Free Press

Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald bracht een aantal titanische veranderingen in de Harry Potter-canon, verder reikend dan de nog prille Fantastic Beasts prequel-serie om gebeurtenissen uit te werken die in de boekenreeks werden verdoezeld. En het heeft niet alleen invloed op het verleden. Meer nog dan de eerste Fantastic Beasts-film laat Crimes veel losse draden en waar-je-naar-de-volgende-vragen bungelen. En aangezien er nog drie films te gaan zijn in deze saga, zullen die losse eindjes waarschijnlijk pas over jaren aan elkaar geknoopt worden. (In afwachting van een tweet van auteur / scenarioschrijver J.K. Rowling die plotseling alles terugdraait, hoe dan ook.) Maar voor nu, hier zijn de grootste puzzels voor fans die wachten op de derde film.

Spoilers vooruit voor zowel Fantastic Beasts-films als de Harry Potter-boekenreeks.

Wie zal de Lestrange lijn voortzetten?

Een grote focus in Crimes is de Lestrange familie, bekend uit Rowling’s boeken vanwege Rodolphus en Bellatrix Lestrange, twee van Voldemort’s meest loyale Death Eaters. (En bij uitbreiding, twee behoorlijk verschrikkelijke mensen.) Crimes onthult dat de Lestrange familie een extreem duistere geschiedenis heeft om samen te gaan met hun slechte nakomelingen, met magische ontvoering, verkrachting, meerdere sterfgevallen tijdens de bevalling, en een egoïstische, fatale keuze aan boord van een zinkend schip dat al dan niet de Titanic is geweest. Crimes vestigt een vorige generatie van de familie, en vaagt die dan prompt weg. Tussen de dood van de jongere Corvus V en zijn halfzus Leta Lestrange, is het niet duidelijk of er eigenlijk nog Lestranges over zijn om de naam voort te zetten. De stamboom van de Lestrange is gecompliceerd, maar op dit moment lijken de takken behoorlijk te zijn teruggesnoeid.

Then again, it’s Harry Potter, and mysterious lost relatives are constantly turning up out of the blue. Er zijn vreemdere dingen gebeurd.

Hoe werkt de tijdlijn nu?

The Crimes of Grindelwald introduceert niet alleen nieuwe gezichten in de Potter-wereld – het brengt een aantal oude vrienden terug in jonge vormen die niet echt een ton logisch zijn.

De belangrijkste daarvan is de verschijning van een jonge professor McGonagall, wiens korte scènes in Crimes of Grindelwald niet passen in de gevestigde tijdlijn van de franchise. McGonagall’s verjaardag was eerder door fans op de Harry Potter wiki berekend op 1935, acht jaar nadat Crimes plaatsvindt. McGonagall zelf merkt in Orde van de Feniks op dat ze pas in 1995 “negenendertig jaar les gaf op Zweinstein”, waardoor haar begindatum in 1956 ligt. En toch heeft Crimes haar als volwassene, al lesgevend op de school in 1927. Het voor de hand liggende antwoord is dat de “Professor McGonagall” in de film een ouder familielid is – opnieuw, Rowling houdt ervan om herkenbare namen van verschillende generaties in te brengen – behalve dat de aftiteling van de film en Rowling’s officiële script beide aangeven dat het personage in de film Minerva McGonagall is. Dat is verwarrend, maar het is onwaarschijnlijk dat het een vergissing is – het is waarschijnlijker dat Rowling de tijdlijn op de een of andere manier verandert.

Wat gebeurt er met Nagini?

Een van de andere canonbommen van Crimes is de verschijning van Nagini – bekend uit de boeken als Voldemorts gigantische slang, die slachtoffers in hun geheel opslokt en Arthur Wemel vergiftigt met een bijna fatale beet. Maar hier wordt ze onthuld als een “Maledictus,” iemand die lijdt aan een magische bloedvloek die er uiteindelijk voor zorgt dat ze permanent in een slang verandert (en een bijzonder langlevende slang, aangezien ze er nog steeds is in 1998, wanneer Neville Longbottom haar onthoofdt in Harry Potter and the Deathly Hallows.)

