Free Press

Tarsal tunnel syndroom (TTS), ook wel joggersvoet genoemd, is een relatief veel voorkomende oorzaak van pijn aan de binnenzijde (mediaal) van uw enkel. TTS kan een repetitieve overbelastingsblessure of een inklemming (compressie) type blessure zijn.

De tarsale tunnel is een vezelige tunnel die structureel niet flexibel is. Er is weinig ruimte voor zwelling in de tunnel. Hierdoor kunnen zenuwen en bloedvaten “bekneld” raken en tot pijn en andere symptomen leiden.

TTS wordt vaak veroorzaakt door herhaalde druk die resulteert in beschadiging van de tibialis posterior zenuw. Vergelijkbaar met de carpel tunnel in de hand, bevindt de tarsale tunnel zich net onder de mediale malleolus (de grote bult aan de binnenkant van de enkel). In principe vertakt de nervus tibialis zich van de nervus ischiadicus en loopt langs de binnenkant van het been. Uiteindelijk loopt hij door de tarsale tunnel, een smalle doorgang in de enkel die wordt begrensd door bot en zacht weefsel, het retinaculum.

Symptomen van het Tarsale Tunnel Syndroom (TTS) zijn onder meer:

• Pijn kan overal langs de tibiale zenuw, voetzool of binnenkant van de enkel worden gevoeld.
• Pijn kan speldenprik zijn of diffuus en zich uitstrekken tot de hiel, kuit, voetboog of tenen van de voet.
• Pijn kan geleidelijk opkomen of plotseling optreden.
• Pijn wordt vaak beschreven als pinnen en naalden of als scherpe pijnscheuten.
• Pijn kan vaak aanvoelen als een elektrische schok of een branderig gevoel.
• Paresthesie of verlies van gevoel of gevoelloosheid kan ook aanwezig zijn.

TTS wordt vaak verward met Posterior Tibial Tendon Dysfunction (PTTD) vanwege de locatie en het type pijn. Om de juiste diagnose TTS te kunnen stellen, moeten andere mogelijke aandoeningen eerst worden uitgesloten. U kunt TTS hebben als u de bovenstaande symptomen ervaart en ze verergeren bij directe druk of stevig tikken op de tarsale tunnel. De enige definitieve manier om de diagnose TTS te stellen is een zenuwgeleidingsonderzoek door uw arts.

Initiële behandeling van het Tarsale Tunnel Syndroom (TTS):

Deze aandoening begint meestal als een overbelastingssyndroom waarbij een actieve ontstekingscyclus optreedt. De initiële behandeling bestaat uit PRICE, wat staat voor Protect, Rest, Ice, Compression, and Elevation.

• Beschermen. In ernstiger gevallen (vooral wanneer er sprake is van fysieke schade aan de zenuw) is het noodzakelijk het beschadigde gebied te beschermen. Dit kan worden gedaan door middel van een loopschoen of in sommige gevallen kan gips nodig zijn om de beweging volledig te beperken, zodat de zenuw, het gewricht en de omliggende weefsels de kans krijgen om te genezen.
• Rusten. In dit geval betekent rust het afbouwen van uw normale lichaamsbeweging en (op korte termijn) stoppen met hardlopen.
• IJs. Breng ijs aan op de pijnlijke plaats. De regel voor ijsvorming is dat u niet meer dan twintig minuten per uur ijs aanbrengt. Plaats het ijs niet direct tegen de huid, vooral niet als u een gelpack gebruikt. Een zakje bevroren erwten kan ideaal zijn. Personen met een slechte bloedcirculatie of een verminderd gevoel moeten bijzonder voorzichtig zijn met het aanbrengen van ijs.
• Compressie helpt zwelling te voorkomen en te verminderen. Zwelling kan meer pijn veroorzaken en de genezing vertragen, dus beperk zwelling zo veel mogelijk. Een compressiekous kan helpen om de hoeveelheid zwelling te beperken en de bloedstroom terug uit het onderbeen te bevorderen. Dit zorgt voor een betere uitwisseling van voedingsstoffen, verwijdering van afvalstoffen, en beperkt de zwelling. Ik adviseer in het bijzonder het dragen van een paar tijdens uw revalidatiefase en bij het afbouwen naar volledige activiteit. Hoewel er veel verschillende stijlen compressiekousen verkrijgbaar zijn, moet u altijd een paar kiezen dat ten minste kniehoog is.
• Elevatie. Afhankelijk van uw pijnniveau en de hoeveelheid aanwezige zwelling, kan deze stap meer of minder gunstig zijn.

