.
WARK (wzrokowo, słuchowo-słuchowy, czytająco-piszący i kinestetyczny) styl uczenia się wchodzi w zakres Neuro-Lingwistycznego Programowania (NLP). NLP „obejmuje trzy najbardziej wpływowe komponenty zaangażowane w produkcję ludzkiego doświadczenia: neurologię, język i programowanie” (Dilts, 2016, para. 1). NLP bada interakcje pomiędzy tym, jak neurologia (umysł) i lingwistyka (język) w jednostce wpływają na zachowanie (programowanie).
Uczący się wizualnie uczą się poprzez widzenie. Mają wysoką zdolność do zapamiętywania wzrokowego. Wolą uczyć się używając wizualnych reprezentacji, takich jak wykresy, plakaty, mapy, wyświetlacze. Często używają ruchów rąk podczas mówienia i mają tendencję do patrzenia w górę podczas myślenia (Pritchard, 2009). Fleming, twórca teorii uczenia się VARK, dodał potrzebę uznania, że osoby uczące się wizualnie preferują grafikę. Słowo pisane nie byłoby tak wartościowe, zwłaszcza gdy jest używane jako wizualny dodatek w klasie, w której są tylko słowa na nośnikach. „To musi być coś więcej niż zwykłe słowa w ramkach, które byłyby pomocne dla tych, którzy mają preferencje Read/write” (Fleming, 2017).
Aural/auditory learners learn by listening. Faworyzują dźwięk i mają wysoką zdolność do zapamiętywania słuchowego. Preferują powtórzenia, podsumowania i czerpią korzyści z dyskusji, wykładów, opowiadań, podcastów. Mają tendencję do pochylania głowy i używania ruchów gałek ocznych, kiedy koncentrują się lub przypominają sobie informacje (Pritchard, 2009). W ramach tego stylu uczenia się, Fleming dodał czat i e-mail, ponieważ posiadają one więcej „skrótów, terminów potocznych, slangu i nieformalnego języka” (2017).
Uczący się czytający/zapisujący polegają w dużej mierze na słowie pisanym. Ta preferencja stylu uczenia się jest najbardziej wykorzystywana przez tradycyjnych edukatorów. Uczący się typu read/write preferuje tekst zarówno jako sposób gromadzenia informacji, jak i dzielenia się nimi. „Ludzie, którzy preferują tę modalność są często uzależnieni od PowerPointa, Internetu, list, pamiętników, słowników, tezaurusów, cytatów i słów” (Fleming, 2017).
Uczący się kinestetyczni polegają na robieniu, aby się uczyć. W dużym stopniu polegają na interakcjach w środowisku uczenia się, a zwłaszcza ze swoim ciałem. Z łatwością przypomną sobie wydarzenia lub informacje związane z doświadczeniem lub odczuciami związanymi z fizycznym wydarzeniem. Najlepiej uczą się poprzez wycieczki terenowe, aktywność fizyczną, manipulowanie przedmiotami i dotyk. Uczący się kinestetycznie mają tendencję do dużych trudności z usiedzeniem w miejscu i potrzebują częstych przerw podczas nauki.
W ramach teorii VARK istnieją również uczący się multimodalnie, co jest często pomijane! Są to uczniowie, którzy nie wykazują określonych preferencji lub statystycznego wyniku, który jest wyższy od innych. Osoby te posiadają zdolność do korzystania z dwóch lub więcej metod uczenia się. Mogą używać jednego sposobu uczenia się w jednej sytuacji i innego w innej sytuacji.
Jak uczniowie określają swój styl uczenia się? Fleming opracował kwestionariusz, który pomaga w procesie identyfikacji. Kwestionariusz ten jest dołączony do tej lekcji jako zasób.
Zbadajmy teraz, jak można wykorzystać te informacje.
Z nowym zrozumieniem Stylu Uczenia się VARK, odpowiedz na poniższe pytania, aby lepiej zrozumieć swój sposób uczenia się:
- Jaki jest Twój dominujący styl uczenia się?
- Jakie masz dowody/doświadczenia, które pomagają zweryfikować tę identyfikację?
- Jakie sugestie są podane, aby pomóc w twoim stylu uczenia się?
- Jakie są różnice w tym, jak się obecnie uczysz i jak możesz być bardziej efektywny używając swojego stylu uczenia się?
.