Een enkelgewrichtvervangende operatie, ook bekend als totale enkelartroplastiek, is een chirurgische behandelingsoptie voor patiënten die last hebben van pijn en verlies van bewegingsbereik van hun enkelgewricht. Uw arts kan deze procedure aanbevelen als conservatieve behandelingsopties zoals medicijnen en injecties hebben gefaald om uw symptomen te verlichten.
Om de enkelgewrichtvervangende procedure beter te begrijpen, is het belangrijk om de normale anatomie van het enkelgewricht te kennen.
Normale enkelgewrichtanatomie.
Drie botten komen samen om het enkelgewricht te vormen. Ze omvatten het scheenbeen of de tibia, het dunnere bot dat langs de tibia loopt, bekend als de fibula, en het voetbeen dat boven het hielbeen ligt, bekend als de talus.
De benige uitsteeksels die boven het enkelgewricht worden gezien en gevoeld, zijn de malleolus. Deze omvatten de mediale malleolus die de basis van het scheenbeen vormt en aan de binnenkant van de enkel wordt gevoeld, de posterieure malleolus die ook de basis van het scheenbeen vormt en aan de achterkant van de enkel wordt gevoeld, en de laterale malleolus die het lage uiteinde van het kuitbeen vormt en aan de buitenkant van de enkel wordt gevoeld.
Het enkelgewricht maakt op-en-neer beweging van de voet mogelijk en het subtalaire gewricht, dat zich onder het enkelgewricht bevindt, maakt zijwaartse beweging van de voet mogelijk. Banden van taai vezelweefsel, ligamenten genaamd, omgeven het enkelgewricht en het subtalaire gewricht, waarmee de beenderen van het been aan elkaar en aan de beenderen van de voet worden bevestigd.
Oorzaken.
Artritis is een van de belangrijkste oorzaken voor vervanging van het enkelgewricht. Artritis is een algemene term voor talrijke aandoeningen waarbij de gewrichtsoppervlakken verslijten. Het gewrichtsoppervlak wordt bedekt door een glad gewrichtsoppervlak van kraakbeen dat pijnvrije beweging in het gewricht mogelijk maakt. Dit oppervlak kan door een aantal oorzaken verslijten. Vaak is de precieze oorzaak onbekend. Bij slijtage van het gewrichtskraakbeen schuren de botuiteinden tegen elkaar, wat pijn veroorzaakt.
In een artritisch enkelgewricht is de kraakbeenbekleding dunner dan normaal of afwezig, het gewrichtskapsel is gezwollen, de gewrichtsruimte is vernauwd, en aan de randen van het gewricht kunnen botsporen of overmatige botgroei optreden.
Naast artritis kunnen trauma’s (botbreuken) en infecties uw enkelgewricht ernstig beschadigen.
Diagnose.
Een diagnose kan vaak worden gesteld door uw orthopedisch chirurg voor voeten en enkels door het uitvoeren van een medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek, samen met de volgende onderzoeken.
Röntgenstralen – Een vorm van elektromagnetische straling wordt gebruikt om foto’s van botten te maken.
Doppler Test – Een niet-invasieve test om te beoordelen of de bloedstroom naar de enkel voldoende is voorafgaand aan de operatie. Een adequate bloedstroom is noodzakelijk voor een goede genezing na de operatie.
Magnetic Resonance Imaging (MRI) – Magnetische en radiogolven worden gebruikt om een computerbeeld te maken van zacht weefsel zoals zenuwen en ligamenten.
chirurgische procedure.
Een enkelgewrichtvervangende operatie wordt uitgevoerd onder steriele omstandigheden in de operatiekamer. De operatie wordt vaak onder algehele anesthesie uitgevoerd, wat betekent dat u tijdens de gehele procedure slaapt en geen pijn voelt. Afhankelijk van uw toestand kunt u in plaats daarvan een spinale anesthesie krijgen, waarbij u onder uw middel wordt verdoofd en tijdens de procedure wakker blijft, samen met medicijnen om u tijdens de procedure te helpen ontspannen. Uw chirurg zal dan een kleine snede voor uw enkel maken en het enkelgewricht blootleggen. Weefsels en neurovasculaire structuren worden zorgvuldig beschermd en met retractors teruggetrokken van de plaats van de operatie. Uw chirurg zal dan een botzaag gebruiken om beschadigd bot en kraakbeen uit het scheenbeen en de talus te snijden en te verwijderen.
Onder begeleiding van C-boog fluoroscopie (live-action röntgenstralen), worden dan speciale chirurgische instrumenten gebruikt om de talus en het scheenbeen zo te snijden dat de nieuwe metalen prothesen er precies in passen. De nieuwe metalen delen van het kunstgewricht worden dan op de juiste wijze bevestigd aan de geprepareerde botoppervlakken van de talus en de tibia. Er kan speciale lijm of botcement worden gebruikt om ze op hun plaats te houden. Een plastic prothese wordt dan tussen de twee metalen delen geplaatst. Deze fungeert als een kunstmatig kraakbeen en voorkomt dat de metalen delen tegen elkaar wrijven. De pezen en neurovasculaire structuren worden dan terug in hun normale anatomische positie geplaatst. In sommige gevallen wordt een plastic buisje, een zogenaamde drain, in de operatiewond geplaatst om eventueel vocht af te voeren. De operatiewond wordt vervolgens gesloten met hechtingen. Er wordt verband aangebracht en de enkel wordt geïmmobiliseerd met een spalk, gips of brace.
Postoperatieve zorg.
Het kan zijn dat u na de operatie ten minste één nacht in het ziekenhuis moet blijven. Uw enkel zit in het gips of in een spalk.
U krijgt pijnstillers om de postoperatieve pijn onder controle te houden.
De drainageslang, indien aanwezig, wordt na 1 of 2 dagen verwijderd.
Uw enkel wordt hoger gelegd op een kussen boven het niveau van uw hart en er kunnen ijskompressen over het verband worden aangebracht om de zwelling en het ongemak te helpen verminderen.
De fysiotherapie (PT) begint kort na de operatie en u krijgt speciale oefeningen om uw enkelgewricht weer volledig te kunnen bewegen.
De hechtingen worden meestal na 10-14 dagen verwijderd.
U krijgt instructies om de incisieplaats schoon en droog te houden. U mag douchen zodra de verbanden zijn verwijderd, tenzij anders aangegeven door uw chirurg.
U krijgt specifieke instructies met betrekking tot activiteit en revalidatie.
Een gezond dieet volgen en niet roken bevordert de genezing.
Voordelen & Nadelen.
De meeste patiënten hebben baat bij het behoud van hun bestaande bewegingsbereik na een geslaagde enkelgewrichtvervangende operatie. De overlevingsduur van deze ingreep hangt af van de slijtage van het kunstgewricht en in de toekomst kan een revisieoperatie worden aanbevolen. Een totale enkelprothese kan 10 jaar of langer meegaan en de levensduur is afhankelijk van de mate van schade aan het enkelgewricht vóór de operatie, uw algehele gezondheid en uw activiteitenniveaus.
Risico’s en complicaties.
Complicaties kunnen van medische (algemene) of specifieke aard zijn voor de enkeloperatie. Tot de medische complicaties behoren die van de verdoving en uw algemene welzijn. Complicaties zijn onder meer:
Allergische reacties op medicijnen.
Bloedverlies waarbij een transfusie nodig is met een laag risico op ziekteoverdracht.
Vorming van bloedstolsels of diep-veneuze trombose.
Hartaanvallen, beroertes, nierfalen, longontsteking, blaasontstekingen.
Complicaties van zenuwblokkades zoals infectie of zenuwbeschadiging.
ernstige medische problemen kunnen leiden tot aanhoudende gezondheidsproblemen, langdurige ziekenhuisopname of zelden overlijden.
De meerderheid van de patiënten ondervindt geen complicaties na een enkelgewrichtsvervanging, er kunnen echter complicaties optreden na de operatie en omvatten:
zwakte, instabiliteit, of stijfheid van de enkel.
Loslating van de kunstmatige componenten van het gewricht.
Dislocatie van het enkelgewricht.
Breuken (breuk) van botten tijdens de ingreep.
Infectie of onjuiste wondgenezing na de operatie.
Allergische reactie op het kunstgewricht.
Falen van pijnverlichting.
Een geslaagde enkelgewrichtvervangende operatie kan uw enkelpijn verlichten of wegnemen, uw bestaande bewegingsbereik van de enkel behouden en u een betere kwaliteit van leven bieden.
Minder …