Wat is feline hemotrofische mycoplasmose?
Feline hemotrofische mycoplasmose (FHM) is de naam van een relatief zeldzame infectie bij katten. In het verleden werd deze ziekte feline infectieuze anemie of hemobartonellose genoemd. Bij deze ziekte worden de rode bloedcellen van de kat geïnfecteerd door een microscopisch kleine bacteriële bloedparasiet. De daaropvolgende vernietiging van de besmette rode bloedcellen resulteert in bloedarmoede.
Anemie is een medische term die verwijst naar een vermindering van het aantal rode bloedcellen of van de hoeveelheid hemoglobine, die zuurstof transporteert.
Wat veroorzaakt FHM?
FHM wordt veroorzaakt door een microscopisch kleine bacteriële parasiet die zich hecht aan het oppervlak van de rode bloedcellen van de kat. Deze parasiet werd onlangs geherclassificeerd en kreeg de naam Mycoplasma haemofelis (voorheen Hemobartonella felis genoemd). De geïnfecteerde bloedcellen kunnen afbreken, of ze kunnen door het immuunsysteem van de kat als “vreemd” worden behandeld en worden vernietigd. Bloedarmoede treedt op als genoeg rode bloedcellen zijn geïnfecteerd en vernietigd.
Wat zijn de tekenen van FHM?
De bloedarmoede die een kat ervaart kan mild zijn en geen duidelijke tekenen veroorzaken. Veel gevallen van FHM infectie bij katten blijven onopgemerkt. Sommige van deze subklinische katten blijven langdurig drager van de ziekte en verspreiden de ziekte naar andere katten. Als een andere ziekte of aandoening de immuniteit van de kat verlaagt, kan FHM klinisch duidelijk worden.
“Veel gevallen van FHM-infectie bij katten blijven onopgemerkt.”
Als veel rode bloedcellen worden vernietigd, treedt symptomatische bloedarmoede op. De slijmvliezen, goed te zien aan het bindvlies van de ogen en het tandvlees, zullen bleek tot wit zijn. Als geelzucht samengaat met bloedarmoede, kunnen de slijmvliezen geel zijn. Omdat het zuurstofdragend vermogen van het bloed verminderd is, kan de kat snel moe worden, zwak en lusteloos zijn, en gewicht verliezen. Bijkomende verschijnselen kunnen koorts, een vergrote milt of lymfeklieren, en een verhoogde hart- en ademhalingssnelheid zijn.
Hoe wordt FHM gediagnosticeerd?
Er zijn vele redenen waarom een kat bloedarmoede heeft, en zelfs als M. haemofelis wordt vastgesteld, is het mogelijk dat dit niet de eigenlijke oorzaak van de bloedarmoede is. Een volledig klinisch onderzoek met bloed- en urineonderzoek zal nodig zijn om de diagnose FHM te stellen. Hoewel de bloedparasiet een karakteristieke vorm heeft op het oppervlak van bevlekte rode bloedcellen, is het een zeer klein organisme dat moeilijk kan worden waargenomen, vooral wanneer relatief weinig rode cellen besmet zijn. Het aandeel besmette cellen kan van dag tot dag fluctueren.
Omdat het organisme soms bij normale katten kan worden aangetroffen, bevestigt de loutere detectie van M. haemofelis niet de diagnose van FHM, en andere mogelijke oorzaken van de anemie mogen niet over het hoofd worden gezien. De test van keuze heet een PCR assay die een kwantitatief aantal van het DNA meet dat overeenkomt met het organisme. Uw dierenarts kan ook een FeLV/FIV test aanbevelen, omdat deze aandoeningen vaak voorkomen bij FHM.
Kan FHM behandeld worden?
Uw dierenarts kan een breedspectrum antibioticum voorschrijven, zoals doxycycline, enrofloxacine, of marbofloxacine om M. haemofelis infecties te behandelen. In sommige gevallen kan er, na een aanvankelijke goede respons op een antibioticumbehandeling, een terugval optreden. Bovendien kan het organisme blijven bestaan op plaatsen die tegen het antibioticum zijn beschermd. Het is belangrijk om de volledige antibioticakuur aan uw kat te geven, omdat de antibiotica het organisme misschien niet opruimen als niet de volledige behandeling wordt gegeven. Elk antibioticum heeft zijn eigen risico op bijwerkingen die uw dierenarts met u zal bespreken.
Als er een andere ziekte aanwezig is, moet deze ook behandeld worden. Als een immuun-gemedieerde ziekte wordt vermoed, kunnen immunosuppressieve geneesmiddelen zoals corticosteroïden worden gebruikt. Als de bloedarmoede zeer ernstig is, kan een bloedtransfusie nodig zijn.
Hoe wordt FHM overgedragen en lopen mijn andere katten risico?
De belangrijkste overdrachtsroute van FHM wordt verondersteld te zijn bijtende, bloedzuigende parasieten, zoals vlooien. Directe overdracht van kat op kat of overdracht via levenloze voorwerpen zoals besmette etensbakjes en kattenbakken lijkt onwaarschijnlijk. Zelfs als er andere katten in het huishouden zijn, kunnen zij onbesmet blijven, of in ieder geval symptoomvrij. Echter, een beet van een besmette kat kan de infectie verspreiden of drachtige poezen kunnen de infectie doorgeven aan hun kittens.