DISCUSSION
Rdzeń kręgowy jest przedłużeniem mózgu, który rozciąga się do L1-L2. Składa się z neuronów ruchowych, interneuronów i aksonów wędrujących przez całą długość rdzenia kręgowego. Fasciculus gracilis i fasciculus cuneatus, położone w tylnej części rdzenia, przenoszą informacje czuciowe dotyczące lekkiego dotyku i wibracji. Drogi rdzeniowo-wzgórzowe i móżdżkowe, położone w przednio-bocznym odcinku rdzenia kręgowego, przenoszą informacje dotyczące bólu, temperatury i propriocepcji z kończyn do mózgu. Drogi korowo-rdzeniowe i korowo-bulwarowe zlokalizowane w przednio-przyśrodkowej części rdzenia kręgowego przenoszą informacje motoryczne z mózgu do kończyn (3).
Krew dostarczana jest do rdzenia kręgowego przez jedną ASA i dwie tętnice kręgowe tylne, z których wszystkie trzy wywodzą się z tętnic kręgowych. Tętnice kręgowe tylne czasami wywodzą się z tętnicy móżdżkowej tylnej dolnej. Tętnice kręgowe są uzupełniane przez tętnice rdzeniowe od tętnicy kręgowej w odcinku szyjnym oraz od tętnic międzyżebrowych w odcinku piersiowym i lędźwiowym. Tętnica Adamkiewicza jest główną tętnicą, która zaopatruje tętnice kręgowe w dolnej połowie rdzenia kręgowego i łączy się z tętnicą rdzeniową przednią w punkcie T5. ASA zapewnia dopływ krwi do przednich dwóch trzecich rdzenia kręgowego, podczas gdy dwie tętnice kręgowe tylne zapewniają dopływ krwi do tylnej jednej trzeciej rdzenia kręgowego (3, 4).
ACS wynika z utraty dopływu krwi do przednich dwóch trzecich rdzenia kręgowego, spowodowanej zakrzepową lub zatorową przyczyną wpływającą na ASA (5, 6). Większość zgłoszonych przypadków jest wtórna do powikłań pooperacyjnych u dorosłych, takich jak naprawa tętniaka aorty brzusznej (5), a pacjent przedstawia się z całkowitą utratą funkcji motorycznej poniżej poziomu uszkodzenia ze zmienioną lub żadną utratą czucia (4).
Zależnie od poziomu uszkodzenia, pacjent jest narażony na ryzyko autonomicznej dysrefleksji, dysfunkcji seksualnej, bólu neuropatycznego, upośledzenia chodu oraz neurogennego jelita, pęcherza i skóry. Drogi korowo-rdzeniowe i korowo-bulwaryczne są zaopatrywane przez ASA i są uszkodzone w ACS. Droga rdzeniowo-wzgórzowa i móżdżkowa mogą być określane jako obszar wododziałowy z powodu podwójnego zaopatrzenia naczyniowego i lokalizacji (1, 5). Odczuwanie jest zmienione w zależności od stopnia zajęcia obszaru wododziałowego. W ACS czucie lekkiego dotyku jest nienaruszone, ponieważ dopływ krwi do fasciculus gracilis i cuneatus pochodzi z tętnicy kręgowej tylnej.
Skuteczne długoterminowe postępowanie w przypadku uszkodzenia rdzenia kręgowego po początkowym pobycie w szpitalu zależy od skutecznej i kompleksowej rehabilitacji pacjentów przed wypisem do domu. Pacjenci wymagają intensywnej fizykoterapii, terapii zajęciowej oraz wsparcia psychologicznego pod nadzorem pracownika służby zdrowia przeszkolonego w opiece nad pacjentami z uszkodzeniem rdzenia kręgowego. Pacjenci i ich rodziny powinni być poinformowani o nowym rozpoznaniu i związanych z nim powikłaniach. Pacjenci muszą być oceniani pod kątem sprzętu medycznego, który pomoże im w poruszaniu się i wykonywaniu codziennych czynności życiowych, w zależności od poziomu urazu. Pomoc pracowników socjalnych pomaga w rozwiązywaniu wszelkich problemów dotyczących pacjenta i jego rodziny, które mają wpływ na cele związane z wypisem. Pacjenci i ich rodziny muszą być przeszkoleni w zakresie opieki i pomocy w zaspokajaniu potrzeb pacjenta. Wizyta domowa przeszkolonego terapeuty będzie korzystna w określeniu potrzebnych modyfikacji domowych w zależności od poziomu urazu pacjenta. Zalecane modyfikacje w domu powinny być wykonane przed wypisem. Ponadto, pacjent i jego rodzina powinni otrzymać informacje o lokalnych grupach wsparcia w celu integracji ze społecznością. Wreszcie, pacjenci będą wymagać długoterminowej opieki fizjiatrycznej w celu zarządzania spastycznością, bólem neuropatycznym, upośledzeniem mobilności i neurogennością skóry, jelit i pęcherza moczowego.
Nasi pacjenci byli początkowo oceniani pod kątem poprzecznego zapalenia rdzenia i ostatecznie zostali zdiagnozowani jako ACS z powodu braku badań serologicznych i obrazowych. Proponujemy rozważenie wykonania angiogramu rdzenia kręgowego lub angiografii rezonansu magnetycznego rdzenia kręgowego u pacjentów z objawami ruchowymi i czuciowymi w celu oceny prawdziwego uszkodzenia niedokrwiennego.
.