Free Press

In de context van de moderne eetcultuur kan Paleo gemakkelijk lijken op een eindeloze lijst beperkingen: geen granen, geen peulvruchten, geen zaadoliën, geen bewerkt voedsel… Paleo lijkt een reeks beperkingen of afwijkingen van het “normale” dieet dat iedereen anders waarschijnlijk zou eten. Maar Paleo lijkt alleen beperkend in de context van een verwrongen voedselsysteem dat ons dieet overspoelt met giftige stoffen omdat het industriële winsten bevoordeelt boven menselijke gezondheid. Ondanks deze minder dan ideale context is het kortzichtig en uiteindelijk misleidend om “gezondheid” te definiëren als simpelweg het vermijden van deze gifstoffen. De afwezigheid van gifstoffen is een eerste vereiste voor gezondheid, maar de normale functies van het menselijk lichaam vereisen ook de aanwezigheid van voedingsstoffen. Paleo, met andere woorden, kan ook worden gedefinieerd door wat we wel eten: genoeg energie en voedingsstoffen om een levendige lichamelijke en geestelijke gezondheid te ondersteunen.

Met deze andere houding ten opzichte van voedsel komt een focus op het handhaven van een goed uitgebalanceerd voedingskader, in plaats van simpelweg junk te vermijden. Dit kader bestaat uit twee soorten voedingsstoffen: macronutriënten (eiwitten, vetten en koolhydraten), die energie leveren in de vorm van calorieën, en micronutriënten (vitaminen en mineralen), die de verschillende biochemische processen in je lichaam ondersteunen. Een ideaal dieet moet voldoende micro- en macronutriënten leveren om uw lichaam gezond en sterk te houden.

Het bijhouden van macronutriënten is vrij eenvoudig – er zijn er slechts drie, en de meeste mensen hebben een ruw idee van welke soorten voedsel welke leveren. Maar het bijhouden van elke micronutriënt in je dieet om er zeker van te zijn dat je aan je ADH voldoet, zou onmogelijk vervelend zijn. Gelukkig is dat niet nodig. Ten eerste, de officiële aanbevelingen van de overheid zijn vaak gebrekkige doelen. De aanbevelingen voor een bepaalde voedingsstof zijn gebaseerd op hoeveel je van die voedingsstof nodig hebt om de bijbehorende gebreksziekte te voorkomen. Dus als je bijvoorbeeld elke dag de ADH van vitamine C eet, krijg je geen scheurbuik. Maar het vermijden van een gebreksziekte betekent niet noodzakelijk dat je genoeg van een voedingsstof binnenkrijgt voor een optimale gezondheid. Een studie heeft aangetoond dat sommige problemen die geassocieerd worden met een tekort aan calcium en vitamine D zich over tientallen jaren langzaam opbouwen, zelfs als er geen sprake is van een officiële gebreksziekte; om deze langetermijnproblemen te voorkomen is wellicht meer nodig dan de ADH.

Maar belangrijker dan de onvolkomenheid van een bepaalde reeks voedingsaanbevelingen is het feit dat de mens al duizenden jaren floreerde voordat we wisten wat vitamines waren, laat staan dat we in staat waren ze te meten. Als we allemaal zo kwetsbaar waren dat we niet konden overleven zonder elke voedingsstof tot op de microgram nauwkeurig bij te houden en te controleren, dan zouden we als soort al lang geleden zijn uitgestorven. Simpelweg het eten van een grote verscheidenheid aan groenten, dierlijke producten en andere voedingsstofrijke voedingsmiddelen is genoeg om aan de voedingsbehoeften van de meeste mensen te voldoen.

Groepen met speciale behoeften aan micronutriënten

Hoewel de meeste mensen zich niet veel zorgen hoeven te maken over individuele vitaminen en mineralen, hebben sommige mensen – vooral mensen die de Paleo-levensstijl betreden met reeds bestaande tekorten aan te pakken – speciale behoeften aan een of meer micronutriënten.

