Een wat oudere blog post, die zich concentreerde op één belangrijke Monopoly regel die mensen niet opvolgen, ging eerder dit jaar viraal, en leidde tot krantenkoppen als “Monopoly: Je speelt het verkeerd.” Het vervolg van de auteur op de virale uitbraak is ook de moeite van het lezen waard. Ik ben een levenslange Monopoly fan en student, en nu ik de tijd heb gehad om dit onderwerp een beetje te laten sudderen, ga ik nog een stapje verder: ik ga u wijzen op alle andere dingen die u fout doet als u Monopoly speelt.
De grootste klacht van de meeste mensen over Monopoly is dat het spel zo lang duurt. Als het goed gespeeld wordt, duurt Monopoly vaak zo’n twee uur. Maar spellen duren langer omdat mensen weigeren eigendommen te ruilen – een fundamentele angst voor risico en geluk, in een spel dat gebouwd is op risico en geluk – en ze voegen ook nog huisregels toe om “het spel leuker te maken”. Helaas is dat hetzelfde als zeggen dat je tegen tegemoetkomend verkeer in wilt rijden om je dagelijkse woon-werkverkeer interessanter te maken. In beide gevallen verstoort het de natuurlijke balans van de dingen en blijkt het wild destructief te zijn.
De snelheid van het Monopoly spel is al jaren een probleem, en de uitgever weet dat. De handleiding bevat alternatieve spelregels die het spel nog korter maken – slim verborgen onder de titel “Regels voor een kort spel” in de handleiding. In 2007, in een andere poging om het tempo op te voeren (en mogelijk mensen een reden te geven om een geheel nieuw Monopoly spel te kopen), introduceerde Hasbro de Speed Die, maar hardcore spelers fronsten hun wenkbrauwen over het nieuwe toevalselement, en het werd al na een paar jaar uit de handel genomen. (Als u het toch wilt proberen, kunt u een losse Speed Die op eBay krijgen of u kunt er gewoon zelf één maken). Maar zelfs als u met de Korte Spelregels of de Speed Die speelt, zal het gebruik van vreselijke huisregels het spel nog steeds laten voortslepen.
Waarom houden mensen er dan toch op om met huisregels in Monopoly te spelen? Ik denk omdat ze de echte regels niet kennen. Spellen zijn leuker als iemand ons laat zien hoe we moeten spelen; we leren snel door te doen, in plaats van alleen maar te lezen. Dus als je familieleden volgens de verkeerde regels spelen, leer jij de verkeerde regels, maar je leert ze snel en vergeet ze nooit meer. Vervloekt, ervaringsleren!
Dus, in plaats van de echte regels één voor één door te nemen, zal ik die vriend zijn die je leert hoe je moet spelen door je simpelweg te vertellen hoe je niet moet spelen, en welke huisregels je niet moet gebruiken. Hier is het Huisregels-scherm van de iPad versie van Monopoly:
De standaard instellingen worden getoond, zonder dat de huisregels geactiveerd zijn. Laat ze zo staan.
Eigendommen bij Start
Dan, kan ik dit gebruiken?: JA
Als u zo dicht mogelijk bij de traditionele korte spelregels in de app versie wilt spelen, gebruikt u dit. Hier krijgt elke speler twee eigendommen, vier eigendommen, of alle eigendommen worden willekeurig uitgedeeld voordat het spel zelfs maar begint. (De officiële Short Game regels geven iedereen drie eigendommen, maar Short Games volgen ook een paar andere regels die niet in de app vermeld worden – wat vreemd is, want het is officieel). Door het eigendommen te laten regenen voordat het spel begint, wordt in wezen al het tijdrovende dobbelstenen rollen voor het eerste half uur of zo van het spel overgeslagen, en ga je direct naar het handelsgedeelte van het spel, waar al het leuke interpersoonlijke spul komt.
Huizen per hotel
Dan, kan ik het gebruiken: MAYBE
De regels (en elke eigendomsakte) stellen dat je vier huizen nodig hebt om een hotel te bouwen (dat telt als het vijfde bouwwerk). Als je dit op drie huizen zet in plaats van vier, laat je de huren sneller stijgen (ervan uitgaande dat spelers upgraden naar hotels, hoe dan ook), waardoor je meer geld uit elkaar laat vloeien, waardoor het spel sneller eindigt. Dus als je een korter spel wilt en je speelt met mensen die van hotels houden, ga dan voor drie – maar bedenk wel dat dit ook invloed heeft op de volgende regel.
Huis/Hotel Limiet
Dan, kan ik het gebruiken?: NEE
De bank biedt een eindig aantal huizen (32) en hotels (12) aan. U kunt niet kopen wat niet bestaat, dus als, laten we zeggen, acht eigendommen elk vier huizen hebben, dan kunt u geen huizen bouwen op andere eigendommen totdat één van die eigenaren hun huizen terug verkoopt aan de bank (wat zij zullen doen als zij upgraden naar een hotel, en zij kunnen het hotel niet kopen zonder eerst de fysieke huizen te bezitten – het eigendomsbewijs specificeert dat een hotel een bepaald bedrag aan contanten “plus 4 huizen” kost). De huisvestingslimiet zegt dat je oneindig huizen en hotels kunt kopen – misschien zelfs meerdere hotels voor één eigendom, ugh – maar het ruïneert één van de klassieke strategieën van het spel, en het betekent dat mensen gewoon vaker hetzelfde geld heen en weer schuiven.
