De Nieuwe Wereld
Inheemse beeldende kunsttradities in de Amerika’s omspannen duizenden jaren en vertegenwoordigen culturen van Meso-Amerika tot de Noordpool.
Leerdoelen
Erkenning krijgen van de breedte en diversiteit van de inheemse volkeren en culturen van de Amerika’s
Key Takeaways
Key Points
- De Nieuwe Wereld verwijst naar het westelijk halfrond, in het bijzonder de Amerika’s, na de Europese “ontdekkingsreis” die in de vroege 16e eeuw begon. De inheemse volkeren van de Amerika’s zijn de precolumbiaanse (vóór Europees contact) bewoners van Noord-Amerika, Meso-Amerika , en Zuid-Amerika, alsmede Groenland.
- Wetenschappers geloven dat de meest recente migratie van mensen uit Eurazië naar de Amerika’s ongeveer 12.000 jaar geleden plaatsvond via een landbrug die de twee continenten met elkaar verbond.
- Inheemse volkeren over de Amerika’s gemaakt monumentale architectuur, grootschalige steden, stamhoofden, staten en rijken.
- Inheemse Amerikanen ook aardewerk, schilderijen, sieraden, weven en textiel, sculpturen , mandenwerk, houtsnijwerk, kraalwerk, en andere voorwerpen die een belangrijke categorie in de wereld kunstgeschiedenis.
Key Terms
- Meso-Amerika gemaakt: Een regio en cultureel gebied in de Amerika’s, dat zich ongeveer uitstrekt van Centraal-Mexico tot Belize, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, en Noord-Costa Rica, waar precolumbiaanse samenlevingen floreerden vóór de Spaanse kolonisatie van de Amerika’s in de 15e en 16e eeuw.
- Pre-Columbiaans: De bewoners, samenlevingen en cultuur van de Amerika’s voorafgaand aan Europees contact, kolonisatie en invloed; letterlijk “pre-(Christopher)Columbus.”
- Paleo-Indianen: De eerste mensen die vanuit Eurazië de Amerika’s bewoonden, meer dan 11.000 jaar geleden.
- Nieuwe Wereld: De term gebruikt door Europeanen om het westelijk halfrond te beschrijven, specifiek de Amerika’s, tijdens het “tijdperk van ontdekking” beginnend in de vroege 16e eeuw.
- Inheemse volkeren: Volkeren die in internationale of nationale wetgeving worden gedefinieerd als mensen die een reeks specifieke rechten hebben op basis van hun historische banden met een bepaald grondgebied, en hun culturele of historische onderscheid van andere bevolkingsgroepen die vaak politiek dominant zijn.
De Nieuwe Wereld verwijst naar het westelijk halfrond, met name de Amerika’s, dat vóór het “tijdperk van ontdekking”, beginnend in het begin van de 16e eeuw, vrijwel geheel onbekend was bij de Europeanen. De Italiaanse ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus (1451-1506) was een van de vroegste en bekendste van deze Europese ontdekkingsreizigers; de eerste van zijn vier beroemde reizen van Spanje naar de Amerika’s begon in 1492.
De kaart van de Nieuwe Wereld van Sebastian Munster, voor het eerst gepubliceerd in 1540: een kleurrijke kaart van hoe de Duitse cartograaf Munster en zijn tijdgenoten dachten dat de Amerika’s eruitzagen tijdens de Europese “ontdekkingsreizen”.
De inheemse volkeren van de Amerika’s zijn de precolumbiaanse bewoners van Noord-Amerika, Meso-Amerika en Zuid-Amerika, alsmede Groenland. Er zijn bijna evenveel termen voor inheemse volkeren in de Amerika’s als er geografische regio’s zijn. Zo is “pueblos indígenas” een gangbare term in Spaanstalige landen als Mexico, El Salvador en Nicaragua. “Aborigen” wordt gebruikt in Argentinië; “Amerindian” wordt gebruikt in Guyana. Inheemse volkeren zijn in Canada algemeen bekend als Aboriginal-volkeren, waaronder First Nations, Inuit en Métis-volkeren. Inheemse volkeren in de Verenigde Staten zijn algemeen bekend als Native Americans of American Indians, en Alaskan Natives.
