Estelle is de Franse vorm van het Latijnse “stella” dat “ster” betekent. Hoewel het moderne Franse woord voor ster “étoiles” is, was het in het Oudfrans “estroile”, vandaar de naam Estelle. De naam is afkomstig van een Gallische christelijke martelares uit de derde eeuw (het huidige Zuid-Frankrijk). In de eerste eeuw voor Christus veroverde Julius Caesar met succes Gallië (een toen Keltisch gebied dat het grootste deel van West-Europa omvatte) en nam het op in het Romeinse Rijk. In de derde eeuw na Christus viel Gallië nog steeds onder de heidense wetten van Rome, en als gevolg daarvan stond op bekering tot het christendom de doodstraf. Estelle was zo’n oude vrouw die op een dergelijke manier de dood vond. Zij was de dochter van een vooraanstaand Romeins gouverneur en stamde van moederszijde af van een machtige familie van Druïden (een priesterklasse van heidense Kelten). Nadat zij onder de geestelijke invloed van een vroegchristelijke bisschop in Gallië was gekomen, werd Estelle uiteindelijk door hem gedoopt en bezegelde zo haar bekering. Estelle’s vader liet zowel de bisschop als zijn dochter doden voor hun “misdaad” – hij met een bijl op zijn hoofd en zij door in een arena te worden gegooid (d.w.z. dood door publiek genot). Dergelijke “heilige” legenden werden in de Middeleeuwen sterk gepopulariseerd (en vaak verfraaid), en de middeleeuwers (vooral de Fransen) namen deze vrome namen aan voor hun kinderen (meestal als een beschermende maatregel). St. Estelle’s feestdag is 11 mei en zij is de beschermvrouwe van jonge christelijke meisjes. De Fransen zouden deze hemelse naam uiteindelijk introduceren bij de Engelsen na de Normandische verovering van 1066, maar het werd pas veel later in de 19e eeuw volledig overgenomen door het personage genaamd Estella Havisham in Charles Dickens’ roman “Great Expectations” (1861). Vandaag is Estelle een Top 100 favoriete baby meisjesnaam in België en een Top 200 in Frankrijk.