Twee dagen lang, in 1944, richtten geallieerde bommenwerpers verwoestingen aan op de stranden van de Caroline-eilanden in de Stille Zuidzee.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de lagune de thuishaven van de Keizerlijke Vloot van Japan, die werd vernietigd in het kielzog van Operatie Hailstone, waarnaar vaak wordt verwezen als Japans Pearl Harbor. Vandaag de dag liggen er honderden Japanse vliegtuigen en andere militaire machines op de bodem van de lagune, waardoor het een van ’s werelds beste duiklocaties voor wrakken uit de Tweede Wereldoorlog is.
De eilanden maakten ooit deel uit van Spaans West-Indië, verkend door Magellan en later bezocht door Spaanse kooplieden en missionarissen. De lage koraaleilanden zijn omgeven door een opmerkelijk, beschut rif – ideaal voor het huisvesten van een marine.
Op 17 februari 1944 daalden vijf vliegdekschepen en vier lichte vliegdekschepen, samen met ondersteunende schepen en zo’n 500 vliegtuigen, neer op de eilanden in een verrassingsaanval. Slechts een week voor de aanval had het Japanse leger extra schepen naar het gebied verplaatst, waardoor ongeveer 250 Japanse vliegtuigen werden vernietigd en meer dan 50 schepen tot zinken werden gebracht. Alleen al op één schip werden naar schatting 400 Japanse soldaten gedood, opgesloten in het vrachtruim. Het grootste deel van de vloot bleef op precies dezelfde plek achter, grotendeels vergeten door de wereld tot het einde van de jaren 1960.
Jacques Cousteau’s film Lagoon of Lost Ships uit 1969 verkende de met wrakken bezaaide lagune, en veel van de gezonken schepen lagen toen nog vol met lichamen. Toen wrakduikers de aandacht vestigden op de vindplaats, begon Japan met bergingswerkzaamheden en veel lichamen zijn verwijderd en voor begrafenis teruggebracht naar Japan. Er zijn er echter nog een paar.
Veel van de wrakken zijn zichtbaar door het ondiepe, heldere water, waardoor het een toegankelijke duik is. De wrakken zelf kunnen erg gevaarlijk zijn, niet alleen vanwege de rafelige randen en de wirwar van kabels, maar ook omdat er een halve eeuw oude olie en brandstof in het water lekt, waardoor een potentieel gevaarlijke situatie ontstaat.
Tot in de jaren negentig stond de lagune bekend als Truk, maar het heet nu Chuuk. Op veel kaarten staan beide namen nog vermeld.