Afhankelijk van de ernst kunt u ook met uw arts praten over het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen zoals NSAID’s (niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen). Deze categorie geneesmiddelen kan worden gebruikt als pijnstiller en om ontstekingen te verminderen. Tot deze categorie behoren geneesmiddelen zoals Aleve en Ibuprofen, die zonder recept verkrijgbaar zijn, of geneesmiddelen met een hogere sterkte, zoals Meloxicam.

Hoe Tarsal Tunnel Syndrome (TTS) zelf te behandelen:

Raadpleeg Tarsal Tunnel Syndrome-oefeningen voor demonstraties van de volgende strategieën die ik aanbeveel bij de zelfbehandeling van TTS.

Mobiliseer het weefsel zelf. Zorg ervoor dat u het weefsel in en rond het bovenbeen, de kuit en het scheenbeen (tibia) mobiliseert. Wees niet te agressief bij het mobiliseren vlak boven de tarsale tunnel, anders kunt u de pijn erger maken. Richt u in plaats daarvan eerst op andere mobiliteits- en myofasciale beperkingen in de onderbenen. Gebruik een foamroller om eventuele spanning of beperkingen in het onderbeen aan te pakken. Ik gebruik de foamroller meestal voor de grotere delen van het been, zoals de dij, de achterkant van het been, de kuiten en de bilspieren.

Mobiliteitsbanden, zoals de Rogue Fitness VooDoo X Bands of EDGE Mobility Bands, zijn een nieuwe manier om het weefsel van de kuit, de voet en de enkel zelf te mobiliseren. Het gebruik van mobiliteitsbanden beïnvloedt de bloedstroom naar het gebied en versnelt de genezing. Beweeglijkheidsbanden helpen ook om sommige receptorcellen in het spierweefsel, die overmatige spierspanning veroorzaken, te resetten. Het aanbrengen van de band begint halverwege de voet en wordt vervolgens direct over de enkel gewikkeld. U pompt dan uw enkel heen en weer voor een zo groot mogelijke beweging in elke richting. Meestal blijft de mobiliteitsband 30-60 seconden zitten. Als u gevoelloosheid, tintelingen of een verergering van de symptomen ervaart, stop dan met de behandeling. (Als u lijdt aan enige vorm van bloedstollingsstoornis of bloedverdunnende medicijnen gebruikt, raad ik u af de mobiliteitsbanden te gebruiken voor enige vorm van diepe compressie).

Versterk uw voet- en enkelcomplex. Zwakte in de voet- en enkelspieren is een belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van TTS. Ik raad u aan te beginnen met een compleet versterkingsprotocol voor enkel en voet.

Verbeter uw evenwicht. Een slechte balans wordt vaak geassocieerd met spierzwakte in de voet- en enkelspieren en in de knie- en heupmusculatuur. Zwakte en gebrek aan evenwicht kunnen leiden tot een slechte voetmechanica, wat kan leiden tot overmatige belasting van het voet/enkelcomplex. Oefen het balanceren op één voet.

Strek en “flos” zachtjes de tibiale zenuw. U heeft een riem of een handdoek nodig om de tibialis zenuw te strekken. Wikkel de riem om de bal van uw voet. Trek krachtig aan de riem zodat uw voet en tenen naar uw neus toe bewegen terwijl u uw voet iets naar buiten kantelt. Terwijl u deze neerwaartse spanning behoudt, strekt u langzaam uw knie (zoals gedemonstreerd). Herhaal dit gedurende 20-30 herhalingen, en herhaal dit tweemaal per dag.

