Hoesten is een veel voorkomend probleem bij honden, en het komt nog veel vaker voor bij puppy’s. Meestal wordt abnormaal hoesten bij puppy’s veroorzaakt door “kennelhoest”. Wat is kennelhoest, vraagt u? Kennelhoest is een nogal vage omschrijving voor een hoest die het gevolg is van een infectie. De infectiekiem kan een bacterie of een virus zijn. De meest voorkomende bacteriën die kennelhoest veroorzaken zijn Bordetella en mycoplasma. De meest voorkomende virussen zijn het canine adenovirus type 2, canine parainfluenza en het canine respiratoir coronavirus. Vaak is er sprake van een combinatie van een bacterie en een virus. Een meer accurate beschrijving van deze gecompliceerde infectie zou zijn canine infectieuze tracheobronchitis.
Kennelhoest is een zeer besmettelijke ziekte en zeer gemakkelijk te verspreiden naar puppies, ongevaccineerde volwassen honden en oude honden. Puppy’s hebben een onrijp immuunsysteem, waardoor ze een hoog risico lopen op deze ziekte. Helaas is het ook een veel voorkomende ziekte. Ik zie meestal minstens één geval per week in de kliniek. Op sommige dagen zien we meerdere gevallen van kennelhoest.
Puppy’s en honden lopen een hoog risico op besmetting als ze worden blootgesteld aan andere honden. Plaatsen waar veel pups en honden in nauw contact met elkaar komen, zoals hondenpensions, fokkerskennels, hondenparken, trimsalons, hondendagverblijven en puppytrainingscursussen, zijn veel voorkomende plaatsen voor blootstelling aan de infectieuze agentia van kennelhoest.
Symptomen van Kennelhoest
De tijd vanaf de blootstelling aan de infectieuze agentia tot wanneer de puppy ziekteverschijnselen begint te vertonen, wordt de incubatieperiode genoemd. De incubatietijd kan variëren bij kennelhoest, maar is meestal drie tot tien dagen.
Pups met kennelhoest ontwikkelen normaal gesproken een luide en frequente hoest. Dit is normaal gesproken een droge en niet-productieve hoest, wat betekent dat er geen slijm naar boven wordt gebracht tijdens het hoesten. Het is ook gebruikelijk dat de puppy kokhalst na het hoesten. Soms wordt na het kokhalzen een kleine hoeveelheid witte schuimige vloeistof uitgespuugd. Een heldere vloeibare neusuitvloeiing wordt soms gezien, en sommige pups hebben een ooguitvloeiing die vol slijm zit. Ze kunnen lichte koorts hebben, maar vaak is hun temperatuur in het normale bereik. De meeste pups zijn nog actief, maar ze zijn niet meer zo hyperactief als normaal. Meestal eten ze nog wel wat van hun hondenbrokken, maar niet zoveel als ze normaal zouden eten.
Diagnostiek kennelhoest
Hoe stelt een dierenarts de diagnose kennelhoest? Uw dierenarts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren en een geschiedenis van eerdere vaccinaties en eventuele blootstelling aan andere pups en honden afnemen. De diagnose kennelhoest wordt meestal gesteld op basis van het onderzoek, bovenstaande symptomen en recente blootstelling aan andere honden. Uitgebreid bloedonderzoek en röntgenfoto’s van de borstkas (röntgenfoto’s) zijn normaal gesproken niet nodig. Ook het kweken van bacteriën in de bovenste luchtwegen of het testen op virussen wordt niet routinematig gedaan.
Kennelhoest Behandeling
Hoe behandelt een dierenarts kennelhoest? Uw dierenarts zal de pup behandelen op basis van de klinische symptomen. In de meeste gevallen worden een antibioticum en een hoestonderdrukkend middel gebruikt. Welk antibioticum kan ik het beste gebruiken? Bordetella is de meest voorkomende bacterie die kennelhoest veroorzaakt, dus het antibioticum moet effectief zijn tegen Bordetella. Veel gebruikte antibiotica voor de behandeling van Bordetella zijn doxycycline, amoxicilline met clavulaanzuur, trimethoprim-sulfa en enrofloxacine. Zal amoxicilline kennelhoest behandelen? Ja, amoxicilline of doxycycline zijn de antibiotica die ik in de meeste gevallen van kennelhoest gebruik. Doxycycline is ook een goede keuze om gevallen met mycoplasma te behandelen. In sommige chronische gevallen kunnen ontstekingsremmers (zoals cortisone of een NSAID) worden gebruikt om de ontsteking in de luchtpijp te verminderen. Dit zal helpen de hoestcyclus te doorbreken. Bronchodilatatoren, vernevelaars, vochttherapie en bijvoeding zijn soms nodig in ernstigere gevallen.