Zwangere en zogende vrouwen

Zwangere en zogende vrouwen moeten speciale aandacht besteden aan de voedingsstoffen in hun dieet, omdat ze voor twee moeten eten. Omdat ze meer ijzer nodig hebben, lopen zwangere vrouwen een groter risico op een ijzertekort. IJzer helpt bij het transport, de opslag en het gebruik van zuurstof in de bloedbaan en ondersteunt diverse enzymatische reacties. Een ijzertekort veroorzaakt niet alleen symptomen van bloedarmoede bij de moeder, het kan ook het risico op een vroeggeboorte verhogen. Zelfs na de geboorte kan een laag ijzergehalte bij een zogende moeder de normale motoriek en mentale ontwikkeling van de baby belemmeren. Voedingsbronnen van ijzer zijn o.a. mosselen, oesters, orgaanvlees, spinazie en rood vlees.

Aanstaande moeders moeten er ook op letten dat ze voldoende foliumzuur binnenkrijgen. Folaat ondersteunt de groei en het onderhoud van nieuwe cellen, waardoor het vooral van vitaal belang is voor iedereen die een snelle groei of lichamelijke veranderingen ondergaat, zoals baby’s en zwangere vrouwen. Folaat vult ook de functies van ijzer in het lichaam aan: net als een ijzertekort kan een foliumzuurtekort bloedarmoede, vroeggeboorte, een laag geboortegewicht en een trage ontwikkeling veroorzaken. Aan de andere kant kan een voldoende foliumzuurgehalte bij zwangere vrouwen het risico op problemen met de ruggengraat, schedel en hersenen van de baby aanzienlijk verminderen. Verschillende voedingsmiddelen die ijzer leveren, zoals lever en spinazie, bevatten ook veel foliumzuur; asperges en avocado’s zijn ook goede bronnen.

Mensen met malabsorptieve spijsverteringsstoornissen

Vele soorten ziekten kunnen de opname van voedingsstoffen uit voedsel belemmeren. Naast ziekten van het spijsverteringsstelsel zoals de ziekte van Crohn of coeliakie, kunnen HIV/AIDS, bepaalde vormen van kanker, parasitaire infecties en andere problemen verhinderen dat het lichaam microvoedingsstoffen opneemt, zelfs als u er genoeg van eet. Symptomen van malabsorptie zijn allerlei algemene spijsverteringsproblemen zoals een opgeblazen gevoel, winderigheid, diarree en gewichtsverlies, en kunnen leiden tot ernstigere deficiëntieziekten zoals bloedarmoede, nierstenen en osteoporose als ze niet worden behandeld. Naast het zoeken van behandeling door een arts, merken veel mensen dat de ernst van de malabsorptie aanzienlijk afneemt na enige tijd op een Paleo dieet te zijn geweest – bottenbouillon en gefermenteerde voeding zijn bijzonder nuttig voor het herstel van de normale darmfunctie. Een probiotisch supplement kan ook nuttig zijn.

Mensen op antibiotica

Antibiotica zijn soms nodig om ziekten te behandelen die anders een ernstige bedreiging zouden vormen, maar een van hun ongelukkige bijwerkingen is verstoring van de darmflora, de nuttige bacteriën die in uw darmen leven en uw spijsverteringsfunctie ondersteunen. In wezen doodt het antibioticum alles wat niet jij is, zonder onderscheid te maken tussen schadelijke en nuttige bacteriën. Dit kan leiden tot tijdelijke uitputting van een aantal vitale voedingsstoffen, waaronder ijzer, magnesium, en vitamine B en K. Gelukkig ondersteunt Paleo je immuunsysteem goed genoeg dat je zelden ziektes of infecties zult krijgen waarvoor antibiotica nodig zijn, en het eten van biologisch, geweid vlees en zuivelproducten zal je blootstelling aan antibiotica via je voedsel verminderen. Als je toch een antibioticakuur nodig hebt, eet dan gefermenteerd voedsel of vul aan met een probioticum om de schade aan je darmflora te beperken, en doe extra moeite om een voedingsrijk dieet te eten: als je je te ziek of misselijk voelt om vast voedsel te eten, probeer dan een groene smoothie.

