Free Press

“To be, or not to be, that is the question.”

Het is een zin die we allemaal wel eens hebben gehoord (en zeer waarschijnlijk als grap geciteerd), maar weet je ook waar hij vandaan komt en wat de betekenis achter de woorden is? “To be or not to be” is eigenlijk de eerste regel van een beroemde soliloquy uit William Shakespeare’s toneelstuk Hamlet.

In deze uitgebreide gids geven we je de volledige tekst van de Hamlet “To be or not to be” soliloquy en bespreken we alles wat er over te weten valt, van wat voor soort thema’s en literaire apparaten het heeft tot de culturele impact ervan op de samenleving van vandaag.

Volledige tekst: “To Be, or Not to Be, That Is the Question”

De beroemde “To be or not to be” soliloquy komt uit William Shakespeare’s toneelstuk Hamlet (geschreven rond 1601) en wordt gesproken door de titulaire prins Hamlet in Act 3, Scene 1. Het is 35 regels lang.

Hier volgt de volledige tekst:

To be, or not to be, that is the question,
Whether ’t is nobler in the mind to suffer
The slings and arrows of outrageous fortune,
Or to take arms against a sea of troubles,
And by opposing end them? Sterven, slapen.
Niet meer. En door te zeggen dat we slapen.
De hartpijn en de duizend natuurlijke schokken.
Dat vlees is erfgenaam van, ’t is een vervulling.
Devoutly to be wish’d. Om te sterven, om te slapen;
Slapen, misschien dromen: ja, dat is het probleem;
Want in die doodsslaap, wat voor dromen kunnen er komen,
wanneer we van deze sterfelijke spoel zijn geschoven,
moeten we even stilstaan: Daar is het respect dat zo’n lang leven rampzalig maakt;
Wie verdraagt de zweepslagen en de verachtingen van de tijd?
Het onrecht van de onderdrukker, de minachting van de trotse man?
Het verdriet van de verachte liefde, de vertraging van de wet?
De onbeschaamdheid van het ambt en de afwijzingen.
Die geduldige verdienste van de onwaardige neemt.
Wanneer hij zelf zijn quietus zou kunnen maken.
Met een blote vuist?
Maar dat de vrees voor iets na de dood,
het onontdekte land waarvan geen reiziger terugkeert, de wil in de war brengt
en ons liever de kwalen doet dragen die we hebben
dan naar anderen te vluchten waarvan we niet weten?
Zo maakt het geweten lafaards van ons allen;
En zo wordt de aangeboren kleur van de vastberadenheid verziekt door de bleke gloed van het denken,
En ondernemingen van groot belang en moment,
met deze blik draaien hun stromen scheef,
En verliezen de naam van actie.-Zacht jij nu!
De mooie Ophelia! Nymph, in thy orisons
Be all my sins remember’d.

U kunt hier ook een hedendaagse Engelse vertaling van de toespraak bekijken.

“To Be or Not to Be”: Betekenis en analyse

De soliloquy “To be or not to be” komt voor in Act 3, Scene 1 van Shakespeare’s Hamlet. In deze scène, die vaak de “nonnenkloosterscène” wordt genoemd, denkt prins Hamlet na over leven, dood en zelfmoord. Meer bepaald vraagt hij zich af of het misschien beter is zelfmoord te plegen om een einde te maken aan iemands lijden en de pijn en kwelling die met het leven gepaard gaan achter zich te laten.

Hoewel hij denkt dat hij alleen is wanneer hij spreekt, zijn Koning Claudius (zijn oom) en Polonius (de raadsman van de koning) beiden ondergedoken en luisteren ze af.

De eerste regel en de beroemdste van de soliloquy werpt de overkoepelende vraag van de toespraak op: “To be, or not to be,” dat wil zeggen: “To live, or to die.”

Interessant is dat Hamlet dit als een vraag voor de hele mensheid stelt en niet alleen voor zichzelf. Hij begint met de vraag of het beter is passief de pijnen van het leven te verdragen (“de stroppen en pijlen”) of er actief een eind aan te maken via zelfmoord (“de wapens opnemen tegen een zee van moeilijkheden, / En door verzet een eind aan maken?”).

