Free Press

Tylko jeden kawałek czekolady, myślisz, po długim dniu w pracy. Masz dobre intencje, ale zanim się zorientujesz, opakowania leżą wszędzie dookoła, a ty zostajesz z bólem brzucha — i prawdopodobnie falą poczucia winy lub wstydu.

Żywność — szczególnie smaczna żywność — ma sposób robić ludziom chwilowo rzucać ich zdrowe uchwały dla natychmiastowej gratyfikacji zadowolonych kubków smakowych. Podczas gdy okazjonalny czekoladowy odpust nie stanowi problemu, jeśli często okazuje się, że nie jesteś w stanie przestać jeść pewnych pokarmów, nawet gdy jesteś pełny, może to wskazywać na problem.

Zależność od jedzenia, podczas gdy nie jest zdefiniowana w Diagnostic and Statistical Manual (DSM) of Mental Disorders jako stan psychiatryczny, przypomina uzależnienie od narkotyków i alkoholu na wiele sposobów, a wielu specjalistów od zdrowia psychicznego zgadza się, że uzależnienie od jedzenia jest prawdziwym stanem.

Jak inne uzależnienia, uzależnienie od jedzenia może zakłócać relacje i obowiązki, jak również wpływać na twoje zdrowie — dowiedz się, jakie rodzaje żywności są uzależniające, jak rozwija się uzależnienie od jedzenia i jak uzyskać pomoc, jeśli zmagasz się z uzależnieniem od jedzenia.

Czy uzależnienie od jedzenia jest prawdziwe?

Czy uzależnienie od jedzenia naprawdę istnieje, czy nie, jest kontrowersyjne wśród pracowników służby zdrowia, Ashley Hopkins, RD, LDN, dyrektor sukcesu programu wellness w Wellable mówi CNET. Chociaż jest to wysoce dyskutowane, mówi, koncepcja uzależnienia od jedzenia została zbadana w systematycznym przeglądzie badań w 2018 roku, aby ustalić, czy niektóre cechy uzależnienia — takie jak preoccupation i upośledzona kontrola — mogą być związane z jedzeniem.

Ustalenia te rzeczywiście poparły ideę, że uzależnienie od jedzenia jest możliwe. Dodatkowo, niektórzy naukowcy twierdzą, że ignorowanie potencjalnego uzależnienia od żywności może prowadzić do problemów ze zdrowiem publicznym, tak jak w przypadku innych uzależnień.

Susan Masterson, psycholog zdrowia, mówi CNET, że wiele z debaty na temat uzależnienia od żywności powstaje, ponieważ żywność nie pakuje chemiczny „cios”, że alkohol i narkotyki zrobić, ale efekt może nadal być emocjonalnie potężny.

„W przeciwieństwie do tego, co większość ludzi myśli, to nie jest rzeczywista substancja ludzie stają się uzależnieni, to jest chemiczna reakcja emocjonalna w nas, że zaczepia nas, „Masterson mówi. „Tymczasowa przyjemność i ulga emocjonalna wynika z uwolnienia neuroprzekaźników w połączeniu z innymi czynnikami poznawczymi, takimi jak nasze oczekiwania co do tego, że nasze doświadczenie zostanie spełnione.”

Jakie rodzaje żywności są uzależniające?

Typowo, wysokotłuszczowa, wysokocukrowa i wysokokaloryczna żywność jest najbardziej uzależniająca, mówi Hopkins.

„Wysoko przetworzona żywność z dodanymi tłuszczami i cukrami ma tendencję do posiadania największego potencjału uzależniającego,” mówi. „Uważa się, że mózg rozwija silniejszą preferencję dla żywności o dużej gęstości kalorycznej, a paczkowane przekąski pasują do tego rachunku”.

Jedną ważną rzeczą do wywołania jest to, że tego rodzaju przekąski mają również tendencję do zawierania większych ilości rafinowanych ziaren i niższych poziomów sycącego błonnika, mówi Hopkins, co powoduje, że jedzenie porusza się szybciej przez układ trawienny.

„Połącz to ze skrobią, cukrem, solą i tłuszczem i masz siebie żywności, która może być uzależniająca, a także prawdopodobnie zostawić uczucie głodu nie długo po jedzeniu go,” wyjaśnia. Jest to jeden z powodów, dlaczego nawet ludzie bez uzależnienia od żywności może znaleźć to trudne do jedzenia niektórych pokarmów z umiarem, a powód, dlaczego te pokarmy nie są zazwyczaj świeże owoce i warzywa.

Badania wykazały, że jedzenie przetworzonej żywności, zwłaszcza tych o wysokiej zawartości tłuszczu i wysoki indeks glikemiczny (miara, jak żywność wpływa na poziom cukru we krwi), wyniki w najbardziej uzależniających zachowań. Istnieją ograniczone dowody na to, czy fast foody są uzależniające, czy nie, chociaż większość posiłków typu fast food spełnia kryteria tego, co ogólnie uważa się za uzależniające: żywność o wysokiej zawartości tłuszczu, cukru i kalorii jest potencjalnie uzależniająca.

