Background: Istnieje rosnąca tendencja do poszukiwania przez pacjentów najmniej inwazyjnych zabiegów o mniejszym ryzyku powikłań i czasie przestoju w odmładzaniu twarzy. Akupunktura polegająca na osadzaniu nici stała się popularna jako zabieg minimalnie inwazyjny. Jednak w literaturze jest niewiele dowodów klinicznych dotyczących jej działania.
Metody: To jednoramienne, prospektywne, otwarte badanie rekrutowało uczestników, którzy byli kobietami w wieku 40-59 lat, ze skalą fotostarzenia Glogau III-IV. Czternastu uczestników otrzymało akupunkturę z osadzaniem nici jeden raz i zostali zmierzeni przed i po 1 tygodniu od procedury. Pierwszorzędnym wynikiem była pionowa odległość od podgardla do podnosu. Drugorzędnymi wynikami były odległości zmarszczek mimicznych, globalna skala poprawy estetyki, skala wiotkości Alexiadesa-Armenakasa i skala samooceny zorientowana na pacjenta.
Wyniki: Czternastu uczestników przeszło akupunkturę z osadzaniem nici, a 12 uczestników ponownie zgłosiło się do dalszych pomiarów wyników. Pierwszorzędowym wynikiem było uniesienie obu podgardli w pionie o 1,87 mm (lewe) i 1,43 mm (prawe). Odległości zarówno fałdów melolabialnych, jak i nosowo-wargowych wykazały znaczącą poprawę. W skali wiotkości Alexiadesa-Armenakasa, każdy oceniający ocenił dla czterech i dziewięciu uczestników o 0,5 stopnia poprawę. W skali globalnej poprawy estetyki poprawę oceniono na 1 i 2 odpowiednio w dziewięciu i pięciu przypadkach. Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi były łagodne zasinienia, obrzęk i ból. Zdarzenia niepożądane występowały jednak, choć w większości przypadków były one niewielkie i krótkotrwałe.
Wnioski: W tym badaniu akupunktura z osadzaniem nici wykazała potencjał kliniczny dla zmarszczek twarzy i wiotkości. Potrzebne są jednak dalsze badania na dużą skalę z kontrolowanym projektem i obiektywnymi pomiarami.