Evidence Summary
A 2002 meta-analysis compared the effects of antimicrobial prophylaxis on weekly UTI rates in patients 13 years and older with neurogenic bladder caused by acute (eight RCTs; N = 510) lub nieostrym (siedem RCT; N = 356) uszkodzeniem rdzenia kręgowego.1 Wszyscy pacjenci wymagali przerywanego cewnikowania. Kilka schematów antybiotyków o różnych schematach dawkowania porównywano z placebo. Antybiotyki obejmowały doustny trimetoprim-sulfametoksazol (TMP-SMX), doustną nitrofurantoinę, doustną metenaminę (Mandelamine), doustną ciprofloksacynę oraz podawaną do pęcherza moczowego neomycynę plus polimyksynę B. W dwóch trzecich badań stosowano w profilaktyce TMP-SMX lub nitrofurantoinę, które nie zmniejszały istotnie częstości występowania ostrego objawowego UTI w porównaniu z placebo. Spośród pięciu badań RCT, w których oceniano rozwój oporności na antybiotyki, w trzech stwierdzono znaczący wzrost liczby hodowli opornych na wybrany antybiotyk.
W badaniu kohortowym z 2006 roku (n = 38) oceniano cotygodniowy doustny cykliczny schemat antybiotykoterapii u dorosłych z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, którzy wykonywali przerywane samocewnikowanie i mieli nawracające UTI (więcej niż trzy rocznie), które wpływały na codzienne funkcjonowanie.2 Średni wiek uczestników wynosił 46 lat (zakres: 32-60 lat), a 58% stanowili mężczyźni. Antybiotyki (amoksycylina, 3000 mg; cefixime , 400 mg; fosfomycyna , 6000 mg; nitrofurantoina, 300 mg; lub TMP-SMX, 320 do 1600 mg) podawano raz w tygodniu przez co najmniej dwa lata. Pacjenci stosowali na przemian dwa antybiotyki przyjmowane jednorazowo przez tydzień. Każdy pacjent służył jako jego własna kontrola historyczna, wykorzystując co najmniej dwuletni wywiad dotyczący infekcji przed rozpoczęciem cotygodniowego cyklicznego podawania antybiotyków. Aby kierować wyborem antybiotyku, wyniki posiewu moczu były uzyskiwane co tydzień przez sześć tygodni przed rozpoczęciem profilaktyki. Po dwóch latach, cotygodniowy cykliczny schemat zmniejszył liczbę objawowych UTI na pacjento-rok w porównaniu z kontrolą historyczną (1,8 vs. 9,4; P = .0002). Profilaktyka antybiotykowa zmniejszyła liczbę gorączkowych UTI na pacjento-rok z 0,74 do 0,31 (P = .04). Całkowita liczba dni wymagających antybiotyków w leczeniu leczniczym zmniejszyła się z 111 dni na pacjento-rok przed cotygodniową cykliczną antybiotykoterapią do 14 dni na pacjento-rok w ciągu dwóch lat badania (P < .0001). Nie było istotnej różnicy w lekoopornej kolonizacji moczu.
.