Beyond Apollo 11
Apollo 12, druga załogowa misja lądowania na Księżycu, została zaplanowana i wykonana jako lądowanie precyzyjne. Astronauci wylądowali Modułem Księżycowym w odległości spaceru od statku kosmicznego Surveyor III, który wylądował na Księżycu w kwietniu 1967 roku. Astronauci przywieźli instrumenty z Surveyora III z powrotem na Ziemię, aby zbadać skutki długotrwałej ekspozycji na środowisko księżycowe.
Cele misji
Cele główne obejmowały:
- Przeprowadzenie inspekcji, badań i poboru próbek w obszarze księżycowego mare
- Deploy an Apollo Lunar Surface Experiment Package (ALSEP).
- Opracowanie technik lądowania punktowego
- Opracowanie zdolności do pracy w środowisku księżycowym
- Otrzymanie zdjęć miejsc kandydujących do eksploracji
Drugim celem było odzyskanie części statku kosmicznego Surveyor III, które były narażone na działanie środowiska księżycowego od czasu miękkiego lądowania na wewnętrznym zboczu krateru 20 kwietnia 1967 roku.
Podsumowanie wydarzeń
Misja Apollo 12 była drugą załogową misją lądowania na Księżycu. Jej celem było przeprowadzenie szczegółowej naukowej eksploracji Księżyca. Pojazd kosmiczny z załogą Charles (Pete) Conrad, Jr, dowódca; Richard F. Gordon, pilot modułu dowodzenia; i Alan L. Bean, pilot modułu księżycowego, został wystrzelony z Kennedy Space Center, Fla, o 11:22:00 EST 14 listopada 1969 r.
Precyzyjne lądowanie zostało wykonane przy użyciu automatycznego naprowadzania, z niewielkimi ręcznymi korektami wymaganymi w końcowych fazach opadania. Lądowanie nastąpiło po 110,5 godzinach od momentu wylądowania (GET), w punkcie oddalonym zaledwie o 183 metry od punktu docelowego, statku kosmicznego Surveyor III. To precyzyjne lądowanie miało ogromne znaczenie dla przyszłego programu eksploracji Księżyca, ponieważ punkty lądowania w trudnym terenie o dużym znaczeniu naukowym mogły teraz zostać namierzone.
Pierwszy z dwóch zaplanowanych okresów aktywności pozawojskowej (EVA) rozpoczął się o godzinie 115 GET. Kolorowa kamera telewizyjna zamontowana na stopniu zejściowym dostarczyła relacji telewizyjnej na żywo z zejścia obu astronautów na powierzchnię Księżyca. Telewizyjna relacja została następnie utracona z powodu nieumyślnego skierowania kamery na Słońce.
Załoga umieściła flagę USA i eksperyment składu wiatru słonecznego. Zebrali próbki księżycowe i próbki z rdzenia rurowego podczas tego pierwszego okresu EVA, który trwał około czterech godzin.
Po siedmiogodzinnym okresie odpoczynku, drugi okres EVA rozpoczął się o 131,5 godz. GET. Dwaj astronauci rozpoczęli trawers geologiczny. Trawers obejmował około 4300 stóp (1311 metrów) i trwał 3 godziny i 50 minut. Podczas trawersu zebrano udokumentowane próbki, próbki z rurek rdzeniowych, próbki z miejsca wykopu oraz próbki do analizy gazu. Próbki z Apollo 12 były w większości bazaltami, skałami iglastymi o ciemnym zabarwieniu, i były setki milionów lat młodsze od skał zebranych na Apollo 11.
Załoga sfotografowała Surveyora III, który wylądował na powierzchni Księżyca w kwietniu 1967 roku, i odzyskała pomalowaną rurkę, niepomalowaną rurkę, czerpak Surveyora III i kamerę telewizyjną. Kamera telewizyjna jest teraz wystawiona w galerii „Exploring The Planets” w National Air and Space Museum.
Kolejny okres odpoczynku i ostateczny checkout poprzedziły start stopnia wznoszącego modułu księżycowego o godzinie 142 GET. Po przeniesieniu załogi, stopień wznoszący został zdalnie naprowadzony na powierzchnię Księżyca, aby zapewnić aktywne źródło sejsmiczne dla rozmieszczonego pasywnego eksperymentu sejsmicznego. Moduł dowodzenia wylądował na Oceanie Spokojnym o 244,5 godz. GET.
Z NASA SP-235, Apollo 12 Preliminary Science Report.
.