Ex-alcoholisten

Alcoholmisbruik belemmert de vertering en absorptie van voedingsstoffen door de alvleesklier, de maag en de darmen te beschadigen. Omdat alcoholisme grote schade aan de lever toebrengt, kan het ook het vermogen van het lichaam verminderen om de voedingsstoffen te gebruiken die je wel opneemt. En aangezien veel verslaafden voedsel vervangen door alcohol, krijgen ze niet eens genoeg voedingsstoffen binnen. Alcoholverslaafden lopen een bijzonder risico op een tekort aan vitamine A, die helpt bij de celdeling, de botgroei en het gezichtsvermogen, maar hebben ook vaak een tekort aan vitamine C en B, en aan calcium, ijzer en foliumzuur. Herstellende alcoholisten moeten er zeker van zijn dat ze genoeg van deze voedingsstoffen binnenkrijgen, maar aangezien grote doses vitamine A giftig kunnen zijn, moet je er niet van uitgaan dat meer beter is. Voldoende Vitamine A halen uit voedingsmiddelen als zoete aardappelen, wortelen, boerenkool en spinazie zal langzaam maar zeker betere resultaten opleveren dan opzettelijk te veel aan te vullen.

Ex-vegetariërs en veganisten

Paleo trekt veel voedingsbewuste, gezondheidsbewuste mensen aan – en als je enige tijd geprobeerd hebt gezond te eten in de moderne samenleving, is de kans groot dat je op zijn minst overwogen hebt om vegetariër of veganist te worden. Helaas kan een dieet zonder vlees je ernstige ijzertekorten opleveren. IJzer is er in twee vormen: heemijzer (zit in vlees en dierlijke producten) en non-heemijzer (zit in bonen, peulvruchten en spinazie); vegetariërs zijn uiteraard beperkt tot non-heemijzerbronnen. Dit kan problemen veroorzaken omdat je lichaam heemijzer veel efficiënter gebruikt, dus 5 mg ijzer uit kidneybonen is lang niet zo goed voor je als 5 mg ijzer uit een biefstuk. Vegetariërs lopen dus een groter risico op ijzertekort en bloedarmoede. Gelukkig is de remedie lekker: voedingsbronnen van heemijzer zijn o.a. mosselen, oesters, orgaanvlees en rood vlees.

Een laag ijzergehalte kan bijdragen aan een ander veel voorkomend tekort bij vegetariërs en veganisten: bloedarmoede kan de opname van B12-vitamines belemmeren, die van nature alleen voorkomen in vlees en dierlijke producten. Vitamine B12 speelt een cruciale rol bij de vorming van rode bloedcellen, de cognitieve functie, de geestelijke gezondheid en het immuunsysteem; een tekort aan B12 komt alarmerend vaak voor, en is gerelateerd aan allerlei chronische ziekten zoals Alzheimer en dementie. Venusschelpen, lever, forel, zalm, tonijn, schelvis, en rundvlees zijn allemaal goede bronnen van B12.

Mensen met een huidige of voormalige eetstoornis

Eetstoornissen kunnen op verschillende manieren leiden tot een breed spectrum van tekorten aan voedingsstoffen. Anorexici kunnen gewoon niet genoeg eten om alle voedingsstoffen binnen te krijgen die ze nodig hebben – calciumtekort komt bijzonder vaak voor, soms resulterend in osteoporose. Orthorexici kunnen een dieet volgen dat zo restrictief is dat het niet genoeg bronnen van bepaalde voedingsstoffen bevat (hoewel welke specifieke voedingsstoffen dat zijn hangt af van het dieet in kwestie). Boulimia kunnen ook tekorten ontwikkelen door het elimineren van hun voedsel voordat het verteerd is: het constante zuiveren kan de voorraad natrium, kalium, magnesium en fosfor in het lichaam uitputten. Iedereen die herstelt van een eetstoornis zou zich moeten concentreren op het handhaven van een algemeen voedingsrijk dieet: vooral voor anorexici en orthorexici kan een precieze focus op specifieke microvoedingsstoffen eerder triggeren dan helpen.