Hamlet betoogt aanvankelijk dat de dood inderdaad de voorkeur verdient: hij vergelijkt de daad van het sterven met een vredige slaap: “And by a sleep to say we end / The heart-ache and the thousand natural shocks / That flesh is heir to.”

Hamlet verandert echter snel van toon als hij bedenkt dat niemand zeker weet wat er na de dood gebeurt, namelijk of er een hiernamaals is en of dit hiernamaals misschien nog erger is dan het leven. Dit besef is wat Hamlet (en anderen, zo redeneert hij) uiteindelijk “pauze” geeft als het gaat om het ondernemen van actie (d.w.z.,

In die zin zijn mensen zo bevreesd voor wat er na de dood komt en de mogelijkheid dat dat ellendiger zou kunnen zijn dan het leven, dat ze (Hamlet incluis) onbeweeglijk worden.

Titelpagina van Hamlet, druk 1605

Inspiratie achter Hamlet en “To Be or Not to Be”

Shakespeare schreef tijdens zijn leven meer dan drie dozijn toneelstukken, waaronder misschien wel zijn meest iconische, Hamlet. Maar waar kwam de inspiratie voor dit tragische, wraakzuchtige, melancholische toneelstuk vandaan? Hoewel niets is geverifieerd, zijn er geruchten in overvloed.

Sommigen beweren dat het personage Hamlet is vernoemd naar Shakespeare’s enige zoon Hamnet, die op 11-jarige leeftijd stierf slechts vijf jaar voordat hij Hamlet schreef in 1601. Als dat het geval is, lijkt de soliloquy “To be or not to be”, waarin thema’s als de dood en het hiernamaals aan de orde komen, zeer relevant voor wat meer dan waarschijnlijk Shakespeare’s eigen treurige gemoedstoestand in die tijd was.

Anderen geloven dat Shakespeare geïnspireerd werd om zwaardere, duistere thema’s in zijn werk te verkennen als gevolg van het overlijden van zijn eigen vader in 1601, hetzelfde jaar waarin hij Hamlet schreef. Deze theorie lijkt mogelijk, gezien het feit dat veel van de stukken die Shakespeare na Hamlet schreef, zoals Macbeth en Othello, soortgelijke donkere thema’s hadden.

Ten slotte hebben sommigen gesuggereerd dat Shakespeare werd geïnspireerd om Hamlet te schrijven door de spanningen die opdoken tijdens de Engelse Reformatie, waarbij men zich afvroeg of de katholieken dan wel de protestanten er meer “legitieme” overtuigingen op nahielden (interessant genoeg verweeft Shakespeare beide religies in het stuk).

Dit zijn de drie centrale theorieën rond Shakespeare’s creatie van Hamlet. Hoewel we niet met zekerheid kunnen zeggen of ze al dan niet juist zijn, zijn er klaarblijkelijk vele mogelijkheden – en net zo waarschijnlijk vele inspiraties – die tot het schrijven van dit opmerkelijke toneelstuk hebben geleid.

3 Kritische Thema’s in “To Be or Not to Be”

Er zijn vele kritische thema’s en vragen in Hamlet’s “To be or not to be” soliloquy. Hier volgen drie van de belangrijkste:

• Twijfel en onzekerheid
• Het leven en de dood
• Madness

Thema 1: Twijfel en onzekerheid

Twijfel en onzekerheid spelen een grote rol in Hamlet’s “To be or not to be” soliloquy. Op dit punt in het stuk weten we dat Hamlet moeite heeft om te beslissen of hij Claudius moet doden en de dood van zijn vader moet wreken.

