Estelle jest francuską formą łacińskiego „stella” oznaczającego „gwiazdę”. Chociaż współczesne francuskie słowo oznaczające gwiazdę to „étoiles”, w języku starofrancuskim było to „estroile”, stąd nazwa Estelle. Imię to pochodzi od chrześcijańskiej męczennicy z Galii z III wieku (dzisiejsza południowa Francja). W I wieku p.n.e. Juliusz Cezar z powodzeniem podbił Galię (celtycki wówczas region obejmujący większość Europy Zachodniej) i włączył ją do Imperium Rzymskiego. W III wieku n.e. Galia nadal podlegała pogańskim prawom Rzymu, w związku z czym przejście na chrześcijaństwo karane było śmiercią. Estelle była jedną z takich starożytnych kobiet, którą spotkała śmierć w taki właśnie sposób. Była córką wybitnego rzymskiego gubernatora, a od strony matki wywodziła się z potężnego rodu druidów (kapłańskiej klasy pogańskich Celtów). Będąc pod duchowym wpływem wczesnochrześcijańskiego biskupa z Galii, Estelle przyjęła od niego chrzest, co przypieczętowało jej nawrócenie. Ojciec Estelle kazał zabić zarówno biskupa, jak i jego córkę za ich „zbrodnię” – jego toporem w głowę, a ją wrzucono na arenę (czyli śmierć przez publiczną przyjemność). Takie „święte” legendy były bardzo rozpowszechnione (i często ubarwione) w średniowieczu, a średniowieczni ludzie (zwłaszcza Francuzi) przyjęli te pobożne imiona dla swoich dzieci (głównie jako środek ochronny). Święto św. Esteli przypada 11 maja i jest ona patronką młodych chrześcijańskich dziewcząt. Francuzi ostatecznie wprowadzili to niebiańskie imię do Anglii po podboju normańskim w 1066 roku, ale nie zostało ono w pełni przyjęte aż do czasów znacznie późniejszych w XIX wieku ze względu na postać o imieniu Estella Havisham w powieści Charlesa Dickensa „Great Expectations” (1861). Dziś Estelle jest Top 100 ulubionym imieniem dziewczynki w Belgii i Top 200 we Francji.