Gratis parkeren
Dan, mag ik het gebruiken?: OH HELL NEE
De meest bekende huisregel is vaak de meest schadelijke: Alle fondsen die aan de bank zouden worden betaald (Inkomsten & Luxe Belasting, Kans/Gemeenschapskas betalingen, etc) gaan in het midden van het bord. Soms gooien mensen gewoon een biljet van $500 in het midden. Hoe dan ook, de eerste persoon die op Vrij Parkeren landt krijgt het geld. In het echte leven zou het leuk zijn om elke week de loterij te winnen, maar in Monopoly devalueren willekeurige meevallers eenvoudig de dollars in het spel. Vergeet niet dat het doel is om uw tegenstanders failliet te laten gaan; dat kunt u niet doen als zij elke twee rondjes over het bord Powerball jackpots blijven winnen en tweede, derde, en vierde kansen krijgen om terug te komen en u te verslaan. Stop onmiddellijk met deze verschrikkelijke huisregel!
Initiële cash
Dan, kan ik het gebruiken?: MAYBE
Je wordt verondersteld te beginnen met $1500, een redelijk bedrag als je de prijzen van de eigendommen op het bord in beschouwing neemt. Als u dat getal verlaagt, kan het zijn dat mensen sneller failliet gaan, en als u een korter spel wilt, is dat misschien een goede zaak. Als u dat getal verhoogt, zult u waarschijnlijk meer eigendommen kunnen kopen op uw eerste paar rondjes over het bord, maar u overspoelt de markt met geld zoals hierboven, en meer mensen met meer geld zorgt voor een langer spel. Dus zet de druk er op als je wilt, maar begin niet met het uitdelen van bonusgeld.
Pass GO Salary
Dan, kan ik het gebruiken?: MAYBE
Hetzelfde als hierboven. Je kunt besluiten om mensen meer dan $200 of minder dan $200 te geven, met dezelfde gevolgen. Ik zou het gewoon bij het normale bedrag houden.
Land op GO Salaris
Dan, kan ik het gebruiken?: NEE
Als je op GO landt, kun je instellen dat je de speler $400 geeft in plaats van $200. Doe het niet, om de eerder genoemde inflatie redenen.
Aftrekkingen
Dan, kan ik het gebruiken?: NEE
Hierbij gaat het om de “vergeten regel” die in de virale blog post werd besproken: Als je op een eigendom landt, kun je het kopen. Als je dat niet wilt of je hebt het geld niet om de vraagprijs te betalen, dan moet de bank het onmiddellijk op de veiling zetten – alle spelers kunnen vrij bieden, ook de speler die het passeerde. Het maakt niet uit dat de bank het voor minder verkoopt; het gaat erom dat dat eigendom in iemands portefeuille zit, een bezit dat kan worden verhandeld of waarop kan worden gebouwd. Dat is de standaard regel en dat is hoe je moet spelen. De huisregel – en de veelgemaakte fout – is dat mensen besluiten dat ze niet geïnteresseerd zijn in dat onroerend goed, dus ze passen en gaan verder, en laten het onverkocht. Nee nee nee nee nee. Hoe langer je wacht met het kopen van eigendommen, hoe langer het duurt voor iemand huizen kan bouwen, en hoe langer het spel duurt. Gebruik deze huisregel nooit.
Wanneer u Monopoly speelt zoals het ontworpen is, is het strategisch en gespannen en net onvoorspelbaar genoeg om spannend te zijn – en het werkt. Om iemand te laten winnen, moeten de anderen uiteindelijk verliezen, en ja, het is vervelend als je een van die mensen bent die vroegtijdig uitgeschakeld wordt – maar het is hetzelfde als wanneer je in een pokertoernooi zou zitten, of in een sportwedstrijd. Dat is de kans die je neemt; dat is een deel van het risico. Als je wilt spelen, loop je het risico niet te winnen. Ga erheen en doe je best. Je zou kunnen verliezen – of je zou kunnen winnen.
Uiteindelijk denk ik dat de huisregels met betrekking tot de geldomloop en de koppigheid van de spelers met betrekking tot de handel de schuld zijn van de slechte reputatie van Monopoly. Samen maken zij het spel langer en onevenwichtiger…en het spel neemt de schuld op zich van de sabotage van de spelers zelf.
Het antwoord is duidelijk: Lees de spelregels, wees bereid te ruilen, en speel Monopoly zoals het ontworpen is om gespeeld te worden. Als u het na correct spelen nog steeds niet leuk vindt, speel dan iets anders – maar alstublieft, verpest het niet voor de rest van ons.