De vragen die Hamlet zich zowel voor als tijdens deze soliloquy stelt, zijn de volgende:

• Was het echt de geest van zijn vader die hij hoorde en zag?
• Werd zijn vader werkelijk door Claudius vergiftigd?
• Moet hij Claudius doden?
• Moet hij zichzelf doden?
• Wat zijn de gevolgen van het doden van Claudius? Of hem niet te doden? Er zijn geen duidelijke antwoorden op deze vragen, en dat weet hij. Hamlet wordt getroffen door besluiteloosheid, waardoor hij balanceert tussen actie en passiviteit.

  Het is dit algemene gevoel van twijfel dat ook zijn angsten voor het hiernamaals teistert, waarover Hamlet uitvoerig spreekt in zijn “To be or not to be” soliloquy. De onzekerheid over wat er na de dood komt, is voor hem de belangrijkste reden waarom de meeste mensen geen zelfmoord plegen; het is ook de reden waarom Hamlet zelf aarzelt om zelfmoord te plegen en op onverklaarbare wijze op zijn plaats wordt bevroren.

  1789 voorstelling van Horatio, Hamlet en de geest

  Thema 2: Leven en dood

  Zoals de openingszin ons vertelt, draait “To be or not to be” om complexe noties van leven en dood (en het hiernamaals).

  Tot op dit punt in het stuk is Hamlet met zichzelf blijven debatteren of hij Claudius moet doden om zijn vader te wreken. Hij vraagt zich ook af of het niet beter zou zijn zichzelf te doden – dan zou hij kunnen ontsnappen aan zijn eigen “zee van zorgen” en de “stroppen en pijlen” van het leven.

  Maar zoals zovelen vreest Hamlet de onzekerheid die het sterven met zich meebrengt en wordt hij gekweld door de mogelijkheid in de hel te belanden – een plaats die nog miserabeler is dan het leven. Hij wordt zwaar geplaagd door het besef dat de enige manier om erachter te komen of de dood beter is dan het leven, is om er een eind aan te maken, een permanente beslissing die je niet meer terug kunt draaien.

  Ondanks Hamlets pogingen om de wereld en de dood logisch te begrijpen, zijn er dingen die hij gewoon nooit te weten zal komen totdat hij zelf sterft, wat zijn ambivalentie verder aanwakkert.

  Thema 3: Waanzin

  Het hele verhaal van Hamlet kan worden gezien als draaiend om het thema waanzin en of Hamlet waanzin veinsde of echt gek werd (of beide). Hoewel het idee van waanzin niet noodzakelijkerwijs op de voorgrond treedt in “To be or not to be”, speelt het toch een cruciale rol in hoe Hamlet zich in deze scène gedraagt.

  Voordat Hamlet zijn soliloquy begint, wordt onthuld dat Claudius en Polonius zich schuilhouden in een poging Hamlet (en later Ophelia wanneer zij de scène betreedt) af te luisteren. Wat het publiek niet weet, is of Hamlet weet dat er naar hem geluisterd wordt.

  Als hij het niet weet, zoals de meesten aannemen, dan kunnen we zijn “To be or not to be” soliloquy zien als de eenvoudige overpeinzingen van een zeer gestresseerde, mogelijk “gekke” man, die geen idee meer heeft wat hij moet denken als het gaat om leven, dood en religie in het algemeen.

  Als we echter geloven dat Hamlet zich bewust is van het feit dat hij bespioneerd wordt, dan krijgt de soetraquy een geheel nieuwe betekenis: Hamlet zou waanzin kunnen veinzen als hij de lasten van het leven betreurt in een poging Claudius en Polonius te verbijsteren en/of hen te laten geloven dat hij wordt overmand door verdriet om zijn pas overleden vader.

  Hoe het ook zij, het is duidelijk dat Hamlet een intelligente man is die een moeilijke beslissing probeert te nemen. Of hij hier of later in het stuk echt “gek” is, is aan u om te beslissen!

  4 Belangrijke literaire hulpmiddelen in “To Be or Not to Be”

  In de soliloquy “To be or not to be” laat Shakespeare Hamlet een breed scala aan literaire hulpmiddelen gebruiken om de toespraak krachtiger, fantasierijker en emotioneler te maken. Hier kijken we naar enkele van de belangrijkste apparaten die worden gebruikt, hoe ze worden gebruikt, en wat voor soort effecten ze hebben op de tekst.

