Indications for Testing

Badania laboratoryjne w kierunku HIT są odpowiednie do :

  • Diagnostyki pacjentów z małopłytkowością po ekspozycji na heparynę, szczególnie tych z pośrednim lub wysokim prawdopodobieństwem HIT na podstawie klinicznego systemu punktacji lub czynników ryzyka
  • Pomagać w podejmowaniu decyzji klinicznych u pacjentów z obecnym lub poprzednim rozpoznaniem HIT

Badania laboratoryjne

Diagnostyka

HIT jest rozpoznaniem kliniczno-patologicznym, które wymaga łącznej oceny wyników badania klinicznego i badań laboratoryjnych. Zaleca się stosowanie klinicznego systemu punktacji, takiego jak system 4Ts, w celu ustalenia potrzeby wykonania diagnostycznych badań laboratoryjnych w HIT (patrz tabela poniżej). Kliniczna ocena punktowa może określić, którzy pacjenci nie wymagają dalszych badań, co pozwala uniknąć stosowania drogich i potencjalnie ryzykownych antykoagulantów nieheparynowych (takich jak argatroban) podczas oczekiwania na wyniki badań u tych pacjentów.

.

4Ts Scoring System
Scorea Kategoria lub zmienna Total Score
Thrombocytopenia Timing of Onset Zakrzepica Inne przyczyny małopłytkowości
2 Liczba płytek krwi zmniejsza się >50%

Liczba płytek krwi nadir ≥20 x 109/L

5-.10 dni po rozpoczęciu podawania heparyny, lub

≤1 dzień (poprzednia ekspozycja na heparynę w ciągu 30 dni)

Nowa zakrzepica lub martwica skóry w miejscach wstrzyknięcia heparyny, lub ostra reakcja układowa po dożylnym podaniu heparyny Bez widocznej innej przyczyny 6-8 (wysoka)
1 Zmniejszenie liczby płytek krwi o 30-50%

Nadir płytek krwi 10-19 x 109/L

>10 dni od rozpoczęcia podawania heparyny, lub czas wystąpienia choroby jest niejasny Postępująca lub nawracająca zakrzepica Możliwa inna przyczyna 4-5 (pośrednia)
0 Zmniejszenie liczby płytek krwi <30%

Nadir płytek krwi <10 x 109/L

≤4 dni po rozpoczęciu podawania heparyny, bez niedawnej ekspozycji na heparynę Brak zakrzepicy Bezterminowa inna przyczyna 0-3 (niska)

a Dla każdej kategorii lub zmiennej przypisuje się wynik, a całkowity wynik 4Ts (skrajnie prawa kolumna) jest sumą wszystkich wyników.

IV, intravenous

Źródła: Salter, 2016 ; Greinacher, 2015

Zarówno American College of Chest Physicians (ACCP), jak i American Society of Hematology (ASH) oferują wytyczne dotyczące ryzyka w różnych populacjach:

ACCP

HIT Risk by Underlying Medical Condition for Patients Receiving UFH

1-5% Pacjenci poddawani operacjom kardiologicznym lub ortopedycznym
0.1-1% Pacjenci medyczni lub położniczy
ASH

HIT Risk by Underlying Medical Condition and Type of Heparin

Wysokie ryzyko (>1.0%) Pacjenci leczeni UFH (lub połączeniem UFH i LMWH, lub UFH i fondparynuksem) po poważnym zabiegu chirurgicznym lub poważnym urazie
Pośrednie ryzyko (0,1-1.0%)

Pacjenci medyczni lub położniczy leczeni UFH

Pacjenci leczeni LMWH po dużym zabiegu chirurgicznym lub dużym urazie

Małe ryzyko (<0.1%)

Pacjenci medyczni lub położniczy leczeni LMWH

Pacjenci leczeni LMWH po mniejszych zabiegach chirurgicznych lub mniejszych urazach

Pacjenci leczeni fondparynuksem

aRyzyko wystąpienia HIT jest 10 razy większe w przypadku stosowania UFH niż LMWH.

LMWH, heparyna drobnocząsteczkowa; UFH, heparyna niefrakcjonowana

Źródła: Linkins, 2012 ; Cuker, 2018

Badania wstępne

Liczba płytek krwi

Podstawowa i seryjna liczba płytek krwi jest zalecana u pacjentów z ryzykiem HIT wynoszącym co najmniej 0,1% i służy do określenia klinicznego prawdopodobieństwa pretestu. ASH zaleca ocenę w kierunku HIT za pomocą seryjnej liczby płytek krwi co 2-3 dni u pacjentów z grupy średniego ryzyka i co najmniej co drugi dzień u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka, począwszy od dnia rozpoczęcia podawania heparyny, jeśli pacjent był leczony heparyną w ciągu ostatnich 30 dni, lub w 4. dniu po ekspozycji na heparynę u pacjentów, którzy nie otrzymywali heparyny w ciągu ostatnich 30 dni. Monitorowanie liczby płytek krwi należy kontynuować do 14. dnia lub do zaprzestania leczenia heparyną, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. U pacjentów, u których ryzyko wystąpienia HIT ocenia się jako małe, nie zaleca się monitorowania liczby płytek krwi.

