Informatieblad over sering - Tekenen van de seizoenen: A New England Phenology Program - University of Maine Cooperative Extension

Common Lilac Fact Sheet

USDA-NRCS PLANTS Database / Britton, N.L., and A. Brown. 1913. An illustrated flora of the northern United States, Canada and the British Possessions. 3 vols. Charles Scribner’s Sons, New York. Vol. 2:724.

De sering is een overblijvende, bladverliezende struik die 12 tot 15 voet hoog wordt. Seringbloemen kunnen wit, lichtpaars of donkerpaars zijn en hebben een zeer aangename geur. Sering wordt vaak aangeplant in landschappen en is over het algemeen verkrijgbaar bij commerciële kwekerijen. Sering is inheems in Europa, maar wordt nu gevonden in een groot deel van het noordoosten van de VS en Canada, evenals in sommige westelijke staten.

Bladeren, bloemen en vruchten: Common lilac bladeren zijn hartvormig met gladde randen. Bladknoppen zijn gescheiden van bloemknoppen. Bladknoppen zijn kleiner en puntiger dan bloemknoppen, die groter, rond en lichter groen zijn. De afzonderlijke bloemen hebben vier kroonbladeren en een buisvormige basis, en staan in trossen aan de uiteinden van de takken. Net als bij de forsythia is de vrucht van een sering een kleine capsule (1-2 cm) die twee zaden bevat.