Hier volgt een beschrijving van het typische zomerprogramma op Northern Tier’s Charles L. Sommers Wilderness Canoe Base.
Check InEdit
Net als op andere BSA high adventure-bases, krijgt een aankomende crew een staflid toegewezen, een zogenaamde tolk, om hen te helpen zich voor te bereiden op hun expeditie. Bij aankomst in het basiskamp, zal de bemanning hun tolk ontmoeten terwijl hun leiders inchecken. Daarna krijgt de bemanning hun eten en uitrusting. Persoonlijke uitrusting wordt vervoerd in twee of drie Granite Gear drie persoons rugzakken. Voedsel en kookgerei worden vervoerd in dozen in speciaal gemaakte verpakkingen door Kondos Outdoors in Ely. Tenten, peddels, PFD’s en andere veiligheidsuitrustingen worden ook uitgereikt, en het gebruik ervan wordt uitgelegd door de tolk of het personeel van de outfitting. Inbegrepen in de uitrusting is een radio of satelliettelefoon die gebruikt wordt voor noodcommunicatie met de basis tijdens de tocht. Met de hulp van hun tolk, plant de bemanning de route voor hun tocht. In tegenstelling tot de trektochten op de Philmont Scout Ranch in New Mexico, zijn er geen vooraf toegewezen routes, behalve voor groepen die in de Crown Lands verblijven. De bemanningen krijgen dan een hut toegewezen waar ze de eerste nacht doorbrengen. De bemanning dineert, neemt deel aan een oriëntatieprogramma en kan de handelspost bezoeken.
On the TrailEdit
Voor een bemanning die de Sommers-basis verlaat en het Quetico Provincial Park binnengaat, doen groepen vaak hun best om de 3 uur durende peddel te voltooien om het Canadese douanekantoor te bereiken voordat het sluit voor de lunch. In de zomer komt de zon op om 5:30 uur en gaat pas onder rond 21:30 uur. Lange dagen zijn niet ongewoon.
BWCAW vs QueticoEdit
Hoewel beide gebieden zijn aangewezen als wildernisgebieden, wordt Quetico Provincial Park vaak beschouwd als meer afgelegen en uitdagender dan de Boundary Waters. De Boundary Waters ontvangt ook veel meer bezoekers dan de Quetico. Het is niet ongebruikelijk dat bemanningen in de Quetico meerdere dagen geen andere mensen zien. Terwijl de portage paden van de Boundary Waters over het algemeen goed onderhouden zijn, zijn de paden van de Quetico vaak niet onderhouden. Dit betekent dat er in de Quetico geen boardwalks zijn zoals in de BWCAW voor moerassige portages, en er zijn minder parkwachters die de paden vrijmaken van omgevallen hout en puin.
Ook de campings zijn nogal verschillend tussen de twee wildernisgebieden. Boundary Waters’ campings hebben vuurroosters in de fire ring en een kleine niet afgesloten fiberglas latrine “troon” terug in het bos. Quetico’s campings worden veel minder gebruikt dan BWCAW en vele zijn niet gemarkeerd op kaarten. De kampeerplaatsen zelf hebben geen latrine (deelnemers moeten een kattegat graven op minstens 150 voet afstand van water en kamp) noch hebben ze een vuurrooster.
Terugkeer naar basisEdit
Bij terugkeer naar het basiskamp aan het einde van hun reis, geven de bemanningen de aan hen uitgereikte uitrusting terug en halen persoonlijke spullen op. s Avonds genieten de bemanningen van een barbecue in de open lucht, gevolgd door een show met sketches en liedjes, bekend als “Rendez-vous”. Tussen deze evenementen door kunnen de bemanningen gebruik maken van de voorzieningen van het kamp: sauna, toiletten, warme douches, een snoepwinkel en een handelspost.