Zaburzenia odżywiania są „chorobami zdrowia psychicznego, które mają rozpoznawalne przyczyny, wyraźne objawy i przewidywalne wyniki”. Jak zauważa Kramer, „reagują one również na leczenie”. Alliance for Eating Disorders Awareness dalej stwierdza, że „Zaburzenia odżywiania obejmują poważne zaburzenia w zachowaniach żywieniowych, takich jak skrajne i niezdrowe zmniejszenie spożycia żywności lub ciężkiego przejadania się, jak również uczucia niepokoju lub skrajne obawy o kształt ciała lub wagi.”
Jak wiele przypadków nie są zgłaszane, trudno jest oszacować, ile osób w Stanach Zjednoczonych cierpi z powodu zaburzeń odżywiania. National Association of Anorexia Nervosa and Associated Eating Disorders (ANAD) i -03-28|df= raport, że wszędzie między 7 a 10 milionów kobiet i 1 milion mężczyzn cierpi z anorexia nervosa lub bulimia; miliony więcej cierpi z binge-eating disorder. ANAD zwraca uwagę, że „problem dotyczy wszystkich grup społecznych: Mężczyźni i kobiety, młodzi i starzy, bogaci i biedni, wszystkie grupy etniczne, wszystkie poziomy społeczno-ekonomiczne.” „American College of Physicians wymienia zaburzenia odżywiania jako jeden z dziewięciu najpoważniejszych problemów dotykających nastolatków i młodych dorosłych, a anorexia nervosa… jako trzecią najczęstszą chorobę przewlekłą.”
W dodatku „osoby z zaburzeniami odżywiania mają najwyższy wskaźnik śmiertelności wśród wszystkich grup dotkniętych chorobami psychicznymi, ponieważ 20% osób cierpiących na zaburzenia odżywiania umiera przedwcześnie z powodu powikłań związanych z zaburzeniami odżywiania, w tym samobójstw i problemów z sercem.” DeBate et al. iść dalej, aby zauważyć, że, „anorexia nervosa ma najwyższy wskaźnik śmiertelności wśród wszystkich chorób psychicznych”.
Cztery główne rodzaje zaburzeń odżywianiaEdit
- Anoreksja jest „samo- narzucone głodu i występuje, gdy ktoś unika jedzenia do punktu, że on lub ona jest 15 procent lub więcej poniżej zdrowej masy ciała”.
- Bulimia jest „zaburzenie, w którym ktoś binges a następnie oczyszcza”. Jak zauważają Cassell i Gleaves, „najbardziej frustrującą częścią zaburzenia może być to, że on lub ona je nawet wtedy, gdy nie jest głodny”. Oczyszczanie jest „sposób przeciwdziałania przejadania się”, i może obejmować „wymioty, nadmierne ćwiczenia, post, i / lub biorąc środki przeczyszczające”.
- Binge-eating disorder obejmuje regularne binge eating, ale nie oczyszczanie. Wiele osób z tym zaburzeniem „cykl między diety i binging”, i „mogą lub nie mogą mieć nadwagę”.
- Zaburzenia odżywiania nieokreślone inaczej występują, gdy „ludzie…mają odmiany zaburzeń odżywiania, ale nie mogą spełnić pełnych kryteriów diagnostycznych dla anoreksji i/lub bulimii”. Znaki ostrzegawcze mogą obejmować „dla kobiet, wszystkie kryteria dla Anorexia Nervosa są spełnione, z wyjątkiem tego, że osoba ma regularne miesiączki” i „powtarzające się żucie i wypluwanie, ale nie połykanie, dużych ilości jedzenia”.
KonsekwencjeEdit
Jak mówi Kramer, „Wszystkie te zaburzenia odżywiania są poważne problemy ze zdrowiem psychicznym, które nie powinny być ignorowane. Mogą one i czasami powodują śmierć.” Academy for Eating Disorders (AED) stwierdza, że „Zaburzenia odżywiania mogą mieć głęboko negatywny wpływ na jakość życia jednostki. Obraz siebie, relacje interpersonalne, status finansowy i wydajność pracy są często negatywnie wpływa.” Dalej mówią, że „Półgłodówka w anoreksji nervosa może wpływać na większość układów narządowych”, a anoreksja powoduje „niedokrwistość, dysfunkcję nerek, problemy sercowo-naczyniowe, zmiany w strukturze mózgu i osteoporozę.”
Akademia Zaburzeń Odżywiania dalej zauważa, że, „Samoindukowane wymioty widziane zarówno w anoreksji nervosa i bulimia nervosa może prowadzić do obrzęku ślinianek, elektrolitów i zaburzeń mineralnych, i erozji szkliwa zębów.” Ponadto, „rzadsze powikłania” obejmują „rozerwanie przełyku, pęknięcie żołądka i zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca.”
Możliwe przyczynyEdit
Według Cassell i Gleaves, „czynniki biologiczne, psychologiczne, społeczne” wszystkie odgrywają rolę w rozwoju zaburzeń odżywiania. We wstępie zauważają, że „oprócz psychopatologii związanej z jedzeniem i obrazem ciała w zaburzeniach odżywiania… wiele dodatkowych problemów, w tym depresja, lęk, zachowania obsesyjno-kompulsywne, zespół stresu pourazowego i nadużywanie substancji” mogą odgrywać rolę w rozwoju zaburzeń odżywiania. „Problemy interpersonalne i rodzinne, jak również zaburzenia osobowości są również powszechne. Mayo Clinic zauważa również, że osoby z zaburzeniami odżywiania mogą mieć „niską samoocenę, perfekcjonizm, impulsywne zachowanie, trudności w zarządzaniu gniewem.”
SocietyEdit
Cassell i Gleaves wskazują również, że, „Społeczeństwo jest obecnie pochłonięty cienkość, diety, piękno i zdrowie, a wielki przemysł powstał, aby skorzystać z lęku przed grubością, która rozprzestrzeniła się w krajach rozwiniętych i zaczyna rozprzestrzeniać się w innych”.
FamilyEdit
W dodatku, Taylor et al. przeprowadzili retrospektywne badanie „455 kobiet z college’u z wysokimi obawami o wagę i kształt, które uczestniczyły w internetowym programie zapobiegania zaburzeniom odżywiania”. Oceniali oni „postrzegane negatywne komentarze rodziny na temat wagi, kształtu i jedzenia; dostosowanie społeczne; wsparcie społeczne; poczucie własnej wartości; oraz wykorzystywanie i zaniedbywanie w dzieciństwie”.
Okazało się, że „Ponad 80% badanych zgłaszało negatywne komentarze rodziców lub rodzeństwa na temat ich wagi, kształtu lub jedzenia”. Ponadto, „Na podskalach nadużycia emocjonalnego i zaniedbania, większość uczestników uzyskała wynik powyżej mediany, a prawie jedna trzecia uzyskała wynik powyżej 90 percentyla”. Ich badanie „dostarcza dodatkowych dowodów, że krytyka rodziny powoduje długotrwałe, negatywne skutki”.
BiologyEdit
Gupta i Abedin piszą, że, „Dr Walter Kaye, członek zarządu National Eating Disorders Association … ostrzega, że zaburzenia odżywiania są znacznie bardziej skomplikowane niż naukowcy po raz pierwszy myśli … zaburzenia nie mogą być obwiniane wyłącznie na czynniki środowiskowe. Badania skanowania mózgu pokazują, że obwody nerwowe, które normalnie reaguje na przyjemne, satysfakcjonujące aspekty jedzenia nie wydają się działać w anorektyków”.
PreventionEdit
Jak stwierdzono w powyższej sekcji, rodzice i ich komentarze odgrywają ważną rolę w tym, jak ich dzieci widzą siebie. Gupta i Abedin przestrzegają rodziców, aby: „Bądźcie świadomi, jakie sygnały możecie dawać swoim dzieciom, kiedy mówicie o własnym pragnieniu schudnięcia. Zwróćcie uwagę na stereotypowy obraz ciała, jaki wasze dzieci oglądają w telewizji. I być może najważniejsze, porozmawiaj z nimi o tym.”
The Mayo Clinic sugeruje również, że rodzice powinni „skorzystać z pomocy lekarza dziecka… zachęcać do zdrowych nawyków żywieniowych… zwracać uwagę na korzystanie z komputera… kultywować i wzmacniać zdrowy obraz ciała… i skontaktować się, jeśli podejrzewasz problemy.”
DiagnosisEdit
Sim, et al. zauważają, że podczas gdy „lekarze podstawowej opieki zdrowotnej mogą mieć wyjątkowe trudności w wykrywaniu zaburzeń odżywiania we wczesnych stadiach, zanim pojawią się oczywiste problemy fizyczne, a objawy psychologiczne są subtelne… lekarz jest integralnym członkiem zespołu leczącego i odgrywa wyjątkową rolę w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń odżywiania.”
W początkowej fazie diagnozowania zaburzeń odżywiania można użyć SCOFF jako miary przesiewowej. Składa się on z pięciu pytań, a jego wypełnienie zajmuje mniej niż dwie minuty. Pytania oceniają „podstawową psychopatologię AN i BN we wczesnych stadiach zaburzeń”, a „SCOFF charakteryzuje się wysoką czułością i specyficznością dla AN i BN”. Zawiera następujące pytania:
- Czy robi Ci się niedobrze, ponieważ czujesz się niekomfortowo pełna?
- Czy martwisz się, że straciłaś kontrolę nad tym, ile jesz?
- Czy uważasz się za grubą, kiedy inni mówią, że jesteś zbyt szczupła?
- Czy ostatnio straciłaś więcej niż czternaście funtów w ciągu 3 miesięcy?
- Czy powiedziałabyś, że jedzenie dominuje w twoim życiu?
Choć „2 lub więcej twierdzących odpowiedzi uzasadnia dalsze badania w kierunku zaburzeń odżywiania, rozsądnie jest zebrać więcej informacji na temat objawów zaburzeń odżywiania, jeśli którakolwiek z tych pozycji jest potwierdzona, szczególnie dlatego, że znaczna utrata wagi lub samoistne wymioty powinny być wystarczające, aby skłonić do dalszych badań.”
AnorexiaEdit
Sim, et al. piszą, że, „Practice guidelines for the treatment of AN recommend a multidisciplinary approach involving medical management, nutritional intervention, and psychotherapy.”
BulimiaEdit
Sim, et al. zauważają również, że „Najbardziej skuteczne metody leczenia pacjentów z BN obejmują specyficzny rodzaj psychoterapii, terapię poznawczo-behawioralną (CBT), która koncentruje się na modyfikacji określonych zachowań i sposobów myślenia, które podtrzymują zachowania związane z objadaniem się i oczyszczaniem.”
Dalsze leczenieEdit
Dodatkowe leczenie może obejmować leczenie szpitalne, częściową hospitalizację i terapię lekową. Pomocne mogą być również różne rodzaje terapii (w tym terapia poznawczo-behawioralna, psychoterapia interpersonalna i terapia rodzinna). Zalecane mogą być spotkania z dietetykiem.
.