Foto:
Alyssa Walker zaczynała rozgryzać nowe macierzyństwo – jej córka była zdrowa, a jej mleko w końcu się pojawiło. Ale samo karmienie piersią było okropne, i to nie z powodu typowych popękanych sutków i karmienia w skupiskach. Za każdym razem, gdy Walker karmiła swoją córkę piersią, odczuwała intensywną falę emocji. „Nagle poczułam się całkowicie bezradna, bardzo zestresowana i zaniepokojona o swoją przyszłość jako rodzica” – mówi Walker. A potem, równie szybko, uczucie beznadziei odeszło, jakby nigdy nie miało miejsca.
Na początku 29-letnia matka z Toronto nie miała pojęcia, co się dzieje – była świadoma depresji poporodowej, ale nie sądziła, że to jest to, czego doświadcza, z powodu tego, jak szybko emocje przychodziły i odchodziły. Oczywiście, zwróciła się do google, a wyszukiwanie w internecie ujawniło, że cierpi na mało znany stan zwany Dysporycznym Odruchem Wyrzutu Mleka lub D-MER.
Co to jest Dysporyczny Odruch Wyrzutu Mleka?
Podczas karmienia piersią język dziecka naciska na sutek, co sygnalizuje uwolnienie oksytocyny. Oksytocyna ta powoduje, że tkanka piersi kurczy się i wypuszcza mleko do kanalików i na zewnątrz sutka. To właśnie podczas tego spuszczania mleka niektóre kobiety doświadczają poważnego spadku nastroju. „Niektóre osoby czują się nagle przygnębione” – mówi Verity Livingstone, lekarz i członek Akademii Medycyny Karmienia Piersią, która prowadzi Klinikę Karmienia Piersią w Vancouver. „Inne matki doświadczają znacznie mniej głębokiego poczucia zagłady i ponurości, ale tylko silne poczucie smutku, lub strachu, lub niepokoju”. Po zakończeniu odruchu wypuszczania pokarmu, uczucie zanika, z całą sprawą trwającą na ogół od około 30 sekund do minuty. Ale uczucie to może wystąpić za każdym razem, gdy mleko kobiety spuszcza się – co często ma miejsce wiele razy w ciągu jednego karmienia. „Jeśli wyobrazisz sobie matkę, która karmi piersią osiem razy dziennie, może ona mieć 8, 10 lub 20 wypływów w ciągu 24 godzin”, mówi Livingstone.
Reklama
Mleko może również wypływać, kiedy nie karmisz piersią, na przykład kiedy słyszysz płacz dziecka lub nawet tylko myślisz o swoim dziecku, a negatywne emocje mogą wystąpić również podczas tych wypływów. Mogą one również wystąpić podczas odciągania mleka.
Co powoduje D-MER?
D-MER prawdopodobnie ma związek ze zmianami hormonalnymi, które zachodzą podczas karmienia piersią. Ponieważ stan ten dopiero niedawno został uznany przez społeczność medyczną, badania nad nim są jak dotąd ograniczone. Ale uważa się, że jest to związane z dopaminą, która kontroluje produkcję hormonu prolaktyny. Prolaktyna z kolei stymuluje produkcję mleka. Jednak podczas wypróżniania dochodzi do nagłego spadku dopaminy we krwi, która następnie szybko wraca do normy – co zbiega się w czasie z zanikaniem uczucia. D-MER jest reakcją fizjologiczną, a nie psychologiczną, mówi Livingstone. „To nie jest tylko coś w głowie kobiety – to jest prawdziwe, prawdziwe uczucie.”
Podczas gdy D-Mer jest ogólnie uważany za rzadki stan, Livingstone mówi, że może być w rzeczywistości bardziej powszechne niż myślano, ponieważ więcej ludzi staje się świadomych tego. „Prowadzę swoją klinikę karmienia piersią od prawie 40 lat i mogę spotkać kogoś z D-MER co trzy do sześciu miesięcy”, mówi Livingstone. Ponieważ nie jest on dobrze zbadany ani zrozumiany, nie ma praktycznie żadnych statystyk dotyczących liczby kobiet dotkniętych D-MER.
Czy D-MER ustępuje?