In 1927 lijkt ze echter een relatief sympathieke vrouw, die een band opbouwt met Fantastic Beasts’ levende MacGuffin Credence Barebone, en zijn enige duidelijke vriend wordt totdat Grindelwald hem weglokt. Credence is bezeten door een duistere destructieve kracht, bekend als een Obscurus, die Grindelwald hoopt te gebruiken als wapen tegen zijn nemesis, Albus Perkamentus. Maar de leider van de duistere tovenaars lijkt niet veel op te hebben met Nagini, en ze wordt achtergelaten. Ze heeft niet veel te doen in Crimes, behalve het roepen van ineffectieve protesten als Credence slechte beslissingen neemt. Vermoedelijk zal haar reis van de vrouw die we nu kennen naar een van Voldemort’s ziel-bevattende Horcruxes een rol spelen in de volgende films.

Is Credence echt wie Grindelwald beweert dat hij is?

Crimes’ grootste wending wordt bewaard voor de laatste momenten, wanneer Grindelwald Credence’s vermeende ware identiteit onthult. Hij is blijkbaar geen willekeurige wees: hij is Aurelius Perkamentus, de verloren telg van de Perkamentus familie en vermeende broer van Albus en zijn broers en zussen, Aberforth en Ariana. Die onthulling heeft onthutsende gevolgen voor de Potter wereld, gezien het feit dat het bijna onmogelijk lijkt dat Perkamentus een geheime, verloren jongere broer had, gezien de timing.

Om kort de geschiedenis van de familie Perkamentus te herhalen, zoals gedetailleerd in verschillende intermezzo’s in Harry Potter en de Doodsbloemen: eerder vastgestelde geschiedenis onthult dat Perkamentus vader, Percival Perkamentus, naar Azkaban werd gestuurd ergens rond 1890, nadat hij drie Dreuzels had aangevallen die zijn zes jaar oude dochter Ariana traumatiseerden en aanvielen. Percival zou vervolgens de rest van zijn leven in de gevangenis hebben doorgebracht, hoewel het onduidelijk is hoe lang dat was.

Perkamentus’ moeder, Kendra Perkamentus, zorgde zo goed als ze kon alleen voor Ariana, ook al was Ariana na de aanval niet in staat om haar magie onder controle te houden. (Veel fans speculeren dat ze door het trauma haar eigen krachtige, gevaarlijke Obscurus heeft gekregen, zoals degene die in Credence woont). Toen Ariana 14 was, veroorzaakte een magisch ongeluk – of Obscurus uitbarsting – een explosie die Kendra doodde, waardoor Albus thuis bleef als haar verzorger op ongeveer 17 jarige leeftijd. Toen ontmoette Albus Grindelwald.

Over die zomer groeiden Albus en Grindelwald naar elkaar toe. Albus wilde met zijn nieuwe vriend de wereld rondreizen, maar zijn broer Aberforth was bezorgd over de gezondheid van Ariana. Een driegevecht tussen Albus, Aberforth, en Grindelwald resulteerde in een ongeluk dat Ariana dood achterliet.

Met die tijdlijn vastgesteld, is het moeilijk om erachter te komen waar op aarde Credence / Aurelius in past. Rowling’s Crimes of Grindelwald script geeft aan dat hij een baby was op een boot naar Amerika in 1901. Dus het is moeilijk te begrijpen hoe hij geboren kan zijn als een volle broer van Albus, Aberforth, en Ariana – vooral omdat in de films, hij aanzienlijk jonger lijkt dan Albus.

Dus is Credence echt een verloren Perkamentus? Grindelwald zou gewoon tegen Credence kunnen liegen over zijn afkomst. (Hij is tenslotte een enorm manipulatieve schurk.) Credence zou een neef of familielid kunnen zijn van een andere tak van de familie. En er zijn theorieën dat Ariana – aangenomen dat ze bezeten was door een Obscurus – op de een of andere manier een deel van haar ziel heeft overgedragen toen ze stierf, die op de een of andere manier in Credence terecht is gekomen, waardoor hij een meer metaforische broer is geworden. Dat is minder belachelijk dan het klinkt – Voldemort doet per ongeluk iets soortgelijks met Harry Potter terwijl hij hem probeert te doden.

Dat is allemaal ervan uitgaande dat J.K. Rowling gewoon niet een grotere retcon gepland heeft – het zou niet de eerste keer zijn dat ze de geschiedenis van een belangrijk personage heeft veranderd. In feite zou het niet eens de eerste keer zijn in deze film, gezien de veranderingen aan Nagini’s karakter in de film.

Wat gebeurt er met Grindelwald en Perkamentus?

Zoals vorige keer al opgemerkt, weten we al een beetje waar dit allemaal heen gaat: in 1945 komen Perkamentus en Grindelwald weer bij elkaar, met de twee machtige tovenaars tegenover elkaar in wat Rowling in de Harry Potter boeken beschrijft als het “grootste tovenaarsduel aller tijden.” Maar Crimes voegt een paar nieuwe rimpels toe aan dat uiteindelijke gevecht.

Er is meer context over waarom het Perkamentus zo lang kost om zichzelf te mobiliseren om te vechten tegen zijn vroegere vriend / minnaar (een relatie die Rowling en de films frustrerend terughoudend blijven in het vaststellen op het scherm). Blijkbaar hebben de twee tovenaars ooit een “bloed pact” gezworen tegen het vechten tegen elkaar, in de vorm van een hanger die druppels van hun beider bloed bevat. Totdat dat pact is verbroken – Perkamentus suggereert aan het eind van Crimes dat het mogelijk is, omdat hij de hanger in handen krijgt – is de machtigste bondgenoot van de tovenaarswereld gebonden aan zijn handen als het gaat om de confrontatie met de dreiging.

We krijgen ook meer informatie over hoe Grindelwald de tovenaarswereld aan boord krijgt met zijn agenda – visioenen van de verschrikkingen van de toekomstige Tweede Wereldoorlog, iets dat klinkt als toon-doof, gezien het feit dat Grindelwald’s beweging uitdrukkelijk is ontworpen als een emulatie van het nazi-regime. (De rabiate volgelingen, tijdsperiode, boodschap van raciale superioriteit, aangenomen insignes gebruikt om een hatelijke beweging te vertegenwoordigen, en de gevangenis met een verraderlijk motto gekerfd boven de poorten zijn allemaal weggevers hier.)

Gezien het feit dat The Crimes of Grindelwald zich afspeelt in 1927, laat dat een gat van 18 jaar waarin Grindelwald zijn plannen in beweging kan zetten. We weten dat zijn schrikbewind een litteken heeft achtergelaten in de internationale tovenaarsgemeenschap – zoals Victor Krum vertelt aan Harry Potter in Deathly Hallows, “Grindelwald heeft veel mensen vermoord, mijn grootvader, bijvoorbeeld. Natuurlijk was hij nooit machtig in dit land, ze zeiden dat hij Perkamentus vreesde.” Grindelwald’s teken – het teken van de Deathly Hallows – ging ook een duidelijk taboe dragen, met Krum die opmerkt dat hij en andere medeleerlingen die familieleden hadden gedood tijdens Grindelwald’s kruistocht botsten met klasgenoten die het teken droegen toen hij op school zat.

Wat Grindelwald zelf betreft, zijn einde kennen we ook al – na het duel wordt hij gevangen gezet in zijn eigen Oostenrijkse fort Nurmengard (“de gevangenis die Grindelwald had gebouwd om zijn tegenstanders vast te houden”), en later gedood door Heer Voldemort in de achtervolging van de Toverstaf. Het is een al lang bestaand probleem met prequels – weten waar zo veel van deze subplots zullen eindigen maakt het moeilijker om ze boeiend en mysterieus te vinden. Maar Rowling laat nog steeds een aantal grote mysteries open, met nog drie films over om ze te verkennen.