Randy’s Donuts jest niekwestionowaną ikoną Los Angeles lat 50. z oczywistych powodów: jest to typowa restauracja drive-up z połowy wieku z gigantycznym pączkiem na dachu.
Nie tylko gigantyczny pączek-Randy’s ma gigantycznego pączka, najsłynniejszego pączka w Ameryce, a może nawet na świecie.
Pojawił się on w niezliczonych programach telewizyjnych, teledyskach i filmach.
Pączkarnia została podobno zaprojektowana przez Henry’ego J. Goodwina jako druga z dziesięciu lokalizacji dla nieistniejącej już sieci Big Donut Drive-In Russella C. Wendella i została ukończona w 1953 roku. Kilka innych nadal przetrwać, ale Randy’s w Inglewood jest najbardziej znany.
Budynek sam w sobie jest dość unremarkable, jeśli godnie nienaruszone Mid-Century Modern drive-up stoisko żywności, a to nie może technicznie liczyć jako Programmatic architektury (w którym budynek wygląda jak element to hawks). Ale pączek na jego dachu jest tak duży, tak bezkompromisowy, tak wymagający naszej uwagi, że spojrzymy w inną stronę i uznamy, że Randy’s jest projektem programowym.
Inżynier budowlany Richard Bradshaw, który pracował nad Theme Building w LAX, podobno zaprojektował ten i inne gigantyczne pączki z walcowanych stalowych prętów pokrytych gunitem. Restauracja miała wielu właścicieli od czasów Wendella, w tym tego, który nazwał ją Randy’s w połowie lat 70-tych, ale od 1978 roku jest własnością entuzjastów pączków Rona i Larry’ego Weintraubów.
Randy’s Donuts jest jednym z najbardziej ikonicznych punktów orientacyjnych Los Angeles i reprezentuje powojenny optymizm i kaprysy miasta w sposób, w jaki niewiele innych miejsc może.
.