Van Longman Dictionary of Contemporary EnglishAnimalshoofhoof1 /huːf $ hʊf, huːf/ ●●○ zelfstandig naamwoord (meervoud hoofs of hoeven /huːvz $ hʊvz, huːvz/) 1 
HBA de harde voet van een dier zoals een paard, koe enz2 → op de hoefVoorbeelden uit het Corpushoof- Maar paarden moeten nog een hoef ontwikkelen die geschikt is voor constante slijtage op harde oppervlakken of ruwe stenige sporen.- Herten worden verondersteld stille dieren te zijn, maar deze maakte geluid, elke hoef kraakte op het asfalt.- Afgezien van een kreupele en gezwollen voorhoef, leek de stier in orde, als verdwaasd door alle commotie.- Het geluid van een paard in harnas, van zijn hoef die stationair op een steen slaat!- In een van deze kuilen raakte Estrelita’s rechter voorhoef bekneld.- Terwijl FitzAlan de hoef van de schimmel optilde en aan het werk ging, keek zij om zich heen en tikte afwezig op Chalon’s fluweelzachte snuit.Hoef2 werkwoord → Hoef het→ Zie WerkwoordentabelVoorbeelden uit het Corpushoof- Romero treedt op en zingt, en hoeft zelfs een beetje.- Jammer genoeg gaat het in de meeste voetbalsimulaties alleen maar om hoefjes op het veld en een hoop doelloos achter de bal aanrennen.- Tot zover het passenspel – hoef de bal naar de andere helft en zie wat er gebeurt.- Nu zou je massief-gestikte tapschoenen kunnen aantrekken om met Rosie en haar tapteam op een elektronisch versterkt stopbord te hoeven.Oorsprong hoof1 Oud Engels hof