Wetenschappers geloven dat de migratie van mensen van Eurazië (de gecombineerde continentale landmassa van Europa en Azië) naar de Amerika’s eerst plaatsvond via Beringia, een landbrug die vroeger de twee continenten verbond over wat nu de Beringstraat is. De meest recente migratie vond waarschijnlijk ongeveer 12.000 jaar geleden plaats, maar de vroegste periode blijft enigszins een mysterie. Deze vroege Paleo-Indianen verspreidden zich spoedig over het hele continent, en diversifieerden zich in vele honderden cultureel verschillende naties en stammen. Volgens de mondelinge geschiedenissen van veel inheemse volkeren van het Amerikaanse continent leven zij daar al sinds hun ontstaan, zoals blijkt uit een groot aantal traditionele scheppingsverhalen.
Inheemse Culturen
Weliswaar waren sommige inheemse volkeren van het Amerikaanse continent van oudsher jager-verzamelaars – en velen, vooral in het Amazonegebied, zijn dat nog steeds – maar veel groepen beoefenden aquacultuur en landbouw. De invloed van hun landbouw op de wereld is een bewijs van hun tijd en werk om de inheemse flora van de Amerika’s opnieuw vorm te geven en te cultiveren. Terwijl sommige samenlevingen sterk afhankelijk waren van landbouw, beoefenden andere een mix van landbouw, jacht en verzamelen. In sommige streken stichtten de inheemse volkeren monumentale architectuur, grootschalige steden, stamhoofden (met hiërarchieën gebaseerd op verwantschap), staten en keizerrijken. Veel delen van het Amerikaanse continent worden nog steeds bewoond door inheemse Amerikanen, en sommige landen hebben een aanzienlijke bevolking, waaronder Belize, Bolivia, Colombia, Ecuador, Groenland, Guatemala, Mexico en Peru.
In het Amerikaanse continent worden ten minste duizend verschillende inheemse talen gesproken. Sommige, zoals de Quechua talen, Aymara, Guaraní, Mayatalen en Nahuatl, tellen hun sprekers in de miljoenen. Veel inheemse volkeren handhaven ook aspecten van hun traditionele culturele praktijken, zoals religie, sociale organisatie en zelfvoorzienende economieën. Sommige inheemse volkeren leven nog steeds in relatieve afzondering van de westerse samenleving.
Culturele praktijken in de Amerika’s lijken vooral gedeeld te zijn binnen geografische zones waar niet-verwante volkeren soortgelijke technologieën en sociale organisaties hebben ingevoerd. Een voorbeeld van zo’n cultureel gebied is Meso-Amerika, waar millennia van coëxistentie en gedeelde ontwikkeling tussen de volkeren van de regio een tamelijk homogene cultuur opleverden met complexe agrarische en sociale patronen. Een ander bekend voorbeeld is de Noordamerikaanse vlakte, waar tot de 19e eeuw inheemse Amerikaanse groepen als Blackfoot, Crow en Sioux als nomadische jager-verzamelaars leefden (voornamelijk op bizons jagend).
Inheemse beeldende kunsttradities in de Amerika’s omspannen duizenden jaren en vertegenwoordigen culturen van Meso-Amerika tot de Noordpool. De visuele kunsten van de inheemse volkeren van Amerika vormen een belangrijke categorie in de wereldkunstgeschiedenis. Hun bijdragen omvatten aardewerk, schilderijen, juwelen, weefsels en textiel, beeldhouwwerken, mandenwerk, houtsnijwerk, en kralenwerk. Veel van deze kunstwerken geven inzicht in de waarden, overtuigingen en ceremoniële rituelen van de vroege culturen van de Amerika’s. In het volgende hoofdstuk zullen we de kunstwerken van inheemse groepen in Noord- en Zuid-Amerika van vóór 1300 in detail onderzoeken.
Mayaanse grafurnen: Keramiek zoals deze urn geeft inzicht in de waarden, overtuigingen en ceremoniële rituelen van de vroege culturen van de Amerika’s.