Nourishing and Delicious: Paleo Nutritional All-Stars

Elke versie van Paleo zal een rijke variëteit aan microvoedingsstoffen leveren, maar sommige voedingsmiddelen zijn zo rijk aan voedingsstoffen dat ze een speciale vermelding verdienen. Zij zijn de voedings-equivalenten van die jongen op de middelbare school die kapitein drie varsity sporten, leidde het debat team, kreeg straight A’s in zijn volledige schema van AP klassen, en nog steeds de tijd gevonden om vrijwilligerswerk te doen in het plaatselijke bejaardentehuis en leerde zichzelf gitaar te spelen. Dit zijn geweldige toevoegingen aan je dieet omdat ze uitzonderlijk hoge niveaus van meerdere voedingsstoffen hebben, maar geen van hen is verplicht: als je de smaak van boerenkool niet kunt uitstaan, dwing jezelf dan niet om het te verslikken.

Orgaanvlees

Wanneer de meeste mensen aan orgaanvlees denken, denken ze aan lever. Lever is de Paleo versie van een multivitamine. Het is eiwitrijk en zit boordevol vitamine A, B6, en B12, foliumzuur, ijzer, fosfaat (ook wel fosfor genoemd), zink, koper, en selenium. De cholesterol in lever helpt ook bij de aanmaak van vitamine D. Veel mensen vinden het lekker om lever te sauteren met uien, maar als je niet zo’n fan bent van de smaak, probeer het dan wat te verzachten met wat leverpaté. Je kunt de lever ook een beetje vermommen door hem in een recept voor hamburgers of gehaktballen te verwerken, samen met een gezonde portie gemalen rundvlees en kruiden.

Andere orgaanvleessoorten, zoals hart, nieren, tong of hersenen, leveren ook veel meer micronutriënten dan traditioneel spiervlees – en als bonus zijn ze meestal goedkoper. Net als lever bevat hart veel B-vitamines, thiamine, foliumzuur, selenium, fosfor en zink, en hart smaakt vergelijkbaar met gebraden vlees, waardoor het smakelijker is als je spiervlees gewend bent. Nieren zijn ook een goede bron van vitamine C en B12, selenium, ijzer, zink, koper, riboflavine en fosfor. Net als lever heeft niervlees een sterke smaak – door het te mengen met biefstuk in een stoofschotel kan de smaak worden afgezwakt, of ga helemaal los en probeer Ierse niersoep. Andere orgaanvleessoorten zijn zwezeriken (de thymus- en pancreasklieren van jonge dieren), tong, pens, spiermaag en hersenen. De beste plek om orgaanvlees te krijgen is van een slager die je kent, maar de meeste supermarkt vlees secties hebben ten minste rundvlees en kippenlevers, en soms hebben ze andere organen achter de toonbank als je het vraagt.

Kool

Een kopje boerenkool levert een flinke dosis vitamine C, evenals mangaan en vitamine A en K. Het heeft ook kleinere hoeveelheden van een verscheidenheid aan voedingsstoffen, waaronder calcium, koper, en vitamine B6. Als pure boerenkool je te bitter of taai smaakt, maak het dan lekker met een beetje spek, of maak wat boerenkoolchips voor een zoute, knapperige Paleo snack. Boerenkool is ook een heerlijk ingrediënt in soepen of stoofschotels.

Spinach

Popeye, zo blijkt, had het mis: spinazie is niet echt een grote bron van ijzer. Maar het levert wel vitamine A, C, en K, en ook foliumzuur en mangaan. Spinazie is een heerlijke vervanger voor sla in elke salade, maar als je de smaak niet lekker vindt, kun je onopvallend veel spinazie toevoegen aan een curry of een ander pittig gerecht: de blaadjes krimpen drastisch als je ze kookt, en de smaak is bijna niet waarneembaar.

Weekdieren

Zeekdieren hebben een ongelooflijke voedingswaarde. Mosselen, kokkels, octopus, en oesters zijn krachtpatsers van B-vitaminen, en hebben ook hoge niveaus van vitamine C en A, riboflavine, niacine, ijzer, fosfor, zink, koper, mangaan, en selenium. De laatste twee maken weekdieren bijzonder nuttig voor wie noten vermijdt: noten worden vaak genoemd als uitstekende bronnen van mangaan en selenium, maar dat zijn niet de enige. Weekdieren kunnen net zo eenvoudig of chique gegeten worden als je er tijd voor hebt. Als je haast hebt, kun je ze stomen, er wat boter overheen gooien en het avondeten noemen. Voor een iets chiquere maaltijd kun je je mosselen stomen met tomaat en basilicum, of je mosselen kruiden met een kokos-limoensaus. Deze oester dolmades bevatten zelfs spinazie, een andere nutritionele MVP.

