Naarmate de temperaturen stijgen, stijgt ook het aantal honden dat we zien hijgen. We zijn geneigd dit gedrag voor lief te nemen, omdat het zo verdomd normaal lijkt. Maar is het wel altijd normaal? Hoewel de meeste honden hijgen om oververhitting tegen te gaan (de hondachtige versie van zweten), kan het ook om een heleboel andere redenen gebeuren.
Normaal hijgen
Honden vertrouwen op hijgen als hun voornaamste middel om overtollige lichaamswarmte kwijt te raken. Hijgen zorgt voor verdamping van water en warmte over de vochtige oppervlakken van de longen, tong en oppervlakken in de bek. Het is dus fysiologisch logisch dat een hond hijgt op een warme dag of na het sporten. Honden hebben zweetklieren aan de onderzijde van hun poten en in hun oren, maar deze klieren hebben slechts een minimaal koelend vermogen.
Normaal hijgen
Hijgen wordt als abnormaal beschouwd wanneer het om andere redenen dan warmte-afvoer gebeurt, en kan worden herkend aan een of meer van de volgende kenmerken:

  • Opvallend in vergelijking met het normale hijgpatroon van de hond
  • Opvallend op ongeschikte tijden (wanneer de hond niet te warm is)
  • Klinkt rasper, luider of harder dan normaal
  • Opvallend bij meer inspanning dan normaal

Lijst hieronder enkele van de meer voorkomende oorzaken van abnormaal hijgen:
1. Angst, stress of angst
Hijgen is een van de primaire gedragingen van angstige, gestreste of angstige honden. Dit “gedragsmatig hijgen” kan gepaard gaan met andere angst- of stressindicatoren zoals:

  • Hijgen
  • Hijgen
  • Opvliegend gedrag
  • Een samengeknepen staart
  • Verbergen
  • Kreupel gedrag
  • Aangeplette oren
  • Droelen
  • Lippen likken
  • Een gehurkte houding
  • Dilaterende pupillen
  • Trembling
  • Voedselweigering
  • Verlies van controle over blaas of darmen

2. Pijn
Excessief hijgen is een veel voorkomend symptoom van ongemak of pijn. Honden die zich niet lekker voelen, hijgen vaak al lang voordat er duidelijker tekenen van pijn optreden, zoals janken of hinken.
3. Hartfalen
Als het hart het bloed onvoldoende rondpompt in het lichaam, krijgen de weefsels te weinig zuurstof. Een van de beste manieren om dit zuurstoftekort te corrigeren is door de ademfrequentie te verhogen, wat vaak resulteert in hijgen.
4. Longaandoeningen
De longen zijn de plaats waar de zuurstof naar de bloedbaan wordt geleid. Wanneer longaandoeningen dit verhinderen, ontstaat zuurstofgebrek. Net als bij hartfalen is de natuurlijke reactie van de hond om sneller en harder te gaan ademen, wat zich vertaalt in overmatig en inspannend hijgen.
5. Anemie
Anemie wordt gedefinieerd als een afname van het aantal rode bloedcellen. Aangezien rode bloedcellen verantwoordelijk zijn voor het transport van zuurstof naar de lichaamsweefsels, is het logisch dat matige of ernstige bloedarmoede leidt tot zuurstofgebrek. Net als het geval is bij hartfalen en longaandoeningen, is de natuurlijke reactie van de hond hierop een verhoogde ademhaling en hijgen.
6. Verlamming van het strottenhoofd
Het strottenhoofd is de opening naar de luchtpijp (trachea). Het bevat kraakbeenflappen die werken als salondeuren: ze gaan wijd open tijdens het ademen en dicht tijdens het slikken. Bij larynxverlamming kunnen één of beide larynxkraakbenen niet normaal openen, waardoor een turbulente, beperkte luchtstroom ontstaat en het hijgen vaak rasperig klinkt en veel luider is dan normaal.
7. Ziekte van Cushing
De ziekte van Cushing is een hormonale onevenwichtigheid die vooral voorkomt bij honden van middelbare leeftijd en ouder. Het wordt veroorzaakt door de overproductie van cortisone (steroïden) door de bijnieren. Een van de vroegste en meest voorkomende symptomen van deze ziekte is overmatig en onaangepast hijgen. Een succesvolle behandeling van de ziekte van Cushing verhelpt meestal het abnormale hijgen.
8. Cortisone (steroïden) therapie
Behandeling met prednison, prednisolon, of andere vormen van cortisone bootst de ziekte van Cushing na (zie boven). Veel honden die steroïden krijgen, vertonen overmatig en onaangepast hijgen dat meestal binnen een paar weken na het staken van de medicatie verdwijnt.
Normaal hijgen verdient aandacht!
Bij het zien van abnormaal hijgen moet uw dierenarts langskomen, ook als verder alles aan uw hond volkomen normaal lijkt te zijn. Hoe eerder de oorzaak van het abnormale hijgen wordt ontdekt, hoe groter de kans op een goede afloop.
Vragen aan uw dierenarts

  • Is het hijgen van mijn hond normaal of abnormaal?
  • Wat kan er gedaan worden om de oorzaak van het abnormale hijgen van mijn hond vast te stellen?
  • Wat kan er gedaan worden om de oorzaak van het abnormale hijgen van mijn hond te behandelen?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.