Zorg ervoor dat u een normaal bewegingsbereik in uw enkel hebt. Voor een goed voetmechanisme moet uw enkel een normale beweeglijkheid hebben. Uw enkel moet in alle richtingen kunnen bewegen. Zorg er ook voor dat je je kuiten strekt, zodat ze de dorsiflexie van je enkel niet beperken. Ik adviseer minimaal twee herhalingen van 60 seconden per kuitstrekking. Rek zowel de kuitspieren gastrocnemius als soleus (zoals aangetoond).

Aanpak eventuele bronnen van mechanische irritatie en/of compressie. Door de ligging van de tarsale tunnel kan deze gemakkelijk worden aangetast door slecht passende schoenen en/of sokken. Vermijd het dragen van sokken of schoenen die enige vorm van wrijving of compressie direct over de tarsale tunnel veroorzaken.

Als u van loopoppervlak verandert, ga dan langzaam vooruit. Als u gewoonlijk op een zachtere ondergrond loopt, zoals aarde of een atletiekbaan, ga dan voorzichtig en langzaam over op een hardere ondergrond (zoals beton). Als u op wegen loopt, probeer dan te variëren van kant, zodat de natuurlijke welving van de weg geen overmatige belasting veroorzaakt op de ene voet ten opzichte van de andere. Over het algemeen is een zachtere ondergrond beter voor uw lichaam. Als u voor uw werk op een harde ondergrond moet staan, kunt u de belasting van uw voet en voetboog verminderen door een schuimrubberen onderlegger of rubberen mat aan te brengen.

Vermijd overbelasting bij de training. Verhoog uw trainingsvolume en/of -intensiteit niet te snel. TTS wordt meestal gediagnosticeerd als een overbelastingsblessure. Juiste training is erg belangrijk om overbelasting van uw lichaam te voorkomen. Een onjuiste progressie van het trainingsvolume en/of de intensiteit kan gemakkelijk leiden tot een overbelastingsblessure zoals PTTD, achillespeesontsteking of andere blessures aan de onderste extremiteit.

Voeg een steunzool toe. Extra voetcontrole is vaak nodig om het loopmechanisme te normaliseren. Veel hardloopwinkels verkopen een vrij verkrijgbare steunzool zoals Superfeet Blue Premium Insoles. De blauwe passen meestal bij de meeste voeten, maar er zijn verschillende opties beschikbaar om ze aan te passen. Mijn ervaring is dat deze inlegzolen gemakkelijk 1.000 tot 1.500 mijl meegaan.

Als u pijn blijft ondervinden in verband met uw voet of schoeisel, moet u misschien een fysiotherapeut en/of podoloog raadplegen die gespecialiseerd is in voeten en steunzolen. Een op maat gemaakte steunzool kan nodig zijn om uw voet op de juiste manier te ondersteunen en te zorgen voor een goede voetmechanica. Vraag om hulp van een deskundige, zoals een podoloog of fysiotherapeut, die ervaring heeft met de behandeling van andere lopers.

Lasertherapie. Lasertherapie maakt gebruik van licht om de natuurlijke genezingsprocessen van het lichaam te versnellen. Het heeft een fotochemisch, fotothermisch en fotomechanisch effect. Van het fotochemische effect wordt gezegd dat het de plaatselijke energieproductie verhoogt, enzymen activeert en de pijnperceptie vermindert. Van het fotothermische effect wordt gezegd dat het de bloedsomloop stimuleert, waardoor de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen voor genezing verbetert. Van het fotomechanische effect wordt gezegd dat het de lymfatische mobiliteit verhoogt en de circulatie ook verbetert.

