Victor Armstrong, MSW
Vice President van Behavioral Health voor Atrium Health, en lid van de raad van bestuur van de National Council
Stigma met betrekking tot psychische aandoeningen bij mensen van kleur
Een van de overgebleven taboes in veel gemeenschappen van kleur is het stigma rond psychische aandoeningen. Of het nu gaat om depressie of angst (of, het ergste scenario, zelfmoord), er is een langdurige overtuiging in deze gemeenschappen dat dergelijke zorgen taboe zijn, en hun impact is het probleem van “de andere”. Hoewel gekleurde gemeenschappen, vanwege sociaaleconomische uitdagingen, een hoger risico lopen op een slechte geestelijke gezondheid, draagt dit stigma bij aan een terughoudendheid om de behoefte aan hulp van een arts of therapeut te erkennen.
Voor velen in de Afro-Amerikaanse gemeenschap is ons verhaal er een van doorzettingsvermogen en veerkracht. We hebben tenslotte de slavernij overleefd; we kunnen zeker “verdriet” of “angst” overleven. In deze denkwijze zou alles wat minder is als geestelijke of morele zwakte worden beschouwd. Het probleem is deels dat we vaak niet inzien dat geestesziekte veel meer is dan melancholie of angst, dat het geen teken van zwakte is en dat het niet discrimineert op basis van huidskleur. We erkennen geestesziekten niet als een “ziekte”, zoals we dat zouden doen bij kanker, diabetes of hoge bloeddruk.
Volgens de National Alliance on Mental Illness heeft ongeveer 1 op de 5 volwassenen in de Verenigde Staten in een bepaald jaar te maken met geestesziekten. Dit is ongeacht ras, geloofsovertuiging, of kleur. Volgens het U.S. Department of Health and Human Services Office of Minority Health hebben volwassen zwarte/Afrikaanse Amerikanen bovendien 20 procent meer kans om ernstige psychische problemen te rapporteren dan volwassen blanken. Desondanks zoeken Afro-Amerikanen minder vaak dan blanken een behandeling en beëindigen zij de behandeling vaker voortijdig. Enerzijds is dit deels te wijten aan lang gekoesterde overtuigingen met betrekking tot stigmatisering, openheid en het zoeken van hulp, die Afro-Amerikanen en andere gekleurde mensen kunnen doen aarzelen om een hand uit te steken. Aan de andere kant moeten wij professionals in de gezondheidszorg het werk doen om onszelf te vestigen als geloofwaardige, betrouwbare bronnen van steun.
Als zorgverleners in dit tijdperk van “whole person care,” is het aan ons om te bepalen hoe we dit stigma kunnen aanpakken en overwinnen. Als we de sociale determinanten die van invloed zijn op de gezondheid in gekleurde gemeenschappen willen aanpakken, moeten we eerst niet alleen de uitdagingen begrijpen, maar ook de attitudes en normen met betrekking tot deze uitdagingen. We moeten het feit onder ogen zien dat onderbedeelde gemeenschappen onderbediend zijn voor een reden: De reden is dat wij (zorgverleners) er niet zijn geweest.
Het is arrogant om te geloven dat we kunnen besluiten ons te richten op gemeenschappen die onderbediend zijn geweest en omarmd en vertrouwd te worden, zonder dat vertrouwen te verdienen. We moeten beginnen met luisteren en proberen niet alleen gekleurde gemeenschappen te begrijpen, maar alle onderbediende of onjuist bediende gemeenschappen, waaronder de LGBTQ en sociaaleconomisch achtergestelde gemeenschappen. We moeten ook het verhaal veranderen van een gesprek over geestesziekten naar een gesprek over geestelijk welzijn. Geestelijke gezondheid is per slot van rekening meer dan depressie, angst of een bipolaire stoornis. Het is je algehele emotionele en mentale welzijn, met inbegrip van zowel positieve als negatieve elementen.
Gemeenschappen van kleur zijn niet anders dan elke andere gemeenschap in die zin dat iedereen een gezond leven wil leiden: lichamelijk, geestelijk, spiritueel en emotioneel. De uitdaging voor zowel gekleurde gemeenschappen als zorgverleners is om te definiëren hoe een gezonde gemeenschap eruit ziet door de prisma’s van stigma en historische tegenspoed, waaronder uitsluiting op basis van ras van gezondheids-, educatieve, sociale en economische middelen. Alleen door samen te werken als volledig betrokken partners kunnen we deze uitdaging overwinnen.
Voor aanvullende informatie over het verstrekken van cultureel verantwoorde zorg, zie:
- SAMHSA’s document TIP 59: Improving Cultural Competence
- U.De webpagina “National (CLAS) Standards” van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services
- De webpagina “African American Mental Health” van de National Alliance on Mental Illness
National Alliance on Mental Illness. (n.d.) Feiten over geestelijke gezondheid in Amerika. Bron.
U.S. Department of Health and Human Services Office of Minority Mental Health. (September, 2017). Geestelijke gezondheid en Afrikaanse Amerikanen. Source.
Voor informatie over emotioneel welzijn, zie de Emotional Wellness Toolkit
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Policy Research Associates.
Tags: Stigma, stoornis in het gebruik van drugs