Jak dochodzi do uzależnienia od jedzenia?

Uzależnienie od jedzenia rozwija się tak samo jak uzależnienie od narkotyków i alkoholu, poprzez wpływ na sposób działania mózgu. Badania pokazują, że pewne rodzaje żywności mogą wpływać na neurologiczne wzorce w mózgu, a niektóre wzorce pokrywają się u osób z otyłością i uzależnieniem od narkotyków.

Chociaż nikt nie może powiedzieć na pewno, czy istnieje jakikolwiek problem psychologiczny leżący u podstaw uzależnienia, Masterson zauważa, że ogólna teoria jest taka, że „ludzie, którzy mają tendencję do uzależniania się od substancji, mają niedobór w mechanizmie nagrody w mózgu.”

Zjadanie smacznych pokarmów może wypełnić tę lukę, co sprawia, że jedzenie jest tak satysfakcjonujące. Jeśli chodzi o przyczyny niedoboru mechanizmu nagrody, Masterson twierdzi, że winowajcą może być dowolna liczba czynników w historii, genetycznych lub biologicznych.

Skutki uzależnienia od jedzenia

Masterson ujmuje to przejmująco: „Cóż, w przeważającej części, ktoś z uzależnieniem od jedzenia nie jest dokładnie zamiar być uzależniony od brokułów”.

Ludzie zazwyczaj uzależniają się od czegoś odżywczo niedoborowego, o wysokiej zawartości tłuszczu lub cukru i wysokiej zawartości kalorii, mówi. Dwa efekty tego są przyrost masy ciała i ciągłej walki z zarządzania wagą, która może dodać dodatkowe walki na górze problemów, które doprowadziły do uzależnienia w pierwszej kolejności. Cykl uzależnienia może również zaostrzyć podstawowe trudności emocjonalne, mówi Masterson.

Hopkins mówi, że uzależnienie od jedzenia może mieć wpływ na twoje relacje i obowiązki, zbyt. Osoby uzależnione od jedzenia mogą unikać spotkań towarzyskich, jeść samotnie lub w tajemnicy i być zaabsorbowane jedzeniem. Zaabsorbowanie jedzeniem może oznaczać spędzanie nadmiernej ilości czasu na planowaniu posiłków i przekąsek, kupowaniu jedzenia i samym jedzeniu, co może stać się problemem, jeśli te czynności kolidują z pracą, szkołą lub czasem spędzanym z rodziną.

Jak w przypadku innych uzależnień, istnieje spektrum ciężkości w zależności od tego, jak wiele objawów jest obecnych — na przykład tolerancja w kategoriach uzależnienia od jedzenia może dotyczyć konsumpcji słonych, słodkich lub tłustych pokarmów, dr Stacy Cohen, podwójnie certyfikowany psychiatra uzależnień i psychiatra ogólny oraz założycielka The Moment, mówi CNET.

„Ludzie mogą mieć wiele nieudanych wysiłków, aby zmniejszyć spożycie tych pokarmów bezskutecznie,” Cohen mówi, „i ludzie będą jeść te pokarmy, dopóki nie zachorują i pójdą do wielkich długości, aby je uzyskać, mimo że nie są one natychmiast dostępne, jak późno w nocy biegnie do sklepu lub zamawiania dostawy wiele razy.”

To tylko kilka z przykładów, które pokrywają się z obu substancji i uzależnień behawioralnych, ona mówi, zauważając, że więcej kryteriów obecnych z DSM, tym bardziej poważne uzależnienie.

Uzależnienie od jedzenia i zaburzenia odżywiania

Uzależnienie od jedzenia może być związane z zaburzeniami odżywiania w niektórych przypadkach, Cohen mówi.

Tak może być, ponieważ większość zaburzeń związanych z jedzeniem są zakorzenione w cyklu binge-restrict: Ograniczenia, takie jak nadmierny post, nieodpowiednie spożycie kalorii lub usunięcie całych grup żywności, wysyła ciało, aby uwierzyć, że jest w głodzie, a kończy się w epizodach przejadania się lub bingeing.

Ludzie robią sobie żarty z zaburzeń odżywiania i objadania się, jak w powyższym poście na Instagramie, ale może to stać się poważnym problemem, jeśli cykl się utrzymuje.

Cohen podkreśla, że jest to całkowicie naturalne, aby korzystać z żywności jako komfort w czasach stresu i uspokoić się z umiarem. Problemem staje się, „kiedy objadanie się nie jest związane z emocjonalnym momentem, ale raczej jest częstym zjawiskiem, powtarzającym się raz za razem.”

Kluczowy znak problemu, który może wskazywać na zaburzenia odżywiania: myśli o poczuciu winy i wstydu, które towarzyszą przejadaniu się, zwłaszcza po fakcie.

Specjalista od zaburzeń odżywiania może powiedzieć, że nie można być uzależnionym od jedzenia, Cohen mówi, wyjaśniając, że „można dać się nabrać na myślenie, że jesteś uzależniony od jedzenia, ale to zazwyczaj pochodzi z miejsca ograniczenia i pragnienie ciała, aby być zasilane.”