Zeealgen

Zeealgen is het best bekend om zijn jodiumgehalte – jodium is een essentiële micronutriënt die de celstofwisseling en een gezonde schildklierfunctie ondersteunt. De meeste Amerikanen hebben geen probleem om genoeg jodium binnen te krijgen, omdat ze grote hoeveelheden verwerkt voedsel consumeren dat geladen is met gejodeerd zout. Maar met een dieet zonder afhaalpizza’s en Doritos is je zoutinname waarschijnlijk veel lager, vooral als je ook overstapt op zeezout (dat wel andere mineralen bevat, maar geen jodium). Dit maakt zeewier een slimme toevoeging aan je maaltijden, vooral omdat het ook vol zit met allerlei andere mineralen die het opneemt uit de zee. Je kunt zeewier eten als salade, of het toevoegen aan soepen en bouillons voor een zoute, heerlijke smaak.

Bottenbouillon

Bottenbouillon geeft je toegang tot voedingsstoffen die zijn opgeslagen in de botten van het dier, wat je niet zou krijgen van alleen het eten van het vlees. Bottenbouillon bevat niet alleen grote hoeveelheden mineralen zoals calcium, magnesium en fosfor, maar is ook een bron van gelatine, dat het bindweefsel van je lichaam ondersteunt (daarom stolt het als je het in de koelkast zet – als je uiteindelijk een runder Jell-O krijgt, doe je het goed). Naast het feit dat het zelf voedingsstoffen bevat, helpt bottenbouillon ook je darmen te genezen van eventuele schade veroorzaakt door irriterend voedsel of chronische ziekte, waardoor je beter in staat bent andere voedingsstoffen op te nemen. Je kunt bouillon maken op het fornuis of in je slow cooker. Het duurt een tijdje, maar je kunt bijna al die tijd besteden aan andere dingen terwijl je bouillon langzaam weg suddert.

Gezuurde voedingsmiddelen

Gezuurde voedingsmiddelen bevatten niet noodzakelijkerwijs zelf hoge niveaus van voedingsstoffen. In plaats daarvan ondersteunen ze de gunstige darmflora die u in staat stelt die voedingsstoffen uit andere voedingsmiddelen te verteren en te gebruiken. Om al deze vitaminen en mineralen goed te kunnen gebruiken, moet je lichaam ze eerst kunnen verwerken. Yoghurt is het meest voorkomende gefermenteerde voedsel in de moderne supermarkt, maar als je slecht reageert op zuivel, heb je nog steeds een breed scala aan opties, waaronder zuurkool, kimchi, kombucha, en waterkefir. U kunt deze kopen bij uw plaatselijke supermarkt, of een beetje geld besparen door ze zelf te maken.

Zonneschijn

Het is technisch gezien geen voedsel, maar zonneschijn levert wel een essentiële micronutriënt. Als je naar buiten gaat in de zon, reageert cholesterol in je huid met de UVB-stralen om Vitamine D te synthetiseren. Hoewel sommige voedingsmiddelen (met name vette koudwatervis zoals zalm) Vitamine D bevatten, is zonneschijn een essentieel onderdeel van de vergelijking, omdat de meeste mensen niet genoeg kunnen krijgen van alleen dieetbronnen.

Helaas is de moderne levensstijl de perfecte manier om een tekort aan een van de belangrijkste vitaminen voor de algehele gezondheid te ontwikkelen: de meeste mensen werken binnenshuis, rijden naar huis om hun vrije tijd binnen door te brengen, en dragen zonnebrandcrème (die de absorptie van UVB-stralen blokkeert en de synthese van Vitamine D voorkomt) als ze naar buiten gaan. Vitamine D is cruciaal voor de gezondheid van de botten; lage Vitamine D-niveaus worden ook sterk in verband gebracht met diabetes (zowel type 1 als type 2), stofwisselingsproblemen, en zwaarlijvigheid. Onvoldoende Vitamine D kan een auto-immuunreactie in de darmen uitlokken, en er zijn ook aanwijzingen dat een laag Vitamine D-niveau verband houdt met bepaalde soorten kanker.

