Historycy spierają się, czy Tetricus rzeczywiście chciał walczyć pod Chalons. Różne starsze relacje przedstawiają go jako niezadowolonego z pozycji galijskiego cesarza. Według nich Tetrykus celowo postawił swoją armię w niekorzystnej sytuacji i zdezerterował na samym początku bitwy, uprzednio aranżując misterną zdradę z Aurelianem. Jednak współcześni historycy odrzucają tę tezę, uznając opowieść o nielojalności Tetrykusa za propagandę podsycaną przez Aureliana. Zgodnie z logiką, Aurelian mógł zapobiec ciężkim stratom w swojej armii, poddając się zwyczajowo Tetricusowi. Cesarstwo rozpaczliwie potrzebowało siły roboczej do ochrony Galii przed najazdami barbarzyńców, a rzeź w Chalons pozostawiła granicę Renu niebezpiecznie bezbronną i narażoną na inwazje Franków i Alemanów. Jednak opowieść Gibbona wydaje się odpowiadać na te zarzuty; według tego historyka, Tetricus został podstępem nakłoniony przez legiony, pod groźbą śmierci, do przyjęcia i zachowania purpury Postumusa; bezkrwawe oddanie imperium ich wybawcy byłoby postrzegane jako akt najczarniejszej infamii i zdrady; i w interesie Aureliana było wytępienie w ich krwi pamięci o chwalebnym i niezależnym generale, który ustanowił niezależne imperium Galii
Inna kontrowersja dotyczy daty bitwy. Chociaż zdecydowana większość historyków starożytnych i nowożytnych umieszcza ją w 273 lub 274 roku, po upadku Zenobii, Gibbon datuje ją wcześniej (270 lub 271), na podstawie listu Aureliana podanego w Historii Augusta, który sugeruje, że Firmus, stłumiony w 274 roku, był ostatnim z uzurpatorów.