Dla niektórych D-MER ustępuje wraz ze wzrostem dziecka i ustabilizowaniem się karmienia piersią. „Na początku zdarzało się to podczas każdego odciągania pokarmu, ale z czasem było tego coraz mniej” – mówi Walker. Teraz, gdy jej córka ma 13 miesięcy, zazwyczaj doświadcza tego uczucia tylko wtedy, gdy zbyt długo czeka między karmieniami. Dla niektórych kobiet doznania te mogą stać się mniej intensywne, mówi Livingstone, ale dla innych mogą trwać aż do odstawienia dziecka od piersi.
Możesz spróbować uczynić karmienie piersią przyjemniejszym, stosując techniki samouspokajające podczas karmienia piersią, aby pomóc Ci przeforsować doznania lub odzyskać siły po ich zakończeniu. Spróbuj takich rzeczy, jak głębokie oddychanie, oglądanie rozpraszającego programu telewizyjnego lub poproś bliską osobę, np. partnera, aby usiadł z Tobą, gdy będziesz tego doświadczać, lub jeśli to możliwe, zajmij się starszymi dziećmi w innym miejscu, np. w innym pokoju. Livingstone zaleca również znalezienie grupy wsparcia D-MER, aby mieć z kim porozmawiać i społeczności, która może polecić różne strategie, aby pomóc.
Reklama
Jeśli uczucie jest poważne lub doświadczasz myśli o skrzywdzeniu siebie lub swojego dziecka, udaj się do lekarza ASAP. To może być coś więcej niż tylko D-MER, lub D-MER może zaostrzać stan taki jak depresja poporodowa i lęk. Ponieważ to uczucie może być bardzo przytłaczające, warto porozmawiać z profesjonalistą, aby sprawdzić, czy może on pomóc i może być w stanie przepisać antydepresanty lub inne leki, chociaż ponieważ stan ten nie jest w pełni zrozumiały, nie ma też jeszcze sprawdzonych metod leczenia.
Powinnaś być przygotowana na to, że twój lekarz może o tym nie wiedzieć. Nadal nie ma zbyt dużej świadomości medycznej i wiedzy na temat D-MER. „Założę się, że jeśli zapytasz 100 lekarzy, 99 z nich nigdy by o tym nie słyszało” – mówi Livingstone. Tak właśnie było w przypadku Walker. Powiedziała swojemu lekarzowi i tak naprawdę nie uzyskała żadnego zrozumienia ani pomocy, więc zwróciła się do internetowej grupy wsparcia.
Czy powinnaś odstawić dziecko od piersi, jeśli masz D-MER?
Walker zaczęła obawiać się karmienia piersią swojej córki, ponieważ martwiła się o odczuwanie tego okropnego uczucia. „Naprawdę chciałem przestać, ponieważ myślałem, że nie powinienem tego robić, ponieważ jest to emocjonalnie szkodliwe dla mnie. A wszyscy mówią ci, że karmienie piersią jest tak wspaniałym doświadczeniem, że czułam się jakbym, no cóż, robiła coś nie tak, jakby coś w tym nie działało” – mówi. Ale wiedząc, co się dzieje i że to było tymczasowe, bardzo pomogło, a ona kontynuowała karmienie piersią i w końcu uczucia się poprawiły.
D-MER generalnie ustępuje, gdy kobiety przestają karmić piersią, więc jeśli jest to bardzo poważne, w niektórych przypadkach Livingstone zaleci matce wcześniejsze odstawienie od piersi. „Ponieważ ryzyko dla matki jest gorsze niż niekarmienie dziecka piersią”, mówi.
Niestety, jeśli masz D-Mer z jednym dzieckiem, jest duża szansa, że będziesz go mieć również z kolejnymi dziećmi.
Reklama
Dla Walker najbardziej pomocna była świadomość, że to, czego doświadcza, jest prawdziwe. „Mówię wszystkim, których znam. Każdej nowej mamie mówię: 'Nie chcę cię martwić, ale to mi się przytrafiło. Więc jeśli tak się czujesz, możesz to sprawdzić’. „
Depresja poporodowa: „Mój mózg jest chory, ale mówię sobie, że to jest właśnie to, czym jest rodzicielstwo”
Miałam depresję poporodową i przysięgałam, że nigdy nie będę miała więcej dzieci. Teraz jestem w ciąży