Free Press

„Pick one scab and leave the others alone. Uczyń tego jednego swoim przyjacielem.” Tak dziwaczne, jak te słowa mogą wydawać się niektórym ludziom, inni znajdą w nich wielką ulgę, koleżeństwo, a nawet mądrość. Pochodzą one z rady, jakiej jedna z sióstr udzieliła drugiej, kiedy rozmawiały o ich wzajemnym przymusie obsesyjnego dłubania w strupach, które tworzą się na ich ciałach.

Dłubanie strupów jest formą ekskorporacji, tak jak dłubanie w skórze. Podczas zbierania strupów, jednak, wszystkie strupy są celem, w tym tych z urazu, wypadku, lub wynikające z wcześniejszych epizodów picking. Czasami zbieranie strupów zaczyna się jako czysty przypadek. Jeśli pierwsze zachowanie występuje, gdy osoba jest pod stresem lub wrażliwe. Picking może mieć kojący efekt, a następnie staje się samonapędzające zachowanie, które zarówno łagodzi niepokój i zwiększa niepokój, ponieważ ciągłe picking jest bolesne. Jednak ten scenariusz nie jest jedynym sposobem, w jaki zaczyna się lub trwa dłubanie w strupach, ponieważ każda osoba doświadcza tego w inny sposób.

Ale sporadyczne dłubanie w strupach może być nieszkodliwe, kiedy nasilenie wzrasta do punktu powtarzającego się urazu, może być zdiagnozowane jako powtarzające się zachowanie skoncentrowane na ciele, skutkujące znacznym upośledzeniem.

Jak częste jest to zjawisko?

Dokładna częstość występowania kompulsywnego wybierania strupów nie jest znana. Jednak badania wskazują, że 90% Amerykanów zbiera strupy, a 20% – 35% je potem zjada. Jeśli traktuje się to jako część ogólnej klasyfikacji zaburzeń związanych ze skubaniem skóry, częstość występowania waha się od 1,4% do 6% w zależności od badanej populacji. Wiele z tych badań nie wprowadza rozróżnienia między skubaniem skóry a skubaniem strupów, ponieważ strupy są częścią skóry. Dlatego, pomimo ograniczonych informacji, więcej osób prawdopodobnie doświadcza kompulsywnego skubania strupów niż pierwotnie sądzono.

Zły nawyk czy zaburzenie?

Skubanie strupów jest podobne do innych powtarzających się zachowań skoncentrowanych na ciele w tym, że u niektórych osób jest to tylko okazjonalny zły nawyk, podczas gdy u innych staje się problemem utrudniającym życie. Istnieją również różne manifestacje tych zachowań. Niektórzy ludzie dłubią przy strupach celowo i z koncentracją. Kiedy to robią, doświadczają gratyfikacji, ulgi, przyjemności lub innej reakcji, która wzmacnia to zachowanie. Inni ludzie dłubią przy strupach bez świadomej świadomości, np. ci, którzy przebiegają palcami po skórze i dłubią przy wszystkim, co nie jest gładkie.

Diagnostycznie, dłubanie przy strupach mieści się w spektrum zaburzeń związanych z dłubaniem przy skórze i jest oznaczane jako specyfikator, gdy występuje. W związku z tym, kryteria diagnostyczne dla zaburzeń polegających na skubaniu skóry, oficjalnie znane jako zaburzenie polegające na wyrywaniu, są stosowane w przypadku skubania strupów. Aby spełnić kryteria zaburzenia, zachowanie musi spełniać następujące kryteria:

1. Dużo czasu spędza się na dłubaniu
2. Zachowanie skutkuje powtarzającymi się urazami
3. Wielokrotne nieudane próby zaprzestania zachowania
4. Negatywnie wpływa na życie społeczne, zawodowe, and relational life

Powikłania

Zaburzenia współwystępujące

Zbieranie strupów często występuje z innymi zaburzeniami.

• Historia urazów
• Lęk
• Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
• Inne zachowania powtarzalne skoncentrowane na ciele

Powikłania fizyczne

Dłubanie strupów stwarza zwiększone zagrożenie fizyczne. Po przerwaniu bariery skórnej i utworzeniu się rany, strup jest niezbędny do gojenia. Pod strupem, ciało naprawia skórę i komórki krwi, zabijając infekcję dużą dawką białych krwinek. Dlatego zdejmowanie strupa niszczy barierę ochronną i otwiera ranę na zakażenie. Ponadto palce i paznokcie, które są często używane do zdejmowania strupów, zawierają duże ilości bakterii. Jak tylko strup zostanie usunięty, bakterie z palców dostają się do rany.

