Termin ten został ukuty przez Mbuto Milando, pierwszego sekretarza Tanzańskiej Wysokiej Komisji, w rozmowie z Georgem Manuelem, wodzem Narodowego Bractwa Indian (obecnie Assembly of First Nations). Milando stwierdził, że „Kiedy rdzenne ludy dojdą do siebie, na podstawie swoich własnych kultur i tradycji, to będzie Czwarty Świat.”
Od czasu publikacji książki Manuela The Fourth World: An Indian Reality (1974), termin Czwarty Świat stał się synonimem narodów bezpaństwowych, biednych i marginalnych. Od 1979 roku ośrodki analityczne, takie jak Center for World Indigenous Studies, używały tego terminu do definiowania relacji między starożytnymi, plemiennymi i nieprzemysłowymi narodami a nowoczesnymi uprzemysłowionymi państwami narodowymi. Wraz z Deklaracją Praw Ludów Rdzennych ONZ z 2007 roku, komunikacja i organizowanie się wśród ludów Czwartego Świata przyspieszyły w formie międzynarodowych traktatów pomiędzy rdzennymi narodami dla celów handlu, podróży i bezpieczeństwa.W indyjskim ruchu lewicowym, idee dr M. P. Parameswarana dotyczące czwartego świata wywołały szerokie debaty, które ostatecznie doprowadziły do jego wydalenia z Komunistycznej Partii Indii (Marksistowskiej) w 2004 roku.
.