Lyndie Irons. Beeld: Joli
Lyndie Irons is een sterke en mooie vrouw. De vrouw van surficoon Andy Irons heeft de afgelopen jaren veel meegemaakt. Het verwerken van het verlies van haar man (bijna 8 jaar geleden) en het op de wereld zetten van hun kind zonder zijn vader te hebben ontmoet, zou voor de meeste mensen een zware tol hebben geëist. Toch ging Lyndie door, en ondanks de innerlijke onrust die ze moet hebben gevoeld, droeg ze zichzelf altijd met gratie en evenwicht.
Dan dit project. De film over Andy’s leven en uiteindelijk zijn tragische dood, waarin Lyndie elk detail opnieuw moest bestuderen om een waarheidsgetrouw en accuraat verslag samen te stellen.
De Australische première van Andy’s film – Kissed by God – vond plaats op geselecteerde locaties in het hele land in juli en augustus, en Lyndie en haar zoon Axel reisden door Australië om bij elk van de vertoningen te spreken. De premières waren een groot succes (The Business of Surf was aanwezig bij het Gold Coast-evenement, waar 1100 kaartjes waren uitverkocht), en het was hier dat Lyndie’s moed en kracht echt doorschemerden. Voor duizenden mensen beantwoordde ze vragen over de film en het proces om hem tot stand te brengen, terwijl ze ook een lach (en een hoop herinneringen) deelde met een paar van hun beste vrienden op het podium.
Tijdens dit proces, dat ongetwijfeld een louterend proces is geweest, heeft Lyndie een nieuw doel gevonden in de Andy Irons Foundation – een bewijs van haar vriendelijke ziel en diepe verlangen om mensen te helpen die leden zoals Andy. Ze heeft ook de liefde hervonden, en een nieuw seizoen is aangebroken voor haar en Axel, een seizoen dat veilig is en gedreven wordt door passie en diepere betekenis.
We hadden het voorrecht om met Lyndie te praten over de film, het proces, de stichting en het leven vanaf nu.
Geniet van het interview.
Congrats op wat je hebt gedaan met de film. Waarom was het zo belangrijk voor je om Andy’s verhaal naar buiten te brengen? Dank je. Mensen waren nieuwsgierig naar Andy en zijn dood en ik wilde dat de waarheid en feiten verteld werden. Andy was een talentvolle atleet en een opmerkelijke man die vocht tegen verslaving en geestesziekte. Het was heel belangrijk voor mij om zijn verhaal te delen, wetende dat het mensen zou helpen.
In eerste instantie dachten velen dat het een opgefriste versie van het verhaal zou worden, maar wat overkwam was een rauw en echt verslag van Andy’s leven en worstelingen…
Eerlijk gezegd was ik zo bang om zijn volledige waarheid te vertellen.
Ik wist dat ik het moest doen, maar het was een proces waarbij ik me altijd in mijn achterhoofd afvroeg: “Doe ik Andy wel de juiste behandeling aan?” Maar Andy wilde ALTIJD zijn waarheid en zijn worstelingen vertellen, dus ik voelde altijd zijn steun.
Hoe hebben jij en Bruce de keuze gemaakt wie de film zou maken?
Het was mijn beslissing, maar Bruce heeft me altijd gesteund, wat er ook gebeurde. Andy en ik brachten elke winter door in Jackson Hole, Wyoming voor een snowboardtrip met Billabong en we ontmoetten deze geweldige filmmakers Todd en Steve Jones die Teton Gravity Research hebben opgericht.
Lyndie, Steve Jones en Enich Harris bij de Gold Coast Première. Foto: Joli
Hoe dan ook, om een lang verhaal kort te maken, we zijn altijd vrienden geweest en Axel en ik bleven elke winter naar Jackson gaan om te snowboarden. En samen met de hulp van Enich Harris besloten we Andy’s film te maken en ik wist dat ze perfect waren.