  #1: Metafoor

  Shakespeare gebruikt verschillende metaforen in “To be or not to be”, waardoor het verreweg het meest prominente literaire apparaat in de soliloquy is. Een metafoor is wanneer een ding, persoon, plaats, of idee wordt vergeleken met iets anders in niet letterlijke termen, meestal om een poëtisch of retorisch effect te creëren.

  Een van de eerste metaforen is in de regel “to take arms against a sea of troubles,” waarin deze “zee van moeilijkheden” staat voor de kwelling van het leven, in het bijzonder Hamlet’s eigen strijd met leven en dood en zijn ambivalentie ten opzichte van het zoeken naar wraak. Hamlets “problemen” zijn zo talrijk en schijnbaar oneindig dat ze hem doen denken aan een uitgestrekte watermassa.

  Een andere metafoor die later in de soliloquy aan bod komt, is deze: “Het onontdekte land van waaruit geen reiziger terugkeert.” Hier vergelijkt Hamlet het hiernamaals, of wat er na de dood gebeurt, met een “onontdekt land” waaruit niemand terugkomt (wat betekent dat je niet kunt herrijzen als je eenmaal dood bent).

  Deze metafoor brengt duidelijkheid in het feit dat de dood werkelijk permanent is en dat niemand weet wat, als er al iets komt, na het leven.

  

  #2: Metonymie

  Een metonymie is wanneer een idee of ding wordt vervangen door een verwant idee of ding (d.w.z., iets dat sterk lijkt op het oorspronkelijke idee). In “To be or not to be” gebruikt Shakespeare het begrip slaap als substituut voor de dood wanneer Hamlet zegt: “To die, to sleep.”

  Waarom is deze regel niet gewoon een metafoor? Omdat de daad van het slapen heel erg op de dood lijkt. Denk er eens over na: we beschrijven de dood vaak als een “eeuwige slaap” of “eeuwige sluimering”, toch? Omdat de twee begrippen nauw verwant zijn, is deze regel een metoniem in plaats van een gewone metafoor.

  #3: Herhaling

  De zin “te sterven, te slapen” is een voorbeeld van herhaling, want hij komt één keer voor in regel 5 en één keer in regel 9. Het tweemaal horen van deze zin benadrukt dat Hamlet eigenlijk (zij het vergeefs) probeert de dood logisch te definiëren door hem te vergelijken met wat we oppervlakkig allemaal weten dat het is: een nooit eindigende slaap.

  Dit literaire hulpmiddel maakt ook de weg vrij voor Hamlet’s wending in zijn soliloquy, wanneer hij zich realiseert dat het eigenlijk beter is om de dood te vergelijken met dromen omdat we niet weten wat voor leven na de dood (als dat er al is) er is.

  #4: Anadiplosis

  Een veel minder gebruikelijk literair hulpmiddel, anadiplosis is wanneer een woord of zinsdeel dat aan het eind van een bijzin komt, wordt herhaald aan het begin van de volgende bijzin.

  In “To be or not to be,” gebruikt Hamlet dit hulpmiddel wanneer hij uitroept: “To die, to sleep; / To sleep: perchance to dream.” Hier komt de zinsnede “te slapen” aan het eind van de ene bijzin en aan het begin van de volgende bijzin.

  De anadiplosis geeft ons een duidelijk gevoel van verbinding tussen deze twee zinnen. We weten precies wat Hamlet bezighoudt en hoe belangrijk dit idee van “slaap” als “dood” is in zijn toespraak en in zijn eigen analyse van wat sterven inhoudt.

  The Cultural Impact of “To Be or Not to Be”

  De “To be or not to be” soliloquy in Shakespeare’s Hamlet is een van de beroemdste passages in de Engelse literatuur, en de openingszin, “To be, or not to be, that is the question,” is een van de meest geciteerde regels in het moderne Engels.

