Dorosła samica ma rozpiętość skrzydeł do 13 mm. Skrzydła przednie są szare z wyraźnymi ciemnymi plamkami, a gładkie skrzydła tylne są obrzeżone długimi szarymi włoskami. Samiec jest mniejszy (rozpiętość skrzydeł do 9 mm) i bardziej smukły z mniej wyraźnymi oznaczeniami. Zredukowane aparaty gębowe sugerują, że ten gatunek nie odżywia się jako dorosły. Samica składa do 200 maleńkich bladoniebieskich jaj w osłoniętych miejscach.
Larwa buduje ochronny futerał z jedwabiu i kamufluje go z innymi materiałami, takimi jak gleba, piasek i odchody owadów. Kiedy larwa jest w pełni rozwinięta, futerał ten ma do 14 mm długości (dwa razy więcej niż zwierzę) i jest wyraźnie zgrubiały w środku, tak że przypomina raczej pestkę dyni. Taki kształt pozwala zwierzęciu obracać się wewnątrz obudowy (obudowa ma otwory na obu końcach, oba wykorzystywane przez głowę zwierzęcia). Głównym źródłem pożywienia dla tego gatunku wydaje się być jedwab, zwłaszcza pajęczy, ale także jedwab produkowany przez inne stawonogi, w tym porzucone skrzynki tego samego gatunku. Larwy żywią się również sierścią i opadłymi ludzkimi włosami. Wełna (ale nie bawełna) jest również ulubionym pożywieniem i gatunek ten może być szkodnikiem domowym.
Czy ćma znaleziona na Sri Lance i opisana jako Tinea pachyspila należy do tego gatunku, czy też jest to ćma nosząca walizki domowe (P. allutella), nie jest jednoznacznie rozstrzygnięta.
.