Wat was voor jou persoonlijk het moeilijkste deel aan het samenstellen van de film?
Alles was moeilijk. Ik weet niet hoe ik het allemaal heb kunnen doorstaan. Ik was een puinhoop met tranen die elke dag over mijn gezicht stroomden, jaren lang. Er werd ook veel gelachen door de tranen heen, maar het was pijnlijk. Maar het was het allemaal waard, want ik vind de film zo Andy.
Lyndie deelt met vrienden tijdens de GC-première. Beeld: Joli
We wisten altijd al dat Andy een populaire surfer was over de hele wereld… mensen vonden het geweldig hoe hij altijd zijn hart op zijn mouw droeg en hij was duidelijk een ongelooflijke surfer… maar heeft het je verbaasd hoeveel steun de film tot nu toe over de hele wereld heeft gehad?
Een complete schok, eerlijk gezegd! (Lacht) Ik bereidde me maanden voor de eerste filmrelease voor op oorlog, want Andy was helaas een boksbal in de surfwereld. Hij las dingen over zichzelf online en was helemaal kapot van wat mensen over hem zeiden.
Niemand kende echt zijn worstelingen en demonen, dus mensen oordeelden alleen maar.
Dus ik dacht dat mensen hetzelfde zouden doen toen de film uitkwam, maar het is compleet het tegenovergestelde geweest. De waarheid maakt je altijd vrij. De familie Irons heeft veel meer liefde gekregen dan ik ooit voor mogelijk hield. En de mensen zijn nog meer verliefd geworden op Andy en zijn werkelijk opmerkelijke zelf.
Andy’s verlies tegen Kelly in J-Bay 2005 was een veelzeggende klap. Beeld: Joli
Hoewel het bijna 8 jaar geleden is dat Andy overleed, is het nog steeds moeilijk om het verhaal bij elke Première opnieuw te beleven?
Ja, altijd pijnlijk en ik maakte deel uit van elk detail van het maken van de film en eerlijk gezegd is de pijn nooit weggeëbd.
Terugkijkend, (en achteraf is altijd 20/20) … denk je dat er iets is wat de sport of sponsors eerder hadden kunnen of moeten doen om Andy te helpen?
Dat is een moeilijke vraag, want het is ja en nee. Nee, omdat de sponsors het beste hebben gedaan wat ze op dat moment konden. Niemand treft enige blaam. Ja, want toen Andy nog op tournee was, waren de zaken een stuk losser. Maar nu is er dankzij Kelly Slater een psycholoog op tournee vanwege Andy’s overlijden.
En ik geloof, ook al sta ik er verder vanaf, dat de surfindustrie ten goede is veranderd en dat er niet meer zoveel tolerantie is als vroeger.
Het soort vorm dat Andy naar drie wereldtitels bracht. Beeld: Joli
U zei tijdens het evenement in Gold Coast dat de film al een positieve impact op mensen heeft gehad. Dat moet erg bevredigend zijn voor jou en de familie Irons.
Het allerbeste! Ik heb er een flinke tijd gewoond en ik heb er een hechte vriendengroep. Dus het was op zijn zachtst gezegd een zeer emotionele vertoning.
Kunt u ons iets meer vertellen over de Andy Irons Foundation die u heeft opgericht? Waar staat de Foundation voor en wat hoopt u ermee te bereiken?
Onze missie is om de nalatenschap van surflegende Andy Irons te vieren door middel van vitale en innovatieve programma’s die mentale ziekten, drugsmisbruik en leermoeilijkheden onder onze jeugd verlichten… en gezonde, opgewekte en ondersteunende gemeenschappen creëren.
Wat voor programma’s ga je starten via de stichting?
We hebben heel veel projecten op stapel staan die ik binnenkort zal kunnen delen!
Hoe kunnen mensen de stichting steunen of helpen?
Ga a.u.b. naar www.andyironsfoundation.org en doneer. Dank u!
