Włókniste składniki macierzy pozakomórkowej są sklasyfikowane light-microscopically w trzy typy włókien: kolagenowe, siateczkowe i elastyczne. W niniejszej pracy dokonano przeglądu ultrastruktury tych składników włóknistych w oparciu o nasze wcześniejsze badania z wykorzystaniem mikroskopii świetlnej, elektronowej i sił atomowych. Włókna kolagenowe mają kształt sznurka lub taśmy o szerokości 1-20 mikrometrów i przebiegają w tkankach w sposób falisty. Włókna te składają się z blisko upakowanych cienkich fibryli kolagenowych (30-100 nm grubości w zwykłych tkankach ssaków) i wykazują rozszczepianie i łączenie w zmieniającą się liczbę fibryli, tworząc trójwymiarową sieć jako całość. Pojedyncze włókna kolagenowe (tj. fibryle jednostkowe) we włóknach kolagenowych mają charakterystyczny wzór D-banding, którego długość waha się od 64 do 67 nm, w zależności od tkanek i narządów. Uważa się, że podczas fibrogenezy włókna kolagenowe powstają w wyniku zlepiania się krótkich i cienkich włókien o zwężonych końcach. Włókna siateczkowe obserwuje się zwykle jako delikatną siateczkę drobnych fibryli barwionych na czarno metodą impregnacji srebrem. Zwykle leżą one na podłożu nabłonka i pokrywają powierzchnię takich komórek jak komórki mięśniowe, komórki tłuszczowe i komórki Schwanna. Elektronmikroskopowo włókna siateczkowe obserwuje się jako pojedyncze włókna kolagenowe lub małe pęczki włókien, przy czym średnica włókien jest cienka (ok. 30 nm) i jednolita. Włókna siateczkowe są ciągłe z włóknami kolagenowymi poprzez wymianę tychże włókien kolagenowych. W preparatach impregnowanych srebrem pojedyncze fibryle we włóknach siateczkowych są gęsto pokryte grubymi cząstkami metalu, prawdopodobnie z powodu dużej zawartości glikoprotein wokół fibryli. Włókna elastyczne i laminy zbudowane są z mikrofibryli i składników elastyny. Obserwacje wyekstrahowanej elastyny wykazały, że komponenty elastyny składają się z fibryli elastynowych o grubości około 0,1-0,2 mikrometra. Włókna elastyczne i laminy są ciągłe z siecią i/lub wiązkami mikrofibryli (lub włókien oksytalanowych) i tworzą sieć elastyczną specyficzną dla poszczególnych tkanek. Włókniste składniki macierzy zewnątrzkomórkowej są w ten sposób morfologicznie sklasyfikowane w dwa systemy: system włókien kolagenowych jako szkielet podtrzymujący tkanki i komórki oraz system mikrofibrylilastyn do równomiernego rozkładu naprężeń w celu utrzymania sprężystości dostosowanej do lokalnych wymagań tkanek.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.