Witamina D to nazwa nadana grupie rozpuszczalnych w tłuszczach prohormonów (substancji, które zwykle mają niewielką aktywność hormonalną same w sobie, ale które organizm może przekształcić w hormony). Witamina D pomaga organizmowi wykorzystywać wapń i fosfor do budowy mocnych kości i zębów. Skóra wystawiona na działanie promieni słonecznych może wytwarzać witaminę D, a witamina D może być również pozyskiwana z niektórych pokarmów. Niedobór witaminy D może powodować osłabienie kości, które nazywa się krzywicą u dzieci i osteomalacją u dorosłych.
Dwie główne formy witaminy D, które są ważne dla ludzi to witamina D2, czyli ergokalcyferol, i witamina D3, czyli cholekalcyferol. Witamina D2 jest wytwarzana naturalnie przez rośliny, a witamina D3 jest wytwarzana naturalnie przez organizm, gdy skóra jest wystawiona na działanie promieniowania ultrafioletowego w świetle słonecznym. Obie formy są przekształcane do 25-hydroksywitaminy D w wątrobie. 25-hydroksywitamina D wędruje następnie przez krew do nerek, gdzie jest dalej modyfikowana do 1,25-dihydroksywitaminy D, czyli kalcytriolu, aktywnej formy witaminy D w organizmie. Najdokładniejszą metodą oceny statusu witaminy D u danej osoby jest pomiar poziomu 25-hydroksywitaminy D we krwi.
Większość ludzi otrzymuje przynajmniej część potrzebnej im witaminy D poprzez ekspozycję na światło słoneczne. Źródła dietetyczne obejmują kilka pokarmów, które naturalnie zawierają witaminę D, takich jak tłuste ryby, olej z wątroby ryb i jaja. Jednak większość witaminy D pochodzi z pokarmów wzbogaconych w witaminę D, takich jak mleko, soki i płatki śniadaniowe. Witamina D może być również uzyskana poprzez suplementy diety.
The Institute of Medicine (IOM) of the National Academies opracował następujące zalecane dzienne spożycie witaminy D, zakładając minimalną ekspozycję na słońce (1,2):
- Dla osób w wieku od 1 do 70 lat, w tym kobiet w ciąży lub karmiących, zalecane spożycie (RDA) wynosi 15 mikrogramów (μg) dziennie. Ponieważ 1 μg jest równy 40 jednostek międzynarodowych (IU), to RDA może być również wyrażone jako 600 IU dziennie.
- Dla tych 71 lat lub starszych, RDA wynosi 20 μg dziennie (800 IU dziennie).
- Dla niemowląt, IOM nie mógł określić RDA z powodu braku danych. Jednak IOM ustalił poziom Adequate Intake na poziomie 10 μg dziennie (400 IU dziennie), który powinien zapewnić wystarczającą ilość witaminy D.
Although the average dietary intakes of vitamin D in the United States are below guideline levels, data from the National Health and Nutrition Examination Survey revealed that more than 80 percent of Americans had adequate vitamin D levels in their blood (2).
Nawet jeśli większość ludzi prawdopodobnie nie będzie miała wysokiego spożycia witaminy D, ważne jest, aby pamiętać, że nadmierne spożycie każdego składnika odżywczego, w tym witaminy D, może powodować efekty toksyczne. Zbyt dużo witaminy D może być szkodliwe, ponieważ zwiększa poziom wapnia, co może prowadzić do kalcynozy (odkładanie się soli wapnia w tkankach miękkich, takich jak nerki, serce lub płuca) i hiperkalcemii (wysoki poziom wapnia we krwi). Bezpieczny górny poziom spożycia witaminy D dla dorosłych i dzieci powyżej 8 roku życia wynosi 100 μg na dzień (4000 IU na dzień). Toksyczność spowodowana zbyt dużą ilością witaminy D jest bardziej prawdopodobna w przypadku wysokiego spożycia suplementów diety niż wysokiego spożycia żywności zawierającej witaminę D. Nadmierna ekspozycja na słońce nie powoduje toksyczności witaminy D. Jednak IOM stwierdza, że ludzie nie powinni próbować zwiększyć produkcji witaminy D poprzez zwiększenie ekspozycji na światło słoneczne, ponieważ zwiększy to również ryzyko zachorowania na raka skóry (2).
.