Zmniejszenie liczby płytek krwi w HIT występuje na ogół w ciągu 1-3 dni i jest oceniane w porównaniu z największą liczbą płytek krwi uzyskaną po rozpoczęciu leczenia heparyną. Małopłytkowość w HIT ujawnia się zwykle 5-10 dni po rozpoczęciu leczenia heparyną, ale możliwe są również postacie o szybkim i opóźnionym początku. Szybki początek trombocytopenii może wystąpić u pacjentów leczonych heparyną w ciągu ostatnich 30 dni.

Testy swoiste

Zalecana strategia badań diagnostycznych w kierunku HIT
Brak wskazań do badań diagnostycznych w kierunku HIT.Specific Testing Indicated Immunologic Assay Indicated Functional Assay Indicated

W przypadku pacjentów z niskim klinicznym prawdopodobieństwem HIT na podstawie wyniku 4Ts (wynik ≤3), nie należy zlecać badań laboratoryjnych

Badanie HIT może być uzasadnione u pacjentów z wynikiem 4Ts o niskim prawdopodobieństwie, jeśli istnieje niepewność co do wyniku (np. w przypadku braku informacji) lub u pacjentów, u których wynik 4Ts może być nieprawidłowy (np. pacjenci z małopłytkowością spowodowaną niedawną chemioterapią)

W przypadku pacjentów z pośrednim lub wysokim wynikiem 4Ts (wynik ≥4), należy odstawić heparynę i rozpocząć stosowanie alternatywnego antykoagulantu; U pacjentów z dodatnim wynikiem badania immunologicznego należy kontynuować stosowanie alternatywnego antykoagulantu i zlecić wykonanie badania czynnościowego; jednak badanie czynnościowe może nie być konieczne u pacjentów z wysokim wynikiem 4Ts i silnie dodatnim wynikiem badania immunologicznego

W przypadku pacjentów z ujemnym wynikiem badania immunologicznego, nie zlecać badania czynnościowego i ponownie ocenić wybór antykoagulantu

aModel analityczny opracowany przez ASH wskazał, że u pacjentów z wysokim wynikiem 4Ts i silnie dodatnim wynikiem badania immunologicznego nie zostanie błędnie rozpoznany HIT (tj. nie będzie fałszywie dodatnich rozpoznań HIT w tej populacji), dlatego badanie czynnościowe prawdopodobnie nie jest wymagane.

Źródło: Cuker, 2018

Atesty immunologiczne

Atesty immunologiczne, takie jak ELISA, są bardzo czułe dla przeciwciał związanych z HIT i dlatego są pomocne w wykluczeniu diagnozy HIT w połączeniu z prawdopodobieństwem pretestu. Testy ELISA na obecność immunoglobuliny G (IgG) mają wysoką negatywną wartość predykcyjną. HIT jest bardzo mało prawdopodobny u pacjentów z ujemnym wynikiem badania przeciwciał. Użycie testu ELISA, który mierzy tylko klinicznie istotne przeciwciała IgG, ale nie przeciwciała IgA i IgM, może poprawić swoistość i pozytywną wartość predykcyjną testu. Wyższe wartości gęstości optycznej (OD) w teście ELISA są związane ze zwiększonym prawdopodobieństwem pozytywnych wyników testu funkcjonalnego i klinicznego HIT; jednakże wartości OD różnią się w zależności od testu. Ponieważ nie wszyscy pacjenci z dodatnim wynikiem testu ELISA będą mieli HIT, testy funkcjonalne są przydatne do dalszej oceny niektórych próbek z dodatnimi wynikami testu ELISA.

Atesty funkcjonalne

Atesty funkcjonalne dla HIT obejmują testy aktywacji płytek krwi, takie jak SRA. Badania te są zwykle stosowane jako badania drugiego rzutu po badaniach immunologicznych w celu potwierdzenia rozpoznania HIT.

Test SRA jest uważany za złoty standard w diagnostyce HIT ze względu na jego wysoką czułość i swoistość. Test mierzy serotoninę uwalnianą z płytek krwi, co koreluje ze stopniem aktywacji płytek krwi wywołanym przez kompleks przeciwciał PF4-heparyna. SRA mogą być czasami fałszywie dodatnie z powodu przeciwciał aktywujących płytki krwi niezwiązanych z HIT; wykonywanie testu w połączeniu z testem ELISA pomaga uniknąć fałszywie dodatnich wyników SRA.

Monitorowanie

Monitorowanie liczby płytek krwi

Liczba płytek krwi służy jako zastępcza miara trwającej aktywacji płytek krwi. Monitorowanie liczby płytek krwi jest przydatne w podejmowaniu decyzji klinicznych po potwierdzeniu rozpoznania HIT, zarówno w celu oceny pacjentów pod kątem powrotu liczby płytek krwi, jak i dlatego, że antagoniści witaminy K, tacy jak warfaryna, nie powinni być podawani, dopóki liczba płytek krwi nie osiągnie wartości >150 000/µL.

Atesty czynnościowe i immunologiczne

Testy HIT (zarówno testy czynnościowe, jak i immunologiczne) są stosowane do oceny pacjentów z HIT w wywiadzie, którzy mogą być ponownie narażeni na heparynę (np. pacjenci wymagający operacji kardiochirurgicznej); testy te mogą być stosowane do określenia, czy przeciwciała HIT są nadal obecne przed zastosowaniem heparyny. Jednak generalnie należy unikać ekspozycji na heparynę u pacjentów z HIT w wywiadzie, chyba że jest to uzasadnione szczególną sytuacją kliniczną, w której alternatywna antykoagulacja jest uważana za gorszą od heparyny.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.