Opmerking voor puppy’s met kennelhoest
Hoe lang houdt kennelhoest aan? Gelukkig zijn de meeste gevallen van kennelhoest mild en verdwijnen ze meestal binnen twee tot drie weken. In enkele gevallen, vooral die met mycoplasma, kan het vier tot zes weken duren voor het over is. Sommige gevallen zijn zo mild dat uw dierenarts misschien geen antibioticum gebruikt. Aan de andere kant, als uw puppy niet verbetert of als het erger wordt, moet u terug naar uw dierenarts.
Kennelhoest kan soms overgaan in longontsteking, waarvoor een agressiever behandelingsplan nodig is.
Treurig genoeg kunnen sommige gevallen van distemper en canine influenza (hondengriep) in het beginstadium op kennelhoest lijken. Hondenziekte en griep zijn ernstige en mogelijk dodelijke virussen, en ze kunnen de reden zijn dat een puppy niet beter wordt. Uw dierenarts zal naar tekenen van deze twee levensbedreigende virussen zoeken als de puppy niet verbetert met de routinebehandeling voor kennelhoest.
Kennelhoest voorkomen
Het is altijd beter om een ziekte te voorkomen dan om een ziekte te behandelen. Om kennelhoest te voorkomen, moet u voorkomen dat uw puppy wordt blootgesteld aan andere honden, vooral in hondenpensions, trimsalons, hondenparken, hondendagverblijven en puppytrainingscursussen. De meeste dierenartsen zullen aanraden uw puppy te vaccineren voordat hij of zij wordt blootgesteld aan deze risicogebieden. Er zijn drie verschillende soorten vaccins beschikbaar voor kennelhoest.
Injecteerbare vaccins voor kennelhoest zijn al lange tijd beschikbaar. De meeste van deze vaccins beschermen tegen Bordetella, parainfluenza virus en adenovirus. Deze producten vereisen gewoonlijk twee doses met een tussenpoos van ongeveer drie weken. Ze werken door het immuunsysteem te stimuleren antilichamen aan te maken. De bescherming ontwikkelt zich ongeveer zeven dagen na de tweede dosis van het vaccin.
Intranasale vaccins zijn vloeistoffen die in de neus worden gespoten. Sommige van deze producten vereisen slechts één dosis om bescherming te bieden tegen Bordetella en parainfluenza. De tijd dat het vaccin werkt, varieert, maar ik geloof dat het ongeveer vijf tot zeven dagen duurt voordat de bescherming zich ontwikkelt nadat het vaccin is toegediend.
Een intraoraal vaccin is de vrij nieuwe optie. Dit vereist slechts een kleine hoeveelheid vloeistof die in de mond van de pup moet worden gespoten. Dit vaccin beschermt alleen tegen Bordetella. Dit product behoeft slechts één dosis. Ook hier variëren de termijnen voor de werkzaamheid, maar ik denk dat de bescherming ongeveer zeven dagen na de toediening van het vaccin optreedt. Zowel de intranasale als de intra-orale vaccins produceren lokale immuniteit in de neus en keel.
Bijwerkingen kennelhoestvaccin
Helaas is geen van de kennelhoestvaccins 100 procent effectief in het voorkomen van kennelhoest. Vergeet niet dat veel bacteriën en virussen kennelhoest kunnen veroorzaken, en er is geen vaccin tegen alle infectieuze agentia.
Bijwerkingen van de kennelhoestvaccins komen niet vaak voor en zijn meestal mild van aard. Mogelijke bijwerkingen van de injecteerbare vaccins zijn pijn op de injectieplaats, lusteloosheid, een allergische reactie op het vaccin of een anafylactische reactie op het vaccin. De intranasale producten kunnen een lichte niesbui, lusteloosheid en een heldere, vloeibare neusuitvloeiing veroorzaken die enkele dagen kan aanhouden. Het intraorale product kan wat lethargie veroorzaken op de dag dat het vaccin wordt toegediend.
Een ander potentieel probleem kan ontstaan als het intranasale of intraorale vaccin per ongeluk wordt toegediend via een injectie. Dit kan kennelhoest veroorzaken door de Bordetella in het vaccin en moet onmiddellijk worden behandeld met een geschikt antibioticum zoals doxycycline en een ontstekingsremmend medicijn.
Dr. Jerry Murray is in 1991 afgestudeerd aan het Texas A&M’s College of Veterinary Medicine. Hij heeft de afgelopen 23,5 jaar als privé-dierenarts gewerkt met kleine dieren en exotische huisdieren. Hij werkt momenteel in een buitenwijk van Dallas, Texas. Als hij niet aan het werk is, houdt Dr. Murray van sporten, reizen, wildlife fotografie en helpen met de bedreigde zwartvoet fretten in South Dakota.
Share: