Słowniczek terminologii komunikacji apteka-pacjent
Jest to krótki słowniczek terminologii i pojęć używanych na tej stronie internetowej.
Pomocnicze etykiety ostrzegawcze
Naklejki na butelkach z tabletkami, które zawierają dodatkowe instrukcje, takie jak „Przyjmować z jedzeniem” lub „Nie żuć ani nie rozgniatać, połykać w całości.”
Ostrzeżenie w ramce
Stosunkowo rzadkie ostrzeżenie wydawane przez FDA w celu powiadomienia lekarzy i pacjentów o potencjalnym poważnym zagrożeniu bezpieczeństwa lub ryzyku stwarzanym przez lek. Ostrzeżenie w ramce, kiedy jest wydawane, musi być umieszczone w widocznym miejscu na pudełku lub opakowaniu leku.
Inne nazwy: Określane również jako „Black Box Warning.”
Listki informacyjne dla konsumentów o lekach (CMI)
Prawo federalne (P.L. 104-180) w USA wymaga, aby nowe recepty były wydawane z pisemnym CMI. Prawo wymaga ponadto, aby treść i format CMI były przydatne dla pacjentów, zgodnie z kryteriami opracowanymi przez Keystone Committee.
Treść i format każdej pisemnej ulotki informacyjnej dla konsumenta o lekach, tj. ulotki CMI, która jest wydawana przez farmaceutę wraz z receptą, jest zazwyczaj opracowywana przez firmy prywatne. Dostarczana dobrowolnie przez apteki, aby spełnić cele ustanowione przez Kongres, jest zwykle zszywana na zewnątrz lub umieszczana w torbie aptecznej z receptą pacjenta.
Ponieważ te ulotki są oparte na etykietach zatwierdzonych przez FDA, ich specyficzna treść i format nie podlegają zatwierdzeniu przez FDA. FDA ma jednak prawo do oceny tych dostarczanych przez farmaceutów CMI pod kątem przydatności. Jeśli sektor prywatny nie spełni celów Komitetu Keystone do 2006 roku, FDA ma prawo do regulowania treści i formatu wszystkich przyszłych pisemnych informacji wydawanych pacjentom z lekami na receptę.
Inne nazwy: Jednostronicowa ulotka firmy Lexi-Comp Inc. jest sprzedawana jako Patient Advisory Leaflet (PAL).
Drug Label
Drug Label jest zatwierdzonym przez FDA dokumentem napisanym przez producenta leku. Etykieta leku stanowi oficjalny opis produktu leczniczego. Ma kilka obowiązkowych sekcji, w tym oświadczenie o przeznaczeniu leku, jego farmakologii klinicznej (jak lek działa w organizmie), przeciwwskazania (kto nie powinien przyjmować leku), wszelkie znane działania niepożądane i informacje dotyczące bezpieczeństwa dla pacjentów. Etykieta leku zawiera również szczegółowe instrukcje dotyczące stosowania leku przez kobiety w ciąży, dzieci, inne specjalne grupy ryzyka oraz informacje dotyczące bezpieczeństwa pacjenta.
Termin używany przez Europejską Agencję Leków (EMEA) – odpowiednik FDA w Unii Europejskiej – nazywany jest ulotką informacyjną dla pacjenta (ang. Patient Information Leaflet, PIL).
Mimo że etykiety często znajdują się wewnątrz opakowań leków, Drug Labels NIE muszą być przekazywane pacjentom.Drug Labels mogą mieć do kilkudziesięciu stron długości i używają technicznego, naukowego języka i pojęć.Są one napisane głównie dla lekarzy i farmaceutów i nie oczekuje się, że będą zrozumiałe dla przeciętnego konsumenta.
Inne nazwy: „Etykieta produktu leczniczego”, „Etykieta profesjonalna” lub „Ulotka dołączona do opakowania” (ta ostatnia nie powinna być mylona z „Ulotką dla pacjenta” lub PPI).
Limited English Proficiency (LEP)
Odnosi się do osób, które nie są w stanie skutecznie komunikować się w języku angielskim, ponieważ ich językiem podstawowym nie jest angielski i nie rozwinęły biegłości w języku angielskim.Większość przepisów dotyczących dostępu do języka w aptekach określa próg biegłości, który jest odpowiedni do komunikowania się na temat bezpiecznego i skutecznego podawania leków na receptę.
Ogólnie, osoby, które identyfikują się jako niezdolne do mówienia po angielsku „bardzo dobrze” są uważane przez agencje federalne za LEP.
Przewodnik po lekach (MedGuides)
Przewodniki po lekach są papierowymi ulotkami, które są dołączone do niektórych, ale nie wszystkich, leków na receptę.Przewodniki muszą być podawane pacjentom z każdą nową i uzupełnioną receptą.
Przewodniki są pisane przez firmy farmaceutyczne dla konsumentów, ale są one zlecane przez FDA, a język MedGuides jest zatwierdzony przez FDA. MedGuides są zazwyczaj wydawane w okolicznościach, w których lek jest uważany za mający znaczące problemy z bezpieczeństwem, które stawia pacjenta lub zdrowia publicznego na ryzyko.
MedGuides przede wszystkim podkreślają ryzyko w przeciwieństwie do korzyści. Obecnie istnieje nieco ponad 200 leków wymagających MedGuides. Aktualna lista objętych nią leków i ich przewodników MedGuides jest dostępna na portalu FDA’s Drug Safety.
Patient Information Leaflet (PIL)
Termin używany przez Europejską Agencję Leków (EMEA) dla etykiety leku.
Wkładka do opakowania (PI)
Patrz etykieta leku.
Arkusze informacyjne dla pacjenta (PIS)
Obecnie PIS istnieją wyłącznie na stronie internetowej FDA i, w przeciwieństwie do ulotek CMI sektora prywatnego, PIS nie są rozpowszechniane w aptekach. Pracownicy służby zdrowia są zachęcani przez FDA do pobierania i przekazywania PIS konsumentom.
Instrukcje dla pacjenta (PPI)
PPI są wydawane tylko dla doustnych środków antykoncepcyjnych (pigułek antykoncepcyjnych) i leków zawierających estrogen, a także niektórych innych leków na receptę, zgodnie z decyzją FDA lub firmy farmaceutycznej. PPI’s są zazwyczaj zawarte na opakowaniu jednostkowym. Tekst IPP jest napisany przez producentów leków i zatwierdzony przez FDA.
℞ (Rx, Prescription, Script)
„Rx” jest skrótem od łacińskiego „recipe”, imperatywnej formy „recipere”, co oznacza „take thus”. Recepta jest dyrektywą lekarza dla farmaceuty zawierającą instrukcje dotyczące przygotowania i podawania leku lub innej terapii. Zazwyczaj składa się z czterech części:
- Sekcja nadpisu (powyżej znaku ℞, stąd nazwa) zawiera datę wystawienia recepty oraz imię i nazwisko pacjenta oraz jego adres;
- Sekcja napisu określa składniki i ilości leku;
- Sekcja subskrypcji zawiera wskazówki dla farmaceuty dotyczące wydawania leku, w tym ewentualnie instrukcje dotyczące sporządzania mieszanek lub ilości.
- Sekcja SIG zawiera wskazówki dla pacjenta dotyczące sposobu i czasu przyjmowania przepisanego leku (patrz SIG, poniżej).
SIG
SIG jest standardową częścią pisemnej recepty, która określa wskazówki dotyczące stosowania leku. Zazwyczaj jest on wydrukowany na etykiecie samego pojemnika z tabletkami, wraz z nazwą leku, nazwiskami pacjenta i osoby przepisującej lek, pozostałymi wkładami itd.
SIG dostarcza instrukcji lekarza lub farmaceuty dla pacjenta na temat tego, jak, ile, kiedy i jak długo lek ma być przyjmowany.Zazwyczaj określają one częstotliwość, drogę podawania i wszelkie specjalne instrukcje ważne przy podawaniu leku. Przykłady SIG to: „Przyjmować jedną tabletkę doustnie co cztery do sześciu godzin” lub „Przyjmować 2 tabletki doustnie raz dziennie w pierwszym dniu, a następnie 1 tabletkę raz dziennie w dniach od drugiego do piątego.”
SIG-ów nie należy mylić z kodami SIG .
Kody SIG
Kody SIG są wspólnymi łacińskimi skrótami używanymi przez lekarzy i apteki podczas przekazywania sobie nawzajem informacji o receptach. Typowe przykłady kodów Sig to QD, z łaciny „quaque die” lub „raz dziennie”, TID (łac. „ter in die” lub „trzy razy dziennie”), i PO (łac. „per os” lub „doustnie”). Kody SIG wywodzą się z łacińskiej terminologii medycznej – w rzeczywistości, sam termin „SIG” jest skrótem łacińskiego słowa „signa”, które oznacza „etykietę”.
Kody SIG, w przeciwieństwie do samych SIG-ów, nie są przeznaczone do zrozumienia przez pacjentów. Typowy SIG napisany przez lekarza dla farmaceuty może brzmieć „1-2TQ6-8P”.Jest on następnie tłumaczony przez technika farmacji na (prawdopodobnie) bardziej czytelny angielski w procesie wprowadzania nowej recepty do systemu wydawania leków w aptece lub PMS. W tym przypadku tłumaczenie 1-2TQ6-8P brzmiałoby jak SIG „TAKE 1 OR 2 TABLETS EVERY 6 TO 8 HOURS AS NEED”.
How to Learn More about RxTran Pharmacy Language Services
Aby uzyskać więcej informacji na temat naszych usług językowych dla aptek, zadzwoń pod numer 617-621-0945 lub wyślij e-mail na adres [email protected], aby dowiedzieć się, w jaki sposób RxTran może pomóc Ci w zapewnieniu bardziej kompleksowego zestawu usług dla klientów Twojej apteki.