Hoewel je je niet moet haasten om de hele dag zonder zonnebrandcrème op het strand te liggen, is regelmatige blootstelling aan de zon de beste manier om ervoor te zorgen dat je voldoende Vitamine D binnenkrijgt: doe je lichaam een dubbele gunst door je zonnetijd te combineren met een wandeling of een zwempartij.

Goede Bronnen van Specifieke Voedingsstoffen

Als u een van de hierboven genoemde aandoeningen heeft, of om de een of andere reden speciale aandacht moet besteden aan een micronutriënt, vindt u in onderstaande tabel voedingsbronnen voor de meest voorkomende micronutriënten.

Micronutriënt	Dieetbronnen (in afnemende volgorde)	Extra belangrijk voor
Calcium	Sardines, zalm, raapstelen, boerenkool, bok choi, broccoli	Oldere vrouwen, mensen met eetstoornissen, en vegetariërs
Folaat	Runderlever, spinazie, asperges, avocado, papaya, en broccoli	Zwangere vrouwen en zogende moeders
Iodium	Zeezout, kabeljauw, gejodeerd zout, garnalen, eieren, tonijn, pruimen, appelsap, groene erwten, bananen	zwangere vrouwen en mensen die geen gejodeerd zout gebruiken
Ijzer	Kokkels, oesters, orgaanvlees, pompoen- en pompoenpitten, spinazie, rundvlees, sardines, eend, en lam	zwangere vrouwen of zogende moeders, ex-vegetariërs
Magnesium	Amandelen, spinazie, cashewnoten, aardappelen, bananen, melk, rozijnen, heilbot, en avocado	Diabetici, alcoholisten, en iedereen met chronische malabsorptieve stoornissen
Fosfor	Elk soort vlees	Bulimici, mensen met chronische diarree, of mensen die diuretica of laxeermiddelen op recept gebruiken
Kalium	Zoete aardappelen, bietenstelen, aardappelen, mosselen, heilbot, geelvintonijn, en winterpompoen	Bulimica, mensen met chronische diarree, of mensen die diuretica of laxeermiddelen op recept gebruiken
Selenium	Brazil noten, tonijn, kabeljauw, kalkoen, kipfilet, chuck roast, zonnebloempitten, en gemalen rundvlees	Iedereen met een chronische malabsorptieve stoornis
Vitamine A	Zoete aardappelen, lever (rund of kip), spinazie, wortelen, cantaloupe, rode pepers, mango’s, gedroogde abrikozen, broccoli, haring, melk, eieren, pompoen, zalm, pistachenoten, en tonijn	Mensen met alcoholverslaving
Vitamine B6	Runderlever, geelvintonijn, sockeye zalm, kipfilet, kalkoen, banaan, gemalen rundvlees, en pompoen	Oldere volwassenen, mensen met nierproblemen, auto-immuunziekten, of alcoholverslaving.
Vitamine B12	Schelpen, lever, forel, zalm, tonijn, schelvis, rundvlees, melk, ham, en eieren	Mensen met malabsorptieve stoornissen en vegetariërs
Vitamine C	Rode paprika’s, sinaasappels, kiwi’s, groene paprika’s, broccoli, aardbeien, spruitjes, grapefruit, cantaloupe, kool, bloemkool, aardappelen, tomaten, spinazie en groene erwten	rokers en mensen met chronische malabsorptieve stoornissen
vitamine D	Zwartvis, zalm, tonijn, sardines, runderlever, en eigeel	Mensen die weinig of niet regelmatig aan de zon worden blootgesteld, diabetici.
Vitamine E	Zonnebloempitten, amandelen, hazelnoten, olijfolie, spinazie, broccoli, kiwi’s, mango, en tomaten	(tekort aan Vitamine E is zeldzaam)
Vitamine K	Kool, spinazie, raapstelen, collardstelen, snijbiet, mosterdstelen, peterselie, romaine sla, groene bladsla, spruitjes, broccoli, bloemkool en kool	Mensen op antibiotica