Andere behandelingen. Wanneer conservatieve maatregelen falen, kan aanvullende medische behandeling noodzakelijk zijn. Dit omvat injecties met steroïden om de pijn en ontsteking in het gebied te verminderen. Dit werkt meestal het beste wanneer u actief werkt aan revalidatie om er zeker van te zijn dat de oorzaak van TTS is aangepakt. Een operatie kan ook nodig zijn. Tarsale tunnel chirurgie kan een gecompliceerde operatie zijn. U zult waarschijnlijk een MRI nodig hebben om te zien wat de oorzaak van de TTS is. Soms zijn er spataderen of een cyste die op de zenuw drukt. Als er een cyste is en deze moet worden verwijderd, dan heeft de operatie een slagingspercentage van ongeveer 90%. Als er geen duidelijke oorzaak van de TTS is (zoals een cyste), dan neemt de kans op een succesvolle operatie af. Een operatie wordt het best uitgevoerd wanneer er een duidelijk impingement in de tunnel is dat operatief kan worden verholpen. Een operatie wordt meestal uitgevoerd door een dokter in de podologie of een orthopedisch chirurg.

Vraag om hulp. Als u na deze zelfbehandelingsstrategieën nog steeds pijn hebt, is het misschien tijd om aanvullende hulp te zoeken. Andere medische aandoeningen kunnen TTS imiteren of ermee in verband worden gebracht, waaronder neuropathie van de voet en radiculopathie van de lendenwervelkolom. Uw arts of fysiotherapeut kan u helpen bepalen of uw pijn samenhangt met andere aandoeningen of met andere biomechanische problemen. Uw arts kan indien nodig ook een sterker ontstekingsremmend medicijn voorschrijven. De Amerikaanse vereniging voor fysiotherapie biedt een uitstekende hulpbron bij het vinden van een fysiotherapeut bij u in de buurt. In de meeste staten kunt u fysiotherapeutisch advies vragen zonder verwijzing van een arts (hoewel het een goed idee kan zijn ook de mening van uw arts te vragen).

TERUG NAAR LOPEN

Terwijl u terugkeert naar het hardlopen en uw normale trainingsactiviteiten, moet u op het volgende letten:

• Uw betrokken been is even beweeglijk en flexibel als het andere.
• Uw betrokken voet en enkel is even beweeglijk en flexibel als het andere.
• Uw betrokken voet- en enkelcomplex is even sterk als het andere been.
• Uw evenwichtsvermogen is in beide benen gelijk.
• U kunt joggen, rennen, sprinten en springen zonder pijn.

Als u na 3-4 weken na het uitvoeren van deze behandelingsopties geen vooruitgang boekt, spreek dan met uw medische deskundige. Neem deze aandoening niet licht op. Zorg ervoor dat u het goed aanpakt, zodat u niet te veel tijd verliest met uw training. Volg de volgende richtlijnen bij het terugbrengen van uw hardloopprogramma:

• Hoewel u vooruitgang zult moeten boeken en op oneffen terrein en heuvels zult moeten trainen, begin aanvankelijk alleen met vlak terrein.
• Beperk aanvankelijk uw hardloopafstand. Ik raad u aan te beginnen met een afstand van ongeveer 50-75% van de afstand die u vóór uw blessure aflegde.
• Start aanvankelijk met een langzamer tempo. Ga niet meteen weer zeer intensief hardlopen, zoals intervaltraining of heuveltraining, totdat u weer pijnvrij tot uw vroegere afstanden en tempo’s hebt gelopen.

Tarsale Tunnel Syndroom (TTS) begint meestal als een overbelastingsblessure, maar het kan ook worden veroorzaakt door een direct trauma of letsel. Als de aandoening onbehandeld blijft, kan het eindresultaat permanente zenuwschade zijn. Als deze aandoening in een vroeg stadium wordt ontdekt, kan hij zelf worden behandeld. Ga voor meer informatie over veel voorkomende hardloopblessures en zelfbehandeling naar www.thePhysicalTherapyAdvisor.com.