Definicja
A curveball jest łamanie boisko, które ma więcej ruchu niż prawie każdy inny boisko. Rzuca się ją wolniej i z większą ogólną przerwą niż suwak, i jest używana, aby utrzymać uderzających poza równowagą. Gdy wykonywane prawidłowo przez miotacza, pałkarz spodziewający się fastball będzie swing zbyt wcześnie i nad szczytem curveball.
Większość profesjonalnych miotaczy posiadają albo curveball lub suwak – a niektóre posiadają zarówno łamanie boisk. Posiadanie łamanego boiska, takiego jak podkręcona piłka, jest niezbędnym elementem w arsenale profesjonalnego startera, ponieważ utrzymuje zawodnika w równowadze i nie pozwala mu przygotować się wyłącznie na szybką piłkę.
The curveball był jednym z najczęściej używanych boisk w całej historii baseballu, a powszechnie akceptowany sygnał dla curveball jest catcher umieszczenie w dół dwa palce.
The boisko jest tak dobrze znany w kulturze amerykańskiej, że wyrażenie „rzucić curveball” pojawił się jako idiom. Jak cel miotaczy podczas rzucania pitch, idiom „rzucić krzywą” oznacza oszukać kogoś z czymś nieoczekiwanym.
Grip
A curveball mogą być rzucane z wielu różnych uchwytów. Niektórzy miotacze posiadają podkręcone piłki o zamaszystej, bocznej trajektorii, podczas gdy inne podkręcone piłki łamią się prosto w dół. (Są one znane jako 12-to-6 curveballs.)
Slider i curveball są czasami mylone, ponieważ mają ten sam cel – oszukać trafiającego za pomocą obrotu i ruchu od strony ramienia miotacza. (Kiedy boisko wydaje się być na linii pomiędzy tymi dwoma, jest to określane w slangu jako „slurve”.)
Jak slider, curveball jest rzucany przez miotacza z trzaskiem nadgarstka i obrotem. Podkręcona piłka, która nie załamuje się tak bardzo, jak miotacz sobie tego życzy, jest określana jako „wisząca krzywa” lub „hanger” i jest znacznie łatwiejsza do trafienia przez pałkarza ze względu na prostą trajektorię i prędkość poniżej piłki fantastycznej.
Origin
Gdy miotacze po raz pierwszy zaczął rzucać curveball w połowie 1800 roku, to było uważane za zwodnicze i nieuczciwe, ale dlatego, że nie może być zdelegalizowany z konkretnej zasady, boisko trwało i ostatecznie stał się zszywką gry. Często dyskutuje się o tym, kto rzucił pierwszą podkręconą piłkę, przy czym większość historyków przypisuje to Hall of Famer Candy Cummings. Pierwsza znana dokumentacja tego rzutu pojawiła się w New York Clipper. W 1869 roku gazeta opisała Phonneya Martina jako „niezwykle trudnego miotacza do trafienia, ponieważ piłka nigdy nie leci po linii prostej, lecz po kuszącym łuku.”
In A Call
„curve”, „hook”, „deuce”, „breaking ball”, „slow breaking ball”, „bender”, „number two”, „Uncle Charlie”