Każdego 2 listopada, znanego jako Dzień Zmarłych lub Dzień Zaduszny, Latynosi na całym Południowym Zachodzie przekształcają miejsca grobów, biura i kąty w swoich domach w żywe pomniki dla swoich zmarłych bliskich, montując wielowarstwowe ofrendy lub ołtarze. „Ten dzień jest poświęcony zmarłym, a ołtarz jest szczególnym hołdem,” mówi Malena Gonzalez-Cid, dyrektor wykonawczy Centro Cultural Aztlan, organizacji non-profit, która od 32 lat organizuje największe obchody Día de los Muertos w San Antonio. Ołtarze są również przeznaczone do witania powracających duchów, więc zawierają zarówno spersonalizowane jak i tradycyjne elementy – w tym kilka pochodzących od Azteków – które będą prowadzić honorowego gościa w jego podróży z krainy zmarłych. Oto jak urządzić odpowiednie przyjęcie.
- Duża fotografia ukochanej osoby stanowi centralny punkt. Mniejsze, nieformalne zdjęcia mogą ozdobić niższe poziomy.
- Woda lub, bardziej typowo, poncz owocowy jest podawany, aby odświeżyć ducha po jego podróży.
- Pan de muerto, lub „chleb zmarłych”, jest słodkim przysmakiem. Znajduje się w większości panaderías, okrągły bochenek jest zwieńczony czaszką i kośćmi krzyżowymi.
- Sól, symbol oczyszczenia, jest dla zmarłych, aby doprawić jedzenie, które im ofiarowałeś.
- Ulubione bibeloty, jedzenie lub narzędzia zmarłego (jeśli był fryzjerem, na przykład, jego prosta brzytwa, szczotka do piany i nożyczki) tworzą znajomą scenerię dla jego powrotu.
- Cempasuchitl, aztecki termin na „nagietki”, rosną i więdną szybko, odzwierciedlając ulotną naturę życia. Ich aromat pomaga zwabić ducha z powrotem.
- Papel picado służy jako kolorowe i znaczące wykończenie: Czarny reprezentuje śmierć, fioletowy oznacza smutek lub żałobę, różowy jest do świętowania, biały symbolizuje nadzieję, a żółty stoi w dla słońca.
- Cztery świece na górze reprezentują kierunki kardynalne i zapewniają oświetloną ścieżkę do tego świata.
- Cukrowe czaszki, lub calaveras, dodają lekkości zarówno zmarłym jak i żywym.
- Palenie kopalu jest tradycją pochodzącą od Azteków, którzy używali kadzidła jako ofiary dla bogów. Jest ono nadal używane w katolickich mszach pogrzebowych.
.