Zodra er munten waren, waren er mensen die vervalsingen maakten. In een poging om valsemunters tegen te houden, hebben de uitgevende instanties voortdurend ontwerpelementen aan het geld toegevoegd om vervalsing moeilijker te maken. Tegenwoordig wordt Amerikaans geld gemaakt met veel belangrijke veiligheidskenmerken, die de gebruiker in staat stellen de echtheid van een biljet te controleren. Watermerken, veiligheidsdraden, kleurverschuivende inkt, speciaal papier, handtekeningen, het VS-zegel en unieke nummering helpen allemaal om de echtheid van een biljet vast te stellen.
Ondanks alle inspanningen om valsemunterij te voorkomen, produceren valsemunters in de VS en daarbuiten geld en brengen het in omloop. Traditioneel worden vervalsingen gemaakt door middel van offsetdruk. Valsemunters moeten zware machines aanschaffen om offset te kunnen drukken; de juiste soort inkt is ook nodig, evenals deskundige produktie van drukplaten. Een andere uitdaging is het verkrijgen van het juiste papier. Dit wordt vaak bereikt door het bleken van echte biljetten van 1 dollar. Dergelijke vervalsingen vergen serieuze financiële investeringen voor de aanschaf van apparatuur en benodigdheden.
In de afgelopen tien jaar is men bij vervalsingen steeds meer overgeschakeld op het gebruik van digitale scanners, computers en inkjetprinters, die met weinig kosten of moeite beschikbaar zijn. Op het eerste gezicht lijken dergelijke biljetten zeer overtuigend en kunnen ze zonder ontdekking passeren. Inkjetdruk, waarbij vier basiskleuren worden gemengd, is echter een fundamenteel ander proces dan de drukmethode waarmee echte biljetten worden geproduceerd, en dergelijke valse biljetten kunnen worden gedetecteerd wanneer ze onder een loep worden onderzocht.
Zoals het meeste Amerikaanse geld in het buitenland circuleert, zo wordt ook het meeste valse geld in het buitenland geproduceerd. Zuid-Amerika, delen van Zuid- en Oost-Europa en het Verre Oosten zijn regio’s met actieve vervalsingsbendes, waaraan de Secret Service voortdurend werkt om ze op te rollen. Vaak worden valse biljetten ontdekt wanneer zij via de Amerikaanse post of andere vervoerders het land binnenkomen. Ook worden grote hoeveelheden vals geld het land binnengesmokkeld door bezoekers.
Colombiaanse vervalsingen
Colombia, met zijn drugskartels, wordt beschouwd als een van ’s werelds centra voor de productie van valse dollars. Vaak verborgen in de bergen, zijn de productiefaciliteiten moeilijk op te sporen. Ondanks de groezelige ondergrondse locaties is het vakmanschap van de biljetten goed. Op de zwarte markt worden dergelijke biljetten goedkoop verkocht als onderdeel van de drugshandel en andere georganiseerde misdaad.
De Geheime Dienst heeft onlangs een grote operatie in Colombia opgebroken, waarbij het proces van bleken en herdrukken van biljetten in detail te zien is. Door een biljet te bleken met een schurend reinigingsmiddel, verdwijnt de inkt die in het katoenpapier is gedrukt. Het papier voelt daardoor dunner aan, het watermerk verdwijnt en ook de veiligheidsdraad gaat verloren. Valsemunters drukken een nieuw geelachtig watermerk op een biljet en voegen dit toe aan een tweede gebleekt biljet, waarin een valse draad is gelijmd. De twee biljetten worden dan aan elkaar gelijmd en lijken op een echt biljet van 100 dollar.
$1 Bleached on one side only (Met dank aan de Amerikaanse Geheime Dienst)
$1 Bleached on both sides (Courtesy of the US Secret Service)
Men kan nog steeds de contouren van de originele bedrukking zien. Het biljet voelt ook dunner aan dan het origineel.