Voedingssupplementen

Zelfs als u zich inspant om gezond te eten, lijkt een multivitamine een verleidelijk vangnet. Maar vitaminesupplementen zijn niet strikt gereguleerd, en bevatten vaak vitamines in een vorm die uw lichaam niet kan opnemen, waardoor ze nutteloos zijn. En een nutteloze multivitamine kan eigenlijk het minste kwaad zijn. De voedingsstoffen die u wel opneemt, kunnen u schaden doordat u uw lichaam overlaadt met meer van een vitamine dan het aankan. Het nemen van afzonderlijke supplementen in plaats van één multivitamine kan ook uw niveaus van micronutriënten volledig uit balans brengen: alle elementen in uw dieet werken met elkaar samen, en kunstmatig hoge niveaus van één voedingsstof kunnen meer kwaad dan goed doen.

Gelukkig zal een dieet dat rijk is aan voedingsstoffen uit een verscheidenheid aan gezonde voedingsmiddelen aan de voedingsbehoeften van de meeste mensen voldoen zonder dat er extra supplementen nodig zijn. Eet een breed scala aan vlees van verschillende delen van verschillende dieren, groenten van verschillende kleuren, gefermenteerde voedingsmiddelen, en gezonde bronnen van vet – $ 10 besteed aan scharrellever zal je meer goed doen dan $ 10 besteed aan een fles gummy snoepjes in de vorm van Fred Flintsone, ongeacht hoeveel ijzer ze beweren te bevatten.

Veel mensen die overstappen op een Paleo-dieet maken zich specifiek zorgen over hoe ze genoeg calcium binnenkrijgen zonder zuivelproducten te consumeren. Het is een begrijpelijke zorg, maar een onnodige. Ten eerste hebben veel mensen een tekort aan calcium, niet omdat ze niet genoeg binnenkrijgen, maar omdat ze wat ze wel binnenkrijgen niet kunnen absorberen. Het consumeren van meer andere voedingsstoffen zoals vitamine D, magnesium en vitamine K verhoogt het vermogen van je lichaam om calcium te absorberen, wat betekent dat je meer voordeel kunt halen uit zelfs kleinere hoeveelheden. Bovendien is meer calcium niet per se beter: overmatige toediening kan hypercalciëmie veroorzaken, wat uw nieren kan beschadigen en de opname van andere voedingsstoffen zoals ijzer en magnesium kan belemmeren. Tenzij u een specifieke medische aandoening hebt die zeer hoge calciumniveaus vereist, hebt u geen supplement nodig.

Zelfs als u een van de hierboven genoemde specifieke medische aandoeningen hebt (of een andere aandoening die vereist dat u ongewoon hoge niveaus van bepaalde voedingsstoffen inneemt), maak supplementpillen een laatste redmiddel, niet een eerste verdedigingslinie. Mensen die in een zeer donker klimaat leven (zoals in Scandinavië in de winter) hebben misschien Vitamine D nodig, maar neem pas een pil als je alle andere opties hebt geprobeerd. In de regel zal een goed uitgebalanceerd dieet u alles geven wat uw lichaam nodig heeft, in een hoeveelheid en vorm die u daadwerkelijk kunt gebruiken.

Conclusie

Het “Paleo dieet” is geen reeks beperkingen ontworpen om u te helpen gewicht te verliezen ten koste van uw algehele gezondheid. Het is een manier van eten die uw lichaam voedt met een rijke toevoer van energie en voedingsstoffen om de essentiële functies van uw lichaam te ondersteunen. Genoeg vitaminen en mineralen binnenkrijgen is belangrijk, maar de meeste mensen die een evenwichtig dieet volgen dat rijk is aan fruit, groenten en verschillende soorten dierlijke producten, hoeven geen tijd en geld te besteden aan het opsporen van tekorten en het kopen van extra supplementen om die tekorten te verhelpen. Tenzij je een medische aandoening hebt die speciale aandacht voor een of andere voedingsstof vereist, zouden supplementen een verre achterbank moeten nemen ten opzichte van een gezond dieet: pak wat zuurkool en een gezond stuk runderhart in, en besteed je tijd aan het genieten van een picknicklunch in de zon in plaats van geobsedeerd te zijn over microgrammen selenium.