  Velen die Hamlet zelfs nog nooit hebben gelezen (ook al wordt gezegd dat het een van de grootste toneelstukken van Shakespeare is) weten van “To be or not to be”. Dit is vooral te wijten aan het feit dat de iconische regel zo vaak wordt geciteerd in andere werken van kunst en literatuur – zelfs popcultuur.

  En het is niet alleen geciteerd, ook; sommige mensen gebruiken het ironisch of sarcastisch.

  Bijvoorbeeld, deze Calvin en Hobbes strip uit 1994 toont een humoristisch gebruik van de “To be or not to be” soliloquy door poking fun op zijn sombere, melodramatische aard.

  Vele films en tv-shows hebben verwijzingen naar “To be or not to be,” ook. In een aflevering van Sesamstraat doet de beroemde Britse acteur Patrick Stewart een parodische versie van de soliloquy (“B, or not a B”) om kinderen de letter “B” te leren:

  Er is ook de film uit 1942 (en de remake uit 1983) To Be or Not to Be, een oorlogskomedie waarin verschillende toespelingen op Shakespeares Hamlet worden gemaakt. Hier is de trailer van de versie uit 1983:

  Eindelijk is hier de originele gezongen versie van “To be or not to be” van een student Engels:

  Zo zie je maar dat in de meer dan vier eeuwen die zijn verlopen sinds Hamlet voor het eerst in première ging, de soliloquy “To be or not to be” echt naam heeft gemaakt en nog steeds een grote rol speelt in de samenleving.

  Conclusie: De erfenis van Hamlet’s “To Be or Not to Be”

  William Shakespeare’s Hamlet is een van de meest populaire, bekende toneelstukken ter wereld. Zijn iconische “To be or not to be” soliloquy, uitgesproken door de titulaire Hamlet in Scene 3, Act 1, is al eeuwenlang geanalyseerd en blijft geleerden, studenten en lezers intrigeren.

  De soliloquy gaat in wezen over leven en dood: “To be or not to be” betekent “To live or not to live” (of “To live or to die”). Hamlet bespreekt hoe pijnlijk en ellendig het menselijk leven is, en hoe de dood (meer bepaald zelfmoord) te verkiezen zou zijn, ware het niet voor de angstige onzekerheid van wat er na de dood komt.

  De soliloquy bevat drie hoofdthema’s:

  • Twijfel en onzekerheid
  • Het leven en de dood
  • Madness

  Het gebruikt ook vier unieke literaire apparaten:

  • Metafoor
  • Metonymie
  • Herhaling
  • Anadiplosis

  Ook vandaag nog kunnen we bewijzen zien van de culturele impact van “To be or not to be,” met zijn talrijke verwijzingen in films, tv-programma’s, muziek, boeken en kunst. Het heeft echt een eigen leven!

  What’s next?

  Om andere teksten of zelfs andere delen van Hamlet effectief te analyseren, moet je bekend zijn met de gebruikelijke poëtische apparaten, literaire apparaten, en literaire elementen.

  Wat is iambische pentameter? Shakespeare gebruikte het vaak in zijn toneelstukken, ook in Hamlet. Leer hier alles over dit type poëtisch ritme.

  Hulp nodig bij het begrijpen van andere beroemde werken uit de literatuur? Bekijk dan onze deskundige gidsen voor F. Scott Fitzgerald’s The Great Gatsby, Arthur Miller’s The Crucible, en citaten in Harper Lee’s To Kill a Mockingbird.

  Heb je vrienden die ook hulp nodig hebben met test prep? Deel dit artikel!

  

  Hannah Muniz

  Over de auteur

  Hannah behaalde haar MA in Japanese Studies aan de University of Michigan en heeft een bachelor’s degree van de University of Southern California. Van 2013 tot 2015 gaf ze Engelse les in Japan via het JET-programma. Ze heeft een passie voor onderwijs, schrijven en reizen.

  Ontvang gratis gidsen om je SAT/ACT te verbeteren