• Nieefektywne gojenie się ran
• Krwawiące owrzodzenia
• Zwiększone ryzyko zakażenia
• Zwiększony ból, obrzęk, stan zapalny
• Blizna

Wpływ na jakość życia

Dla osób z kompulsywnym skubaniem strupów, albo samodzielnie, albo w połączeniu z zaburzeniem skubania skóry, zachowania te zakłócają jakość życia pod kilkoma względami.

Ponieważ tak wiele z codziennej działalności obejmuje ręce, osoba, która wybiera się na strupy musi zatrzymać inne działania, aby zaangażować się w zachowanie. Co więcej, uwaga przesuwa się z tego, co dana osoba robi, na działanie polegające na pakowaniu strupów. Czasami powoduje to częste rozpoczynanie i przerywanie czynności, jak również przeszkadzanie innym.

Niezdolność do kontrolowania zachowań często prowadzi ludzi do przekonania, że są słabi, co prowadzi do zakłopotania, winy i wstydu. Zbieranie strupów, w szczególności, może prowadzić do dodatkowego zakłopotania, jeśli niezagojone rany inspirują niechcianą uwagę. Jeśli rany stale ulegają zakażeniu, sporo czasu można spędzić na wizytach u lekarza w celu dalszej pielęgnacji ran. Jeśli infekcja ustawia w, hospitalizacja może być wymagane do zarządzania condition.

When experiencing fizycznych powikłań z powodu skrobania strupów, często zewnętrzny wygląd infekcji lub choroby tworzy osobisty dyskomfort, jak również niechciane pytania lub piętno od innych.

Dłubanie strupów i skubanie skóry może przeszkadzać w pracy i szkole, albo poprzez stwarzanie fizycznego dyskomfortu, który zakłóca funkcjonowanie, albo poprzez stwarzanie niezręcznych sytuacji społecznych z powodu niezagojonych ran.

Jakie opcje leczenia są dostępne?

Leczenie skubania strupów odbywa się tymi samymi metodami, co kompulsywnego skubania skóry. Rodzaj interwencji zależy od poziomu upośledzenia, powikłań i rodzaju zachowania. Dlatego też pełna ocena jest cennym narzędziem do określenia opcji leczenia. Ocena medyczna jest ważna dla określenia skutków powikłań, podczas gdy ocena psychologiczna lub zdrowia psychicznego może zawęzić leczenie behawioralne do skutecznej metody.

Jak w przypadku zaburzeń związanych ze skubaniem skóry, dostępnych jest wiele opcji leczenia, w tym behawioralne, farmakologiczne i mechaniczne.

Behavioral

Celem leczenia behawioralnego jest oduczenie się nawyków i stworzenie zdrowszych zachowań, dlatego ocena jest kluczowa. Leczenie dla nieukierunkowanego zbierania strupów będzie pracować na poprawę samoświadomości i identyfikacji wyzwalaczy dla zachowania. Po zidentyfikowaniu czynników wyzwalających i nawyków, terapie takie jak trening odwracania nawyków mogą pomóc danej osobie w wykształceniu innych zachowań. Terapia poznawczo-behawioralna oraz terapia akceptacji i zaangażowania są innymi niefarmakologicznymi metodami leczenia dostępnymi u dostawców usług zdrowia psychicznego.

Farmakologiczne

Niewiele jest dostępnych metod farmakologicznego leczenia zaburzeń związanych z wybieraniem skóry. Dla tych, którzy wybierają strupy w odpowiedzi na lęk, czasami leki przeciwlękowe mogą złagodzić warunki prowadzące do zachowań. Dla tych, którzy wybierają, ponieważ strup i skóra wokół czuje się dziwnie, czasami środki odrętwienie może zmniejszyć te sensations.

Mechaniczne

Mechaniczne terapie stworzyć barierę między rękami i strup. Jedną z metod jest utrzymywanie ran i strupów przykrytych przez cały czas, za pomocą bandażowania lub odzieży. Należy również często zmieniać bandaże, aby zmniejszyć ryzyko infekcji spowodowanej brudnymi bandażami. Ponadto, czasami stosowanie kremu na rany, takiego jak Neosporin, może zmniejszyć ból lub odczucia związane ze strupami i może pomóc w szybszym gojeniu się ran, zmniejszając w ten sposób dostępność strupów do pobrania.

Wybieranie strupów może powodować znaczne upośledzenie, fizycznie, emocjonalnie i społecznie. Kompleksowa ocena może pomóc w określeniu nawyków i czynników wyzwalających u danej osoby, co informuje o opcjach leczenia, które mogą być najbardziej skuteczne. Niektórzy ludzie wyrastają z tych zachowań, jednak wczesna interwencja terapeutyczna umożliwia powrót do zdrowia.

.