Osoba, która myśli, że są uzależnieni od żywności może być chronicznie under-fueling siebie (nie jedząc wystarczająco dużo) lub utknął w cyklu binge-restrict gdzie przejadają się, a następnie starają się zrekompensować przez czczo, diety lub kompulsywnie ćwiczeń. W końcu, mówi Cohen, biologiczny system organizmu przejmuje kontrolę i wywołuje objadanie się, co staje się cyklem.

Jak leczy się uzależnienie od jedzenia

Nie ma jednej standardowej lub szeroko rozpowszechnionej metody leczenia uzależnienia od jedzenia, jak dotąd, mówi Masterson, a „znalezienie centrum leczenia poświęconego temu typowi będzie trudne”.

W przeważającej części, mówi ona, że specjalista zdrowia psychicznego może pomóc Ci zająć się uzależnieniem od jedzenia poprzez identyfikację wszelkich podstawowych myśli, przekonań i wzorców zachowań, które napędzają uzależnienie, a następnie znalezienie sposobów na zastąpienie tych myśli i wzorców.

Cohen mówi, że istnieją dwa „radykalnie różne” podejścia do leczenia uzależnienia od jedzenia. Specjaliści od zaburzeń odżywiania robią to w jeden sposób, a specjaliści od uzależnień robią to w inny sposób.

„Eksperci od zaburzeń odżywiania powiedzą, że usunięcie pokarmów wywoła jedynie większe biologiczne, podświadome pragnienie, aby w końcu zjeść te pokarmy i zazwyczaj przejadać się do obfitości” – mówi. „Poczucie winy, które następnie otacza epizody jedzenia („Zjadłem zbyt wiele ciasteczek”) następnie wyzwala cykl ograniczeń („Nigdy nie kupuję tych ciasteczek ponownie”) i wzór trwa”.

W tym sensie, aby uzdrowić swoją relację z jedzeniem, jedzenie pokarmów wyzwalających (i jedzenie wystarczająco dużo w ogóle) może odwrócić pomysł, że jesteś uzależniony od jedzenia, mówi Cohen.

Po przeciwnej stronie, eksperci uzależnienia mogą tworzyć ścisłe zasady wokół żywności i używać 12-step program podobny do Anonimowych Alkoholików – w tym przypadku, to Overeaters Anonymous (OA). W programie OA, abstynencja od pokarmów spustowych jest kluczowa, mówi Cohen.

Jest to powszechne dla dietetyków, jak w powyższym poście na Instagramie, aby powiedzieć, że uzależnienie od jedzenia występuje jako efekt ograniczenia jedzenia — jest to ważny tok myślenia, ale niektórzy ludzie potrzebują innego podejścia, mówi Cohen.

Jak rozpoznać, czy zmagasz się z uzależnieniem od jedzenia

Uzależnienie od jedzenia będzie przebiegać inaczej u każdego, ale istnieją pewne wspólne objawy, na które należy zwrócić uwagę.

Objawy behawioralne uzależnienia od jedzenia, według Cohena, Hopkinsa i Mastersona, a także przeglądu systematycznego z 2018 r. dotyczącego uzależnienia od jedzenia, mogą obejmować:

• Intensywne i uporczywe zachcianki żywieniowe
• Jedzenie poza punktem pełności, a nawet poza punktem dyskomfortu fizycznego
• Jedzenie w izolacji lub w tajemnicy, zwłaszcza z powodu poczucia wstydu
• Znalezienie bardzo trudno powiedzieć „nie” tłustym, cukrowym, przetworzonej żywności
• Uczucie winy po przejedzeniu się
• Staranie się unikania pewnych pokarmów, ponieważ powodują one przejadanie się
• Nadmierne używanie jedzenia jako mechanizmu radzenia sobie z problemami
• Wchodzenie w cykl objadania się i ograniczania
• Pobieranie jedzenia późno w nocy
• Wydawanie nadmiernej ilości pieniędzy na jedzenie, specjalnie na jedzenie
• Unikanie interakcji społecznych w celu uniknięcia wyzwalających pokarmów lub jedzenie w odosobnieniu
• Tworzenie zasad żywieniowych dla siebie i łamanie ich w kółko

Uzależnienie od jedzenia przynosi również objawy emocjonalne, takie jak niska samoocena i poczucie beznadziejności, a także objawy fizyczne, takie jak zmęczenie i problemy trawienne.

Jeśli chodzi o to, kiedy szukać pomocy, Masterson mówi, aby spojrzeć na to, jak jedzenie wpływa na twoje życie. „Jeśli coś, co robisz, powoduje upośledzenie w jakimś aspekcie twojego życia, takim jak zdrowie, relacje lub praca, warto się tym zająć”, mówi. „Jeśli podejrzewasz, że jest to problem, to prawdopodobnie tak jest. Często nie uznajemy jakiegoś wzorca za problematyczny, dopóki nie stanie się on dość utrwalony i trudny do zignorowania.”