Billabong gaat door met het produceren van gelimiteerde AI Forever producten… zal dit een bron van inkomsten zijn voor de stichting?
Andy’s producten zijn inkomsten geweest voor Axel en mij en ik ben Billabong voor altijd dankbaar voor het in stand houden van Andy’s nalatenschap. Ze zijn een prachtig bedrijf dat ik echt familie kan noemen en ik maak al 16 jaar deel uit van de Bong-familie. Ik zou het geweldig vinden om in de toekomst met hen te kunnen samenwerken voor AIF.
Een rustig moment delen met Bruce en Axel tijdens de Billabong Pipe Masters, ter nagedachtenis aan AI. Afbeelding: Joli
Welke raad kun je iemand geven die dicht bij iemand staat die misschien lijdt aan bipolaire stoornis of drugs- of medicijnverslaving?
Diegene de hand te reiken en te weten dat je niet alleen bent en dat er hulp is. Er is zoveel schaamte geassocieerd met deze 2 onderwerpen en mijn doel met de stichting is om dat stigma op te heffen en het te normaliseren, zodat mensen niet bang zijn om hulp te vragen.
Iedereen verdient liefde, en je hebt weer liefde gevonden in je relatie met Pat Tenore. Hoe was het om Pat aan je zijde te hebben om dit project te doorlopen?
Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik het geluk heb gehad dat Pat in mijn leven is gekomen. Tijdens het maken van de film kregen we verkering en hij is altijd een rots in de branding geweest.
Ik denk dat ik persoonlijk de liefde heb kunnen hervinden omdat ik tijdens het maken van de film Andy’s dood heb kunnen verwerken en vrede met hem heb kunnen vinden.
Niemand wenst iemand toe wat Andy en jullie gezin is overkomen, maar voor jullie nu, en in het bijzonder voor Axel, moet het een grote troost zijn te weten hoe het volgende hoofdstuk van jullie leven eruitziet?
Daar moest ik tranen van in mijn ogen krijgen. Mijn lieve Axel is geboren in een tragedie en heeft nooit zijn vader kunnen ontmoeten, maar hij is een prachtige, gelukkige kleine jongen die me altijd vooruit heeft geholpen, wat er ook gebeurt.
Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat ik hier zou zijn waar ik nu ben, openlijk pratend over Andy, het opstarten van AIF en het vinden van liefde.
Axel heeft het geluk om Pat als positief rolmodel in zijn leven te hebben en ons volgende hoofdstuk ziet er goed uit.
Heb je gemerkt dat het opzetten van de Foundation je een nieuw doel en nieuwe motivatie heeft gegeven?
Er zijn geen woorden voor om uit te leggen hoeveel doel het me heeft gegeven. Ik dank Andy dat hij me hier heeft gebracht en de stichting in zijn naam heeft opgericht.
Ik voel dat ik hem het beste eer en eerlijk gezegd is er niets belangrijkers in het leven dan anderen helpen en teruggeven.
Wat zijn de plannen voor de film als de eerste premières over de hele wereld zijn vertoond?
De film zal te koop zijn, maar mijn doel in 2019 is om de film naar scholen te brengen om het bewustzijn te vergroten en er een lespakket aan te wijden.
Ik weet zeker dat het er te veel zijn, maar wil je op dit moment iemand bedanken?
Bruce, Danielle en Phil Irons, omdat ze zo sterk en dapper zijn geweest om de wacht neer te laten en zich pijnlijk open te stellen over Andy. Al onze geweldige vrienden voor het nemen van de tijd om alle interviews te doen. Pat voor het zijn van mijn rots. Mijn manager en goede vriend Blair Marlin voor het helpen om de film te maken. Justin Fann, Enich Harris, Steve en Todd Jones voor het maken van een prachtige film.
Ik zal voor altijd dankbaar zijn.
En tot slot, wat staat er voor de rest van het jaar op de agenda?
Deze vraag deed me glimlachen. Veel…