Gebleekt biljet met vals watermerk van Benjamin Franklin (met dank aan de Amerikaanse Geheime Dienst)
Gebleekt biljet met vals gelijmde veiligheidsstrip (met dank aan van de Amerikaanse geheime dienst)
Gebleekt biljet met valse opdruk van $100 (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Twee gebleekte biljetten aan elkaar gelijmd, bedrukt met de valse $100 ontwerpen (Courtesy of the US Secret Service)
Foto van een in beslag genomen bleekmachine (Courtesy of the US Secret Service)
De machine heeft een rol omwikkeld met staalwol, waar echte biljetten doorheen worden bewogen.
Foto van graffitiverwijderaar die wordt gebruikt voor het bleekproces (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Foto van het drogen van gedrukte biljetten uit een offset-machine (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Foto van offset-printer met vals vals geld opgestapeld op de vloer (Courtesy of the US Secret Service)
Vals biljet van 100 dollar uit Zuid-Amerika (Courtesy of the US Secret Service)
Dit valse biljet van goede kwaliteit werd gedrukt met platen op een offsetmachine en is afkomstig van een gelijkaardige zaak in Zuid-Amerika.
Valsemunterij met moderne technologie: Scanner en Inkjet Printer
In 2004 werd Albert Talton vrijgelaten uit de gevangenis waar hij vijf jaar had gezeten voor bankfraude. Nadat hem een vals biljet van 50 dollar was getoond, besloot hij zijn eigen operatie op te zetten om de best mogelijke vervalsingen te maken. De biljetten die hij gebruikte waren van plaat 38, vlek H, en zijn zaak werd bekend als H2-H38. Binnen korte tijd was hij in staat zeer overtuigende biljetten te produceren, met een computer, scanner, inkjet printer en benodigdheden van Staples. Drie vrienden werden ingehuurd en hij begon een productielijn van vals geld in een huis in een voorstad, die uiteindelijk biljetten van meer dan 7 miljoen dollar zou produceren. Verschillende luxe auto’s, waaronder een Aston Martin en twee Mercedessen, stonden geparkeerd voor zijn huis in Lawndale, CA. Na drie jaar vals geld te hebben gemaakt en verkocht, kwam de geheime dienst met de hulp van informanten de bron op het spoor en arresteerde alle vier de criminelen. Talton zit nu negen jaar en twee maanden in de federale gevangenis.
Meer over de zaak Albert Talton:
Feature-artikel over Albert Talton op Details.com
American Greed aflevering over Talton op CNBC.com
Vals biljet van 100 dollar uit de H2-H38-zaak (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Bij nadere inspectie ziet men de cyaankleurige inkt in het zegel. De onregelmatigheid van rechte lijnen en andere details is zichtbaar in de rand rond het biljet. De magenta inkt is ook zichtbaar in het vignet van Independence Hall (zie vergrotingen).
Hoe vals geld zich verplaatst
Vals geld is vaak in beweging, soms in grote hoeveelheden. Vaak worden biljetten gebundeld en in speelgoed of boeken gestopt en zo vermomd als gewone koopwaar. In een geval uit Italië werd vals geld in melkkratten gestopt. De foto’s van dergelijke inbeslagnames illustreren enkele van de soorten verpakkingen.
Foto van twee koffers met in de zijkanten genaaid vals geld (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Foto van valse biljetten in een kinder boek (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Foto van vals geld in melkbussen (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Foto van een pop gevuld met vals geld (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Foto van koelbox volgestopt met vals geld (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Foto van vals geld verstopt in een televisie (met dank aan de Amerikaanse geheime dienst)
Deze kaart laat zien hoe vals geld uit Colombia zich naar verschillende landen verplaatst. De routes vallen samen met andere illegale operaties zoals drugshandel of wapensmokkel, voornamelijk in landen waar de Amerikaanse dollar de economie domineert. In Colombia produceren de verschillende drugskartels vals geld dat is opgedoken in Mexico, de VS en delen van Europa. Peru, Bolivia en andere Zuid-Amerikaanse landen hebben ernstige problemen met valsemunterij, zowel wat de plaatselijke valuta als de munten betreft. (Courtesy of the US Secret Service)