Foto:
Alyssa Walker begon het nieuwe moederschap te begrijpen – haar dochter was gezond en haar melk kwam eindelijk op gang. Maar het geven van borstvoeding was vreselijk, en niet vanwege de typische gebarsten tepels en de clustervoeding. Telkens als Walker haar dochter borstvoeding gaf, voelde ze een intense golf van emoties. “Plotseling voelde ik me volkomen hulpeloos en zeer gestrest en bezorgd over mijn toekomst als ouder,” zegt Walker. En dan, net zo snel, ging het gevoel van hopeloosheid weg alsof het nooit was gebeurd.
Op het eerste, de 29-jarige Toronto moeder had geen idee wat er aan de hand was – ze was zich bewust van postnatale depressie, maar dacht niet dat dat was wat ze meemaakte, vanwege hoe snel de emoties kwamen en gingen. Natuurlijk wendde ze zich tot Google, en een zoekopdracht op internet onthulde dat ze leed aan een weinig bekende aandoening genaamd Dysphoric Milk Ejection Reflex, of D-MER.
Wat is Dysphoric Milk Ejection Reflex?
Tijdens het geven van borstvoeding duwt de tong van je baby tegen je tepel, wat het vrijkomen van oxytocine signaleert. Deze oxytocine zorgt ervoor dat uw borstweefsel samentrekt en de melk in de kanalen en uit de tepel stroomt. Het is tijdens deze afvoer dat sommige vrouwen een ernstige inzinking in hun stemming ervaren. “Sommige mensen voelen zich plotseling zo depressief”, zegt Verity Livingstone, arts en Fellow van de Academy of Breastfeeding Medicine die de borstvoedingskliniek in Vancouver runt. “Andere moeders ervaren een veel minder diepgaand gevoel van onheil en somberheid, maar gewoon een sterk gevoel van verdriet, of angst, of bezorgdheid.” Nadat de toeschietreflex voorbij is, verdwijnt de sensatie. Het hele gebeuren duurt meestal 30 seconden tot een minuut. Maar het gevoel kan zich voordoen elke keer dat de vrouw haar melk laat zakken – en dat is vaak meerdere keren tijdens een voeding. “Als je je een moeder zou kunnen voorstellen die acht keer per dag borstvoeding geeft, kan ze 8, 10 of 20 letdowns hebben in een 24-urige dag,” zegt Livingstone.
Advertentie
Melk kan ook loslaten als je geen borstvoeding geeft, zoals wanneer je een baby hoort huilen of zelfs door alleen maar aan je baby te denken, en de negatieve emoties kunnen zich ook voordoen tijdens die letdowns. Ze kunnen ook optreden terwijl je melk afkolft.
Wat veroorzaakt D-MER?
D-MER heeft waarschijnlijk te maken met hormonale veranderingen die optreden tijdens de borstvoeding. Omdat de aandoening pas onlangs door de medische gemeenschap is erkend, is het onderzoek ernaar tot nu toe beperkt. Maar men denkt dat het te maken heeft met dopamine, dat de produktie van het hormoon prolactine controleert. Prolactine stimuleert op zijn beurt de produktie van melk. Maar tijdens het drinken is er een plotselinge daling van dopamine in het bloed, die dan snel weer terugkomt en samenvalt met het wegebben van het gevoel. D-MER is een fysiologische reactie, geen psychologische reactie, zegt Livingstone. “Het is niet alleen iets in het hoofd van een vrouw – het is een echt, echt gevoel.”
Hoewel D-Mer over het algemeen wordt gezien als een zeldzame aandoening, zegt Livingstone dat het eigenlijk vaker zou kunnen voorkomen dan gedacht als meer mensen zich ervan bewust worden. “Ik run mijn medische borstvoedingskliniek al bijna 40 jaar en ik zie misschien elke drie tot zes maanden iemand met D-MER,” zegt Livingstone. Omdat het niet goed is bestudeerd of begrepen, zijn er vrijwel geen statistieken over hoeveel vrouwen worden getroffen door D-Mer.
Gaat D-MER weg?
Voor sommigen wordt D-MER beter naarmate hun baby groeit en de borstvoeding meer gevestigd is. “In het begin kwam het bij elke hapering voor, maar naarmate de tijd verstreek, werd het steeds minder,” zegt Walker. Nu haar dochter 13 maanden oud is, ervaart ze het gevoel meestal alleen als ze te lang wacht tussen twee voedingen in. Voor sommige vrouwen kan het gevoel minder intens worden, zegt Livingstone, maar voor anderen kan het duren tot ze hun baby spenen.
Je kunt proberen de borstvoeding aangenamer te maken door zelfkalmerende technieken te gebruiken tijdens de borstvoeding om je te helpen door het gevoel heen te komen of daarna te herstellen. Probeer dingen zoals diep ademhalen, kijken naar een afleidend televisieprogramma, of een geliefde zoals je partner vragen om bij je te zitten terwijl je het ervaart, of houd oudere kinderen elders bezig, zoals in een andere kamer als dat mogelijk is. Livingstone raadt ook aan een D-MER-ondersteuningsgroep te vinden om iemand te hebben om mee te praten en een gemeenschap die verschillende strategieën kan aanbevelen om te helpen.
Advies
Als de sensatie ernstig is of u gedachten ervaart om uzelf of uw baby te schaden, ga dan ASAP naar uw arts. Het kan meer zijn dan alleen D-MER, of D-MER kan een aandoening verergeren zoals postnatale depressie en angst. Omdat dit gevoel erg overweldigend kan zijn, is het de moeite waard om met een deskundige te praten om te zien of hij/zij kan helpen en misschien antidepressiva of andere medicijnen kan voorschrijven, hoewel er, omdat de aandoening nog niet volledig wordt begrepen, ook nog geen bewezen behandelingen zijn.
Je moet er rekening mee houden dat je arts er misschien niet van weet. Er is nog niet veel medisch besef en kennis over D-MER. “Ik durf te wedden dat als je het aan 100 artsen vraagt, 99 van hen hier nog nooit van gehoord zouden hebben,” zegt Livingstone. Dat was het geval in de situatie van Walker. Ze vertelde het haar arts en kreeg niet echt begrip of hulp, dus wendde ze zich tot een online steungroep.
Should you wean your baby if you have D-MER?
Walker begon de borstvoeding van haar dochter af te schrikken, omdat ze zich zorgen maakte over het voelen van dat vreselijke gevoel. “Ik wilde echt stoppen omdat ik dacht, ik moet dit niet doen omdat het me emotioneel beschadigt. En iedereen vertelt je dat borstvoeding zo’n geweldige ervaring is dat ik het gevoel had van, oké, nou, dan doe ik iets verkeerd, alsof er iets is dat niet werkt,” zegt ze. Maar weten wat er gebeurde en dat het tijdelijk was, hielp veel, en ze ging door met borstvoeding geven, en uiteindelijk verbeterden de gevoelens.
D-MER gaat over het algemeen weg als vrouwen stoppen met borstvoeding, dus als het heel ernstig is, zal Livingstone in sommige gevallen een moeder aanraden om vroegtijdig te spenen. “Omdat de risico’s voor de moeder erger zijn dan het niet geven van borstvoeding aan haar baby,” zegt ze.
Ongelukkigerwijs, als je D-Mer bij één kind hebt, is de kans groot dat je het ook bij volgende kinderen krijgt.
Advertentie
Voor Walker was het meest behulpzame gewoon weten dat wat ze meemaakte echt was. “Ik vertel het aan iedereen die ik ken. Elke nieuwe moeder, ik zeg: ‘Ik wil je niet ongerust maken, maar dit is mij overkomen. Dus, als je je zo voelt, kun je het opzoeken. “
Postnatale depressie: “Mijn hersenen zijn ziek, maar ik zeg tegen mezelf dat dit nu eenmaal bij het ouderschap hoort”
Ik had een postnatale depressie en zwoer dat ik nooit meer kinderen zou nemen. Nu ben ik zwanger