2. Vrijwilliger
Zelfs met een master’s degree, is het bijna onmogelijk om je eerste baan te krijgen zonder enige stage-ervaring op je CV. Helaas voor weldoeners overal ter wereld zijn onbetaalde stages de norm voor NGO’s.
“Vaak moet je om te beginnen onbetaald werk doen en voor veel mensen is vrijwilligerswerk geen optie. Helaas is de hypocrisie van de hulpwereld dat, hoewel je mensen in ontwikkelingslanden helpt, veel mensen worden benadeeld om in de sector te komen,” zegt Reggiori-Wilkes, eraan toevoegend dat sommige humanitaire agentschappen actief proberen om dit te veranderen door middel van stages die wel stipendia bieden.
3. Look Local
Als je niet de middelen hebt om een paar maanden vrijwilligerswerk in het buitenland te doen of een onbetaalde stage te lopen, adviseert Reggiori-Wilkes om vrijwilligerswerk te doen bij een kleine, lokale NGO waar je woont. Zo doe je alvast wat ervaring op en het kan deuren openen in de toekomst. Een bijkomend voordeel is dat je je baan kunt houden terwijl je vrijwilligerswerk doet, zodat je een vast salaris hebt.
Sites als Idealist.com kunnen je helpen bij het vinden van organisaties om vrijwilligerswerk te doen, afhankelijk van je interesses. Als je doel is om uiteindelijk in het buitenland te werken, probeer dan NGO’s te vinden die gespecialiseerd zijn in vluchtelingen-gerelateerde kwesties. Een extra bonus zou zijn om te werken met een vluchtelingenpopulatie uit het gebied van de wereld waar je het meest geïnteresseerd in bent. Het staat niet alleen goed op je CV, maar je raakt ook vertrouwd met de cultuur die je wilt ervaren.
4. Breng een vaardigheid mee
Het hebben van vaardigheden zoals voeding, financiën of verpleging kan ook een gemakkelijke manier zijn om je carrière bij een humanitaire organisatie te versnellen. Hoewel je nog steeds een masterdiploma moet hebben, zijn er minder twintigers met een vaardigheid als financiën die in een ontwikkelingsland willen werken.
“Als je verpleegster bent, dan is het vrij gemakkelijk om een baan te krijgen, want dan heb je een specialistische vaardigheid. Of als je een voedingsdeskundige bent, is dat ook handig,” legt Reggiori-Wilkes uit. Maar zelfs als je een vaardigheid meebrengt die je nodig hebt, “zul je eerst enige tijd in een ontwikkelingsland moeten doorbrengen om een betaalde baan bij een NGO te krijgen.”
5. Plan vooruit
Welke gebieden in de wereld interesseren je? Onderzoek conflicten in de regio en kijk hoe je capaciteiten op elkaar aansluiten. Hoewel deze strategie niet zal werken voor een noodreactie op iets als een aardbeving, moet je proberen eerder dan de meesten bij de crisis te zijn, zodat je aan het begin van de humanitaire inspanningen ter plaatse bent.
“Ik had graag betrokken willen raken bij de reactie op Syrië. Ik dacht dat in termen van, nou ja ik was geïnteresseerd in de regio. Professioneel wist ik, en ik heb gelijk, dat Libanon is waar mensen naartoe zullen gaan,” zegt Reggiori-Wilkes. “Ik was er eerder dan de meesten, voordat het een gekkenhuis werd. Toen ik aankwam , waren er slechts 18.000 vluchtelingen in Libanon en plotseling werd het massaal.”
In Libanon zijn er vandaag meer dan 786.000 Syrische vluchtelingen, volgens de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR). Omdat dat aantal alleen geregistreerde vluchtelingen omvat, schatten velen het aantal hoger dan een miljoen.
Na een paar maanden Arabisch te hebben gestudeerd in Londen, pakte Reggiori-Wilkes haar spullen en verhuisde naar Libanon. Ze schreef zich in voor een cursus van een maand in Beiroet en stuurde vervolgens e-mails naar voormalige collega’s die waren begonnen met het opschalen om te reageren op de crisis. Ze heeft zich omhoog kunnen werken omdat ze vanaf het begin betrokken was bij de Syrische respons.
6. Own The Head Office
In plaats van te klagen over het werk van een hoofdkantoor, moet je het bezitten. Een jaar op het hoofdkantoor van een internationale humanitaire organisatie kan je ticket naar de wereld zijn, en je in contact brengen met de juiste mensen voor de volgende twee, drie, zelfs vier banen in de toekomst.
“Ik werkte in een humanitair team waar mensen uit ontwikkelingslanden de hele tijd via het kantoor in Londen kwamen, dus ik ontmoette veel verschillende mensen, die in verschillende landen voor mijn organisatie werkten,” zegt Reggiori-Wilkes. “Je kunt daar je voordeel mee doen.”
Houd geduld als je de hoofdkantoorroute volgt, want “sommige mensen … hebben een master en werken in een administratieve rol in het kantoor in Londen, soms jarenlang, voordat ze de kans krijgen om in het veld te werken,” zegt Reggiori-Wilkes.
De millennial voegt er voorzichtig aan toe dat je met netwerken niet ver komt en dat je het moet ondersteunen met goed werk. Als je collega’s of superieuren je werk opmerken, is de kans groter dat ze je met de juiste mensen in contact brengen en je carrièredoelen op de lange termijn ondersteunen.
7. Speur het web af
Als je eenmaal de vaardigheden en ervaring hebt, is het tijd om het world wide web af te struinen op zoek naar vacatures. Zoek op sites als Reliefweb.int, Trust.org of DevNetJobs.org naar internationale vacatures. Of ga lokaal op zoek naar vacaturesites die specifiek zijn voor het land waarin je geïnteresseerd bent. Libanon heeft bijvoorbeeld een site die Daleel-Madani.org heet en waar alleen humanitaire banen in Libanon worden geplaatst.
Als je een patriot bent, kijk dan eens op de website van je ministerie van Buitenlandse Zaken, want daar staan humanitaire banen op projecten die zij financieren. Gepassioneerd door een bepaalde organisatie zoals Artsen zonder Grenzen of One Acre Fund? Kijk dan regelmatig op hun website voor nieuwe vacatures.
Persoonlijk heeft Reggiori-Wilkes genoten van haar ervaring met wonen en werken in het buitenland. Ze heeft echter ook de keerzijde van deze levensstijl gezien. Hoewel ze graag voor een humanitaire hulporganisatie werkt, heeft ze ” veel vrienden in de sector die, wanneer ze naar huis gaan…zich erg afstandelijk voelen. Ze doen zulk ander werk en leven in zulke verschillende werelden.” Terwijl de blootstelling aan een andere wereld voor sommigen de haak van NGO-werk kan zijn, is het belangrijk om de gevaren van de uitzonderlijke levensstijl te begrijpen.
Bonding met mede-ex-pats, uit de eerste hand blootgesteld worden aan een andere manier van leven, de mogelijkheid om via het werk verandering teweeg te brengen en de mogelijkheid om te reizen zijn allemaal redenen waarom werken voor een humanitair agentschap in een ontwikkelingsland zo’n gewilde baan kan zijn. Niet alleen is het werk bevredigend, maar het is ook opbouwend, je wordt ondergedompeld in een compleet nieuwe cultuur en manier van denken.
Geïnteresseerd in dit onderwerp? Hier zijn meer berichten over het vinden van banen in het buitenland:
Zeven eenvoudige stappen voor het vinden van een baan in het buitenland
Volg mij op Twitter of LinkedIn. Bekijk mijn website.