Free Press

Estelle is een vrouwelijke voornaam van occitaanse oorsprong en betekent ster.

Estelle

Geslacht

vrouwelijk

Oorsprong

Woord/naam

Latijn, Occitaans, Frans

betekenis

ster

Andere namen

Verwante namen

Stella, Estella, Esther

Sint Estelle was een martelares die naar verluidt in de derde eeuw na Christus in Aquitanië leefde, hoewel de vroegste verwijzingen naar haar dateren uit de Middeleeuwen. De oudste namen van deze heilige, Eustella/Eustelle en Eustalia, zijn door de Provençaalse dichter Frédéric Mistral omgevormd tot Estelle, vanwege de associatie met Estela (Occitaans voor ster, waarvan Estelle in wezen een fonetische weergave in het Frans is). Sint Estelle is de beschermheilige van de Felibrige, een literaire en culturele vereniging die door Mistral en andere Provençaalse schrijvers werd opgericht om hun taal te verdedigen en te promoten.

Ster is de betekenis die over het algemeen aan de naam Estelle wordt toegekend, hoewel het formaat Eustalia suggereert dat de ware wortel van de naam het Griekse eustales is: goed verzorgd. Ondanks de gerapporteerde populariteit van de heilige kende de naam Estelle weinig evident gebruik vóór de publicatie in 1788 van de pastorale Estelle door Jean-Pierre Claris de Florian, de eerste beroemde historische naamgenoot, Estelle Fornier (née Dubœuf), muze van de componist Berlioz, die in 1797 werd geboren. In Frankrijk is de naam Estelle vooral bekend door het model Estelle Lefébure (geboren in 1966), maar in België is hij veel populairder dan in Frankrijk.

Estelle kwam in het midden van de 19e eeuw in zwang op de Britse eilanden, waarschijnlijk als variant op het vergelijkbare Stella, dat kort daarvoor in de mode was gekomen. Estelle werd ook gepromoot via gebruik door een aantal romanschrijvers die in het Engels schreven, het meest in het bijzonder Charles Dickens in variantvorm voor het personage Estella Havisham in zijn roman Great Expectations die in augustus 1861 werd gepubliceerd na vanaf december 1860 wekelijks in serie te zijn verschenen waarbij Estella op 19 januari 1861 in hoofdstuk 8 werd geïntroduceerd. De algemene wetenschappelijke consensus is dat door Estella te kiezen als de naam van het verre liefdesobject van het hoofdpersonage van zijn roman: Pip – wiens volledige voornaam Philip is -, Dickens Sir Philip Sidney’s poëtische hofmakerij van de onbereikbare Stella in Astrophel and Stella (1591) opriep. Verscheidene andere veelgelezen auteurs uit die tijd gaven de naam Estelle aan belangrijke personages in hun romans, Catherine Gore in Romances of Real Life al in 1829, hoewel de meeste voorbeelden dateren uit het midden van de eeuw, zoals Annie Edwards in Creeds (1859), E.D.E.N. Southworth in The Lady of the Isle (1859), en Augusta Jane Evans in St. Elmo (1866).

Estelle en Estella bleven populair van ruwweg 1880 tot 1930, met een duidelijke afname in gebruik sinds 1960. Estelle was over het algemeen populairder in de Verenigde Staten dan op de Britse eilanden, met ten minste twee prominente Amerikaanse naamgenoten: schrijfster Estelle Anna Lewis (1824-1880) en society-vrouw Estelle Skidmore Doremus (1830-1905), die aanzienlijk voor de Britse mode van het midden van de 19e eeuw van de naam dateren.

Estelle wordt ook gebruikt als een alternatieve vorm van Esther.

De ouders van de pasgeboren prinses, kroonprinses Victoria en haar echtgenoot prins Daniel, kozen de namen van hun dochter in overleg met koning Carl Gustaf: bij de aankondiging van de naam van de prinses noemde de koning Estelle “een naam die de prinses en ook de familie na aan het hart ligt”. Er werd alom gespeculeerd dat om de Tweede Wereldoorlog held Graaf Folke Bernadotte te eren – betovergroot-oom en peetvader van Koning Carl Gustaf – de pasgeboren Prinses werd vernoemd naar de vrouw van de Graaf: de voormalige Estelle Manville van Westchester County, New York, een idee dat werd onderschreven door Elisabeth Tarras-Wahlberg, lange tijd woordvoerster van het paleis van Stockholm: (citaat) “De kroonprinses was altijd geïnteresseerd in zaken met betrekking tot het beëindigen van conflicten…Folke Bernadotte was op dat gebied een pionier.” Dit is echter door geen enkel lid van de Zweedse koninklijke familie bevestigd.

	Footnote

De naam Estelle kwam in februari 2012 in het nieuws toen koning Carl Gustaf van Zweden Estelle aankondigde als de gekozen voornaam voor zijn pasgeboren kleindochter (zie prinses Estelle, hertogin van Östergötland). De keuze voor een Franse naam die in Zweden slechts een marginaal profiel heeft – volgens een telling aan het eind van 2012 zouden in totaal 663 Zweedse inwoners de voornaam Estelle dragen – bracht een golf van mediadebatten op gang, waarbij schrijver Herman Lindqvist, die als historisch adviseur van de Zweedse koninklijke familie is opgetreden, het extreem negatieve standpunt als volgt verwoordde: “Totaal onverwacht en ongepast…Geen naam voor een toekomstige heerser…Estelle klinkt als de naam van een nachtclubkoningin.” Kjell Arne Totland (nee), een topdeskundige op het gebied van Scandinavische royalty’s, reageerde daarentegen positief en noemde Estelle “een erg mooie